طبق اطلاع «ایران‌وایر» ساره پس از اقدام به خودکشی، حال روحی و جسمی مناسبی ندارد. او با خوردن قرص اقدام به خودکشی کرده بود. در بند زنان، هر ۲۰ نفر را در یک اتاق نگه می‌دارند. پس از انتشار خبر اقدام به خودکشی ساره هم، نیروهای زندان تمام بند را تفتیش کرده‌اند و شنود کار گذاشته‌اند.
این وضعیت متهمی است که در زندان مورد آزار قرار دارد. او در این گفت‌وگو، خودش را زنی تصویر می‌کند که در زندگی سخت‌اش مدام بر زمین افتاده و دوباره بلند شده؛ دختری که بزرگ‌ترین آرزویش با تجربه زیسته‌اش، ساختن مدرسه‌ای برای یتیمان است؛ مادری که بزرگ‌ترین ترس‌اش تکرار زندگی سخت خودش برای فرزندان‌اش است؛ زنی که بزرگ‌ترین امیدش روزی است که پرچم رنگین‌کمانی در ایران برافراشته شود، حالا روزگار سختی را در بند زنان زندان ارومیه پشت سر می‌گذارد.
هنوز حکم اعدام ساره و الهام چوبدار که اطلاعات چندانی از او موجود نیست، به تصویب نهایی نرسیده است.
به گفته «موسی برزین‌خلیفه‌لو» حقوق‌دان در گفت‌وگو با «ایران‌وایر» حکم صادر شده برای ساره به هیچ‌وجه وجاهت قانونی ندارد؛ نه برای قاچاق انسان و نه برای ترویج همجنسگرایی، ساره را نمی‌توان متهم شناخت.
از همین روی، سازمان‌های حقوق بشری در تلاش هستند که با انتشار اطلاعیه‌ها و بیانیه‌هایی، توجه جهان را به خطر سلب حق حیات ساره جلب کنند.
در همین راستا، سازمان ملل متحد، سازمان عفو بین‌الملل، وزارت‌خارجه فرانسه، نماینده ویژه هلند در امور حقوق بشری، کمیته بین‌المللی علیه اعدام، «رضا پهلوی» ولیعهد سلسله پادشاهی پهلوی و «سالی آیهان» روزنامه‌نگار و مجری خبر استرالیایی، از جمله سازمان‌ها، دولت‌ها و چهره‌‌هایی هستند که اعدام ساره و الهام چوبدار را محکوم کرده و خواستار آزادی آن‌ها شده‌اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر