قطره
حسن روحانی سال 96 در جمع طرفداران خود با طرح این ادعا که جریان رقیب قصد دیوار کشیدن در خیابان‌ها را دارد، دوقطبی عمیقی را دامن زد که به نظر می‌رسد هنوز این جریان‌سازی تخریبی از دستور کار اصلاح‌طلبان خارج نشده است.
گروه سیاسی خبرگزاری فارس: فعالیت‌هایی که جنس انتخاباتی دارند، هرچند به طور رسمی از ماه‌های منتهی به انتخابات شروع می‌شوند، ولی از خیلی پیش‌تر‌ها می‌توان از سوگیری‌های عمدتا منسجم و هماهنگ رسانه‌ای به آغاز فعالیت انتخاباتی یک جناح سیاسی پی برد.
اتفاقی که بخشی از آن چند روز پیش در گزارشی تحت عنوان «ورود زودهنگام اصلاح‌طلبان به انتخابات با شعار «تحریم» به آن پرداخته شد و پیش از آن نیز در گزارش دیگری تحت عنوان «دستگاه دو قطبی‌سازی غربگرایان؛ این بار شبهه‌افکنی در مسیر تحقق شعار سال» به زمینه‌های آن اشاره شده بود.
اما مسئله زنان یکی از اصلی‌ترین و همیشگی‌ترین ابزارهایی‌ست که جریان اصلاح‌طلب در انتخابات‌های گذشته با تکیه بر آن توانسته تنور کمپین انتخاباتی خودش را گرم کند و آنچه به نظر می‌رسد اینکه با آغاز سال 1401 دوباره این کمپین شروع به کار کرده است.
** چرا زنان را دعوت نکردند؟!
یکشنبه 21 فروردین بود که جمع کثیری از مدیران رسانه‌ای با گرایشات مختلف سیاسی مهمان رئیس جمهور بودند. در این نشست چهره های مختلف حضور داشتند و می توان گفت جمع بی بدیلی در این نشست بودند چون دوران روحانی چنین امکانی وجود نداشت که برای مثال محمد قوچانی و الیاس حضرتی با حسین شریعتمداری و حمید رسایی زیر یک سقف حاضر شوند.
با این حال این باعث نشد که دستگاه حاشیه‌‍پردازی رسانه‌های اصلاح طلب از کار بیفتد و تیتر زدند: «رئیسی حتی یک زن هم برای جلسه یاران رسانه‌ای‌اش در مراسم دعوت نکرد». این در حالیست که قائدتا معیار دعوت به این جلسه نه زن بودن، بلکه مدیر رسانه بودن در کشور است و اگر بین رسانه‌های بزرگ و تاثیرگذار کشور مدیر زنی بود، حتما از او نیز دعوت می‌شد.
** محرومیت یک دختر فوتسالیست
خبری بر این مبنا توسط روزنامه اصلاح‌طلب شرق منتشر شد که «مهسا کمالی دختر فوتسالیست به خاطر نوشتن جمله « جنگ را متوقف کنید» به تیم ملی دعوت نشد». مصاحبه‌‌ای هم با او تدارک دیده و به نقل از او نوشتند که « وقتی کادر فنی مرا به تیم ملی دعوت نکرد از لحاظ روحی بهم ریختم، انتظار نداشتم این اتفاق بیفتد و این موضوع روی من تاثیر بدی گذاشت.»
ماجرا از این قرار است که کمالی چندی پیش شعار نه به جنگ در اوکراین را روی لباسش نوشته بود. ادعای ارتباط عدم دعوتش به تیم ملی و رونمایی از این شعار در حالیست که اسامی بازیکنان تیم ملی فوتسال بانوان 16 دی‌ماه رسما اعلام شده بود. زمانی که هنوز جنگ اوکراین آغاز نشده بود و اساسا این عدم دعوت و آن شعار روی پیراهن نمی‌توانند به هم مرتبط باشند. در اینجا نیز واضح است که با یک شیطنت رسانه‌ای قصد بازنمایی این خط خبری وجود دارد که «بانوان در ایران مظلومند».
** حضور زنان در استادیوم مشهد
حضور بانوان در استادیوم از چالش‌هایی است که چند سال است با تقریبا شکل سیاسی به خود گرفته و حاشیه‌ساز شده است. مخالفت برخی جریان‌ها از این حضور و سیاسی کردن این اتفاق از سوی برخی کنشگران سیاسی مخصوصا در حوزه زنان، این امر را به یکی از بگومگوهای سیاسی بدل کرده است.
با این حال این مسئله یکی دوسالی است که تقریبا حل شده و در چند بازی ملی زنان امکان حضور در استادیوم پیدا کرده‌اند. با همه سر و صداهایی که می‌شود، در دولت سیزدهم نیز 7 بهمن 1400 زنان در بازی ایران و عراق در استادیوم حضور داشتند.
اما اخیرا بازی ایران و لبنان در مشهد بحث برانگیز شد. وزیر کشور در این‌باره توضیح می‌دهد که «برای حضور بانوان در ورزشگاه باید بسترهایی ایجاد شود که در ورزشگاه آزادی این بسترها هست ولی در ورزشگاه مشهد این بسترها مهیا نیست. به همین منطور با وزیر ورزش صحبت شد که بازی از مشهد به تهران بیاید و وزارت ورزش هم با فدراسیون فوتبال صحبت کرد ولی فدراسیون اعلام کرد که این امر ممکن نیست چون مکان برگزاری به AFC اعلام شده و تیم لبنانی هم در مشهد حضور دارد».
این اظهارات نشان می دهد که دولت برای اینکه بتوان حضور بانوان را در استادیوم داشت، تلاش‌هایی برای انتقال بازی به تهران انجام داده بود ولی به دلایل ذکر شده این انتقال عملا ممکن نشده است.
هرچند بنا به اذعان همه مسئولین از رئیس جمهور تا وزرای کشور و ورزش این اتفاق ناشی از یک اهمال‌کاری در مدیریت برگزاری این بازی بود ولی جبهه اصلاحات ایران با انتشار بیانیه ای نوشت: «تاسف‌بار است که این تبعیض آشکار و خشونت عریان با تفسیری مردسالارانه از مقدسات توجیه شد و عاملان آن ظاهرا نه دغدغهٔ احتمال تعلیق فدراسیون فوتبال ایران و جریمهٔ احتمالی و لطمه به فوتبال ملی را داشتند و نه توجهی به خواست اکثریت و مطالبهٔ ده‌ها میلیون هوادار فوتبال ملی در ایران».
این بزرگنمایی در حالی بود که در بالاترین سطح این اتفاق پیگیری و محکوم شد و تقریبا هیچ کسی این برخورد را به رسمیت نشناخت.
** جدا کردن پارک‌ها
جداسازی فضای بانوان هم از آن داستان‌هایی‌ست که همیشه سوژه اصلاح‌طلبان بوده است. از مترو که هنوز هم گاهی می‌گویند که چرا دو واگن ابتدا و انتهای قطار مترو مخصوص بانوان است بی آنکه بگویند زنان در سایر والگن‌ها نیز می توانند حاضر باشند تا همین پارک‌های بانوان.
ماجرا از این قرار است که در کنار صدها پارک پایتخت و هزاران پارک کشور، فضایی در برخی پارک‌ها اختصاص داده شده که زنان اگر خواستند، بتوانند راحت‌تر حضور داشته باشند. اگر اصول اولیه آزادی مورد ادعای غربگرایان را هم مدنظر بگیریم، عده‌ای از بانوان در جامعه ایران که اتفاقا کم هم نیستند، براساس عقاید دینی شان نمی‌توانند در مقابل دیدگان عموم مردم با هر پوششی ظاهر شوند. این فضاها صرفا برای رعایت حقوق این بخش از جامعه ایجاد شده است ولی با این حال عامه بانوان می توانند در باقی پارک‌های کشور نیز با رعایت حداقلی‌ترین شئون و موازین به تفریح و ورزش بپردازند.
نکته‌ای که حجت الاسلام آقامیری در صحن علنی شورای شهر تهران نیز گفت: «شهرداری تهران یک طرحی تحت عنوان بوستان مادر و کودک دارد که در ۳۵۲ بوستان محلی از ۲۲۰۰ بوستان تهران آن را اجرایی می کنند که براساس این طرح یک فضای مناسب از بوستان به مادران و کودکان اختصاص داده می شود که مادران بتوانند با حجاب راحت‌تر با کودکانشان بازی کنند و اتاق مخصوص تعویض لباس و پوشک کودک و همچنین وسایل بازی برای آن ها در نظر گرفته شده است که بدون مزاحمت بتوانند در این فضا مادران و کودکان بازی کنند و مابقی فضای پارک در اختیار عموم مردم است».
با این حال برخی سایت‌ها این گزاره را به مخاطبانشان انتقال دادند که پارک‌ها مردانه و زنانه شد.
سال 96 حسن روحانی در گردهمایی طرفداران خود با طرح این ادعا که جریان رقیب قصد دیوار کشیدن در خیابان‌ها و جدا کردن زن و مرد دارد، دوقطبی عمیقی را دامن زد که هنوز نقل محافل سیاسی هست و به نظر می‌رسد که هنوز این جریان‌سازی تخریبی از دستور کار اصلاح‌طلبان خارج نشده است.
** بوق و کرنا کردن مطالبات زنان؛ دست پیشی برای فراموشی 8سال بی‌عملی
زهره الهیان نماینده مجلس شورای اسلامی در مورد این حاشیه‌سازی ها می‌گوید: «بحث زنان و پیگیری مطالبات جامعه بانوان موضوعی هست که متاسفانه ۸ سال دولت آقای روحانی و جریان غربگرا به نوعی راجع به آن وقت‌کشی کردند و به جای اینکه به متن مشکلات جامعه زنان پرداخته شود به حواشی پرداخته شد.
این نماینده مجلس بر این باور است که موضوعاتی از قبیل ورود زنان به ورزشگاه‌ها ۸ سال معطل نگاه داشته شد و علی‌رغم جنجال‌های رسانه‌ای در مورد لزوم ورود زنان به ورزشگاه‌ها، تلاشی در جهت ایجاد زیرساخت مناسب برای این امر را شاهد نبودیم و دولت آقای روحانی اقدامی در این‌باره انجام نداد و بیشتر تلاش کرد تا در این حوزه حاشیه‌سازی و جار و جنجال رسانه‌ای کند.
الهیان با بیان اینکه اکنون پس از ۸ سال فرصت‌سوزی جریان غرب گرا تلاش می‌کند که خود را مدعی حقوق زنان و پیگیری مطالبات آنان نشان دهد در صورتی که کارنامه مثبتی در این خصوص از این جریان مشاهده نمی کنیم، گفت: مطالبات اساسی زنان مثل مسائل اقتصادی، معیشت و اشتغال زنان و رفع موانع فرزندآوری زنان در طول این سال‌ها پیگیری نشد و به جای پیگیری جدی این مطالبات تلاش شد که فضای روانی جامعه به سمت جار و جنجال رسانه‌ای سوق داده شود و این جریان اساساً حیات خود را در جنجال‌های رسانه‌ای جست‌وجو می‌کند.
رویکرد کلی جریان غربگرا این است که همواره وقتی در جایگاهی قرار می‌گیرند، خروجی عملی خاصی ندارند ولی بعد از پایان تصدی مسئولیت سعی می‌کنند بی‌عملی خود را در رسانه،که تنها مزیت اصلاح‌طلبان است، جبران کنند.
این اقدام ابتدا در راستای تبرئه خود از کارنامه خالی از سویی و ایجاد دوقطبی انتخاباتی از سوی دیگر صورت می‌گیرد. اتفاقی که اکنون و مخصوصا از آغاز امسال در حال رخ دادن است.
به نظر می رسد اصلاح طلبان رسماً وارد گود انتخابات 1402 شده‌اند و باید منتظر این بازی‌های رسانه‌ای در هر جایی که می توان دوقطبی ساخت باشیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر