جستجوی این وبلاگ

بهمن ۰۹، ۱۴۰۱

زهرا مهرابی توسط دادگاه انقلاب تهران به حبس محکوم شد

صدای بازداشت شدگان

زهرا مهرابی توسط دادگاه انقلاب تهران به حبس محکوم شد

زهرا مهرابی، دانشجوی دانشگاه تهران، توسط «دادگاه» انقلاب تهران به ۵ سال حبس تعلیقی محکوم شد. خانم مهرابی در تاریخ ۴ آبان ماه در جریان اعتراضات سراسری توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و پس از مدتی با تودیع قرار وثیقه آزاد شد.

طبق گزارش دریافتی و به نقل از منابع فعال حقوق بشر در ایران، زهرا مهرابی، دانشجوی دانشگاه تهران به حبس محکوم شد.

بر اساس این گزارش، زهرا مهرابی، دانشجوی دانشگاه تهران، توسط «دادگاه» انقلاب تهران به ریاست علی مظلوم، به ۵ سال حبس تعلیقی محکوم شده است. خانم مهرابی در تاریخ ۴ آبان ماه در جریان اعتراضات سراسری توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و پس از مدتی با تودیع قرار وثیقه آزاد شد.

تاکنون از اتهامات مطروحه علیه این شهروند اطلاعی حاصل نشده است. زهرا مهرابی دانشجوی رشته مشاوره و راهنمایی دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران، ورودی سال ۱۴۰۰، در تاریخ ۴ آبان ماه توسط نیروهای امنیتی در جریان اعتراضات سراسری در تهران بازداشت و در تاریخ ۱۹ آذر با تودیع قرار وثیقه از زندان قرچک ورامین آزاد شد

تشدید بیماری سرطان یک استاد دانشگاه در بازداشت

کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، بهناز امانی در تاریخ 28 مهرماه 1401، به دلیل امضای بیانیه‌‌ اساتید دانشگاه در محکومیت سرکوب دانشجویان، بازداشت شد و ۴۶ روز را در زندان قرچک ورامین گذراند.

وی به بیماری سرطان رحم مبتلا است و بیماری او در زندان شدت یافته و به سرطان پیشرفته (متاستاز) تبدیل شده است.

حبس خودسرانه‌ این استاد دانشگاه بنابر گفته‌ وکیل او، دکتر محمود علیزاده طباطبایی، عملا پس از جلب دادرسی در 16آبان‌ماه 1401، و عدم صدور و اعلام قرار به او توسط بازپرس و سامانه‌ زندان علاوه بر آنکه خلاف تمام ضوابط قانونی بوده است، متاسفانه موجب تاخیر در تشخیص بیماری وی و متاستاز سرطان شده است.

علائم ابتلای خانم امانی به بیماری سرطان به پیش از زمان ربودن و حبس ۴۶ روزه‌‌ او بازمی‌گردد. او طی مراجعه‌های متعدد به چند پزشک و جراح زنان، آزمایش‌های مختلفی از جمله نمونه‌برداری انجام داده بود. اما پیش از قطعی شدن نتایج، متحمل بازداشت و حبسی طولانی مدت شد.

با این وجود و نظر به شرایط بهداشتی فاجعه‌بار زندان قرچک، از بیان بیماری خود به مسئولان زندان و بازجوها خودداری می‌کند، تا مبادا در صورت بروز حادثه‌ای در زندان برای او مانند آنچه بر سر #مهسا_امینی آوردند، علت آسیب وارده را به بیماری زمینه‌ای منتسب کنند.

خانم امانی پس از گذشت چند هفته از آزادی موقت‌، با طولانی شدن بلاتکلیفی‌‌ حکم بدوی خود، فرصت پیگری پرونده‌های پزشکی خود از جمله‌ بیماری مذکور را پیدا می‌کند و با اعلام نتیجه‌ پاتالوژی نمونه‌برداری‌های چندگانه، تصویربرداری MRI و سونوگرافی به‌طور دیرهنگام متوجه سرطان رحم می‌شود.

لازم به ذکر است، این استاد دانشگاه به علت متاستاز سرطان بنا به دستور پزشک باید تحت عمل جراحی لاپاراسکوپی رادیکال برای تخلیه کامل رحم قرار گیرد و پس از آن شروع به گذراندن دوره‌های رادیوتراپی کند.

بهمن ۰۸، ۱۴۰۱

سنندج؛ حمله و تخریب آتلیه ئەژین توسط ماموران امنیتی و تفهیم اتهام مدیر آن

حقوق بشر کردستان

بنا به اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، روز یکشنبه ۱ بهمن، نیروهای سازمان اطلاعات سپاه پاسداران به آتلیه «ئەژین» در شهر سنندج یورش برده و ضمن توهین و بی‌احترامی به گلاویژ احمدی ، مدیر آتلیه و کارمندان دیگر اقدام به تخریب وسایل این آتلیه کرده‌اند. ماموران امنیتی همچنین گوشی تلفن همراه مدیر، کامپیوتر و هارد دیسک‌های این آتلیه را نیز توقیف کرده و با خود برده‌اند.

روز گذشته، پس از حضور گلاویژ احمدی در شعبه دوم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب اسلامی کردستان به وی اعلام شده که حکم قضایی به دستور این شعبه صادر شده و را به «اقدام علیه امنیت ملی»، «نشر اکاذیب» و «ارتباط با رسانه‌های معاند» متهم کرده‌اند.

در یک سال گذشته این دومین باری است که ماموران سازمان اطلاعات سپاه به محل کار گلاویژ احمدی یورش می‌برند و اقدام به تخریب وسایل آنجا می‌کنند.

بهمن ۰۷، ۱۴۰۱

بحث‌ها حول گرایش جنسی نیکا شاکرمی؛ نیکا گفته بود نلی را «مثل رفیقش» دوست دارد

BBC فارسی

نیکا شاکرمی

آیدا شاکرمی، خواهر نیکا شاکرمی نوجوان کشته شده در جریان اعتراضات در تهران که بحث گرایش جنسی‌اش در شبکه‌های اجتماعی به گمانه‌زنی‌ها و بحث‌های بعضا تنش‌زا منجر شده است، در اینستاگرام تصاویری از مکالمات خود و نیکا را منتشر کرد که در آن نیکا بر علاقه خود به نلی، دوست آلمانی‌اش به عنوان یک «رفیق» تاکید می‌کند.

انتشار این مکالمه عضویت نیکا در جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو را که اساس آن بر فرض رابطه عاطفی او و نلی بود، زیر سوال می‌برد. مسئله گرایش جنسی نیکا شاکرمی با مصاحبه نلی، دوست آلمانی نیکا با نشریه تسایت مورد توجه رسانه‌ها و افکار عمومی قرار گرفت.

نلی در آن مصاحبه از رابطه عاطفی خود با نیکا گفته بود. در پی این مصاحبه، شادی امین، فعال حقوق اقلیت‌های جنسی و جنسیتی هنگام دریافت جایزه «پدیداری لزبین‌ها» این جایزه را به نیکا تقدیم کرد.

خانم امین هنگام دریافت این جایزه گفته بود: «نیکا یکی از صدها و حتی هزاران اعضای جامعه ال‌جی‌بی‌تی بود که زندگی‌شان را برای پیروزی این انقلاب به خطر می‌اندازند. تصاویر دوستی‌هایشان، ویدیوهای کلامشان و عکس‌ها و پست‌های شبکه‌های اجتماعی‌شان، ما را به سوی عشق همجنس‌خواهانه و زندگی کوییر آنها رهنمون می‌شود.»

دادگاه تجدیدنظر؛ مریم دریسی به بیش از ۲۲ ماه حبس محکوم شد

هرانا

مریم دریسی، دانشجوی دانشگاه ساوه، توسط دادگاه تجدیدنظر استان فارس به ۲۲ ماه و هفده روز حبس محکوم شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی پانزده ماه حبس در خصوص وی قابل اجرا خواهد بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مریم دریسی به تحمل حبس محکوم شد.

براساس این حکم که توسط دادگاه تجدیدنظر استان فارس صادر شده خانم مریم دریسی، از بابت اتهام “توهین به رهبری” به تحمل پانزده ماه و یک روز و از بابت اتهام “تبلیغ علیه نظام” به تحمل هفت ماه و شانزده روز در مجموع به ۲۲ ماه و هفده روز حبس تعزیری محکوم شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی پانزده ماه حبس در خصوص وی قابل اجرا خواهد بود.
مریم دریسی، پیشتر توسط شعبه ۱۰۳ دادگاه انقلاب کازرون به تحمل یک‌ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد و در پرونده ای دیگر، توسط شعبه ۱۰۲ همین دادگاه به ۳ سال حبس محکوم شد.

خانم دریسی روز شنبه ۲۳ مهر، توسط نیروهای امنیتی در شیراز بازداشت و به زندان عادل آباد این شهر منتقل شد. وی نهایتا روز چهارشنبه ۱۱ آبان ماه، با تودیع قرار وثیقه آزاد شد.

مریم دریسی، دانشجو کارشناسی ارشد دانشگاه ساوه و اهل شهرستان کازرون است.

در رابطه با اعتراضات سراسری ۱۴۰۱
بازداشت مهسا امینی زن جوان ۲۲ ساله به بهانه بدحجابی توسط پلیس امنیت اخلاقی و سپس جان باختن او در زمان بازداشت به موج گسترده ای از اعتراضات سراسری در ایران دامن زد. معترضان در طولانی ترین اعتراض سراسری-پیوسته در عمر جمهوری اسلامی، با شعار محوری “زن، زندگی، آزادی” از ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ در اعتراض به عملکرد، قوانین و ساختار حکومت به خیابانها آمدند. هزاران بازداشت شده، صدها کشته و زخمی از جمله نتایج برخورد خشونت آمیز نهادهای امنیتی-انتظامی با معترضان است. در این رابطه بیشتر بخوانید.

بهمن ۰۶، ۱۴۰۱

بچه‌های دروازه‌غار چشم انتظار «خانوم محیا»؛ محیا واحدی کیست؟

ایران وایر

محیا واحدی: تلاشمان این است که بی‌عدالتی و ظلم‌های این روزها باعث نشود به هر شکلی از ظلم عادت کنیم.

«خانوم محیا… به خانوم محیا بگین قول دادم دیگه دور خلاف نگردم، نگشتم، قول داد تنهام نذاره، به خانوم محیا بگین بیاد. من سر قولم موندم چون اون همیشه سر قولش می‌موند. بهش بگین قول میدم انقدر درس بخونم تا برم دانشگاه، ولی اون باید باشه تا ببینه.»

این پیغام را یکی از بچه‌های «محیا واحدی» برای «ایران‌وایر» فرستاد، به امید اینکه به دست فردی برسد که او را «عزیزتر از مادرش» می‌داند.

«محیا واحدی» یا آ‌ن‌طور که کودکان حاشیه‌نشین او را می‌خوانند، «خانوم محیا»، روز یکشنبه ۲۵دی‌۱۴۰۱ در محل کارش دستگیر شد و بعد همراه ضابطین قضایی برای بازرسی به خانه رفتند و تعدادی از اقلام الکترونیک مثل موبایل، چند فلش و چند دست‌نوشته‌هایش را برداشتند و به اوین بردند. از آن روز تاکنون، او تنها یک تماس کوتاه تلفنی با مادرش داشته است.

***

خانوم محیا نگران کودکان بود
یکی از فعالان حقوق کودک به این سوال که «محیا واحدی» کیست، پاسخ داد: «از من نپرس، از بچه‌های روستای مغ سرباز، شیرآباد زاهدان، قلعه‌ساختمان مشهد، از کوچه‌ پس کوچه‌های دروازه‌غار و خاک‌سفید و محله شاپور بپرس محیا واحدی برای آن‌ها چه کرده است؟»

محیا واحدی، فعال اجتماعی، از اعضای هیات مدیره جمعیت امام علی و بنیانگذار «خانه علم» دروازه‌غار است. او که دانش‌آموخته معماری بود، برای ارتباط بهتر با کودکان حاشیه‌نشین، روانشناسی نیز خواند.

محیا واحدی سوال‌هایی داشت، سوال داشت که «چرا باید مواد مخدر در محلات حاشیه به راحتی در دسترس باشد؟»، چرا «یک کودک معتاد متولد می‌شود؟»، «چرا نباید یک کودک امکان درس خواندن داشته باشد»، «چرا یک کودک باید مجبور به زباله‌گردی و کار در خیابان شود» برای یافتن پاسخ به این سوال‌ها، از چهارده سال پیش قدم در راهی گذاشت در نهایت به بازداشت او ختم شد؛ راه حمایت از کودکان حاشیه‌نشین.

یکی از داوطلبان «خانه علم‌» دروازه‌غار به «ایران‌وایر» می‌گوید: «محیا با کودکان و زنانی کار می‌کرد که بدترین چهره زندگی را دیده بودند، ظلم و خشونت عریان را، اما حتی آن‌ها هم باور نمی‌کنند در این کشور امثال محیا‌ها بازداشت می‌شود، بازداشت محیا حتی برای آن‌ها هم ظلمی باور نکردنی است.»

محیا واحدی مربی کارگاه «ارتباط با کودک» جمعیت امام علی نیز بود. یکی از کارآموزان محیا واحدی در این کارگاه در رابطه با او به «ایران‌وایر» گفت: «او نگران بود. نگران استعدادهای نابی که در محلات فقیرنشین به علت نبود امکانات ورزشی و هنری و فقدان سازوکارهای حمایتی، تباه می‌شدند. کودکانی که کودکی نکرده در دام مخدر یا باند‌های زورگیری و بزهکاری و سرقت، کودکی نکرده، می‌پژمردند. محیا نگران‌ترین آدمی بود که دیده‌ام و از جان مایه می‌گذاشت برای کودکان.»

فقط دعا نکنیم تا «هیچ کسی اسیر اعتیاد و فقر و بی‌عدالتی نباشد»
«خانه علم» دروازه‌غار سال ۱۳۹۰ به همت محیا واحدی پایه‌گذاری شد. خانه‌ای برای کودکان کار و حاشیه. خانه‌ای نه فقط برای علم آموزی، برای زندگی امن، ایمن و شاد کودکان؛ برای کودکی کردن.

کلاس‌های نمایشنامه خوانی، نقاشی و …، از برنامه‌های «خانه علم‌» دروازه‌غار بود. محیا واحدی از بنیانگذاران «لیگ پرشین» نیز بود، لیگ فوتبالی برای کودکان در حاشیه. او روزی در حال عبور از روی پل رودخانه خشک شده‌ای در اطراف قصرقند در سیستان‌وبلوچستان، متوجه کودکان و نوجوانانی می‌شود که تکه‌هایی از پلاستیک را به شکل توپ درآورده و با آن بازی می‌کنند. دیدن آن صحنه منجر می‌شود به تشکیل تیم فوتبال پرشین بلوچستان که هر سال هم در لیگ پرشین قهرمان می‌شدند.

یکی از داوطلبان «خانه علم» دروازه‌غار به «ایران‌وایر» گفت: «با بچه‌های دروازه‌غار رفتیم پیش کودکان زباله‌گرد، و او مثل همیشه بعد از فوتبال، بچه‌ها را دور زمین جمع کرد تا دست هم را بگیرند و دعا کنند تا هیچ کودکی اسیر اعتیاد و فقر و بی‌عدالتی نباشد.»

یکی از دوستان محیا به «ایران‌وایر» گفت: «محیا لیستی داشت از کارهایی که باید انجام شود، یکی از آن‌کارها، خانه اشتغال دروازه‌غار بود.»

این خانه سال ۱۳۹۵ افتتاح شد. محلی برای خود اشتغالی زنان حاشیه. کسب و کاری که با تلاش‌های گروه کارآفرینی جمعیت امام علی رونق گرفت و تا امروز محل کسب درآمد زنان آن منطقه است. زنان در این خانه علاوه‌بر کارآفرینی و فعالیت اقتصادی، از حمایت‌های آموزشی، پزشکی، روانپزشکی، مددکاری و . . . نیز برخوردار شدند.

او پس از انحلال جمعیت امام علی گفته بود: «مگر ما چه کردیم اینجا؟ غیر از این بود که یک بچه‌ای آمد اینجا درس خواند؟ غیر از این بود که یک بچه‌ای توانست فضایی داشته باشد برای شادی کردن، کودکی کردن؟ کجای این کار جرم است؟ کجای این کار شبهه‌برانگیز است که احضار می‌شویم برای پاسخ دادن؟ ما سوال داشتیم، ما سوال داشتیم که چرا این محله‌ها در مواد مخدر غرق است؟ چرا این کودکان پشت در‌های مداس هستند؟ کجای اخلاق و عدالت می‌پذیرد این سرنوشت کودکان را؟ با کدام الفبا نوشته‌اید این قانون را؟»

جمعیت منحل شده امام علی نیز پس از بازداشت محیا واحدی طی بیانیه‌ای پرتکرارترین سوال این روزها را دوباره مطرح کرد: «بی‌پاسخ ماندن یک پرسش درست، دلیل بر تکرار نکردنش نیست: به چه جرمی بازداشت کرده‌اید؟!»

واکنش غزل رنجکش به نابینا شدن با شلیک مأموران حکومت: این بهای آرزوی ما است

VOAPNN

Ghazal Ranjkesh غزل رنجکش

یکی از معترضانی که با شلیک مستقیم نیروهای حکومتی یک چشمش را از دست داده، با اشاره به تفاوت «زندگی‌ها و دغدغه‌های» مردم ایران و جهان، نابینا شدن را «بهای آرزوی» همه معترضان دانست.

غزل رنجکش روز چهارشنبه پنجم بهمن در روایتی اینستاگرامی نوشت: «معلولیت جسمی هم صرفا یک واژه بی‌معنی است این روزها، چون همه این زخم‌ها به قول شما نشان‌دهنده شرافت و قدرت بانوان ایرانی است.»

او گفت که این یک مثال بود از تفاوت زندگی‌ها و دغدغه‌های ما و باقی مردم دنیا.

غزل رنجکش، دانشجوی رشته حقوق بندرعباس، روز ۲۴ آبان وقتی از محل کارش به خانه باز می‌گشت، بر اثر شلیک گلوله ساچمه‌ای توسط فردی که گفته می‌شود «یک مأمور لباس شخصی» جمهوری اسلامی بود، بینایی چشم راستش را از دست داد.

خانم رنجکش، درباره این که مردم او را «قهرمان» می‌نامند، این «معلولیت جسمی» را «ناشی از اعمال وحشیانه» نیروهای جمهوری اسلامی خواند.

او با بیان این که «آدمی که روحش ضدگلوله است، هیچ چیز نمی‌تواند جلوی رشدش را بگیرد»، تأکید کرد: اگر این بهای آرزوی همه‌مان باشد، فدای سر همه‌مان.»

پیش از این، ۱۴۰ پزشک متخصص چشم اعلام کردند: «تعداد زیادی از شهروندان بر اثر اصابت ساچمه و پینت‌بال در جریان تلاش عمال حکومت برای سرکوب خیزش انقلابی مردم ایران، بینایی یک یا هر دو چشم خود را از دست داده‌اند.»

تنها در سه بیمارستان «فارابی، رسول‌اکرم، و لبافی‌نژاد»، چشم‌پزشکان تخمین زده‌اند که در جریان سرکوب اعتراضات سراسری ایران از ۲۶ شهریور تا پایان آبان «بیش از ۵۰۰ بیمار» را که «چشم‌هایشان به‌شدت آسیب دیده بود» پذیرش کرده‌اند. پزشکان در استان کردستان نیز از «حداقل ۸۰ نفر» سخن گفته‌اند که چشمانشان مجروح شده است.

سروناز احمدی از زندان اوین به مرخصی اعزام شد

 دقایقی پیش سروناز احمدی، فعال حقوق کودکان محبوس در زندان اوین به مرخصی درمانی اعزام شد. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان ح...