بامداد چهاردهم مرداد ماه سال 96 به مأموران کلانتری ۱۳۳ شهر زیبا خبر رسید مرد جوانی درخانه پدرزنش خون به پا کرده است.
ماموران پلیس بلافاصله به خانه سه طبقه قدیمی در بلوار تعاون رفتند و با جسد های خونین مهسا 39ساله و مادر 65 ساله اش به نام گوهر رو به رو شدند که روی زمین افتاده بودند.
پدر مهسا نیز زخمی بود که با آمبولانس به بیمارستان منتقل شد.
اسماعیل 40 ساله در حالی که چاقوی خونین را در دست داشت روی مبل نشسته بود که به عنوان عامل جنایت خانوادگی بازداشت شد. پرس و جو از همسایه ها نشان می داد اسماعیل و همسرش از مدتها قبل با هم اختلاف داشتند و آخرین بار داماد خشن در خانه پدرزنش دست به جنایت خونین زد.
اسماعیل در بازجویی ها گفت: همیشه با همسرم اختلاف داشتم و دخالت های خانواده همسرم اوضاع را بدتر می کرد. آخرین بار همسرم همراه خانواده‌اش به عروسی یکی از بستگانش رفت، اما من در خانه مان که در همین نزدیکی است تنها ماندم. همسرم پس از پایان عروسی به خانه‌مان نیامد و در خانه پدرش ماند . صبح به خانه پدرزنم رفتم و پس از خوردن صبحانه سر همین موضوع با همسرم درگیر شدم. من که عصبانی بودم همراه پسر پنج ساله‌ام به خانه خواهرم رفتم. اما دقایقی بعد بار دیگر به خانه پدرزنم برگشتم و با آنها درگیر شدم.
وی ادامه داد: وقتی دعوا میان من و همسرم بالا گرفت مادرزنم بار دیگر دخالت کرد که با چاقو چند ضربه به او زدم. می خواستم همسرم را بکشم که به سمت موتورخانه رفت تا در آنجا پنهان شود. اما چون در بسته بود بازگشت و منم او را کشتم. پدرزنم می خواست مانع من شود که به او هم چند ضربه چاقو زدم.
این مرد گفت: من چندسالی است که به بیماری اسکیزوفرنی مبتلا هستم و در لحظه هایی کنترل اعصابم را از دست می دهم. من در زمان درگیری دچار جنون شده بودم که دست به قتل زدم. با این ادعا وی به پزشکی قانونی معرفی شد.
مرد خشن در پزشکی قانونی
کمیسیون پنج نفره پزشکی قانونی در گزارشی اعلام کرد اسماعیل دچار جنون است و هنگام ارتکاب جرم اختیاری نداشته است. اما با اعتراض اولیای دم به این اظهار نظر ،وی این بار به کمیسیون هفت نفره پزشکی قانونی معرفی شد.
وقتی کمیسیون هفت نفره پزشکی قانونی در گزارشی اعلام کرد اگر چه وی با مشکل روانی مبتلا است اما هنگام ارتکاب جرم مسئول اعمال خود بوده و اختیار داشته است برای اسماعیل کیفرخواست صادر و پرونده اش برای رسیدگی به شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در ابتدای جلسه وکیل اولیا ی دم به دفاع پرداخت و درخواست قصاص را مطرح کرد .
سپس اسماعیل در جایگاه ویژه‌ایستاد و گفت: قتل همسر و مادر زنم را قبول دارم اما از اینکه پدر زنم را نکشتم پشیمان هستم . من باید اول سراغ پدرزنم می رفتم و او را می‌کشتم . بعد سراغ همسر و مادر همسرم می رفتم .
وی درباره علت درگیری گفت: 14 سال بود با مهسا زندگی می کردم. ما هر دو در اداره پست کار می کردیم و من گاهی اوقات شب کار بودم و تلاش می کردم تا برای همسر و فرزندم زندگی خوبی مهیا کنم .اما مدتی بود به بیماری روانی مبتلا شده بودم و شبها نمی توانستم بخوابم . همین موضوع باعث شده بود همیشه عصبانی باشم. من همه افراد را مثل گرگ می دیدم .تا اینکه به پزشک مراجعه کردم و پزشک گفت اگر دیرتر مراجعه کرده بودم به خاطر بی خوابی می مردم .
وی ادامه داد: دکتر داروهایی به من داد تا مصرف کنم اما دارو ها اثر نکرد .اوضاع من بدتر شده و همین موضوع باعث اختلاف میان من و همسرم شده بود .تا اینکه زنم تصمیم گرفت از من جدا شود . به همسرم گفتم مهریه اش را ببخشد و از من جدا شود . می خواستم فرزندم را به خانواده ام در شمال کشور بسپارم تا از او نگهداری کنند . اما همسرم این موضوع را نپذیرفت. اختلاف میان من و همسرم ادامه داشت تا اینکه آخرین بار همسرم بعد از بازگشت از جشن عروسی به خانه پدرش رفت و شب را آنجا ماند. من به آنجا رفتم و سر همین موضوع با همسرم درگیر شدم.
وی گفت: بار دیگر دخالت‌های پدر و مادر زن باعث شد دعوا میان ما بالا بگیرد و من که کنترل اعصابم را از دست داده بودم به روی آنها چاقو کشیدم. من قتل همسر و مادر همسرم و زخمی کردن پدرزنم را قبول دارم .
با پایان دفاعیات متهم قضات وارد شور شدند تا برای وی حکم صادر کنند
