یک دختر ۲۲ ساله در روستای سزار از توابع شهرستان دزفول، به دلیل عقرب گزیدگی جان باخت.
بر اساس این گزارش، این شهروند ساعت ۴ صبح دچار عقرب گزیدگی شده که به دلیل عدم آنتن دهی خطوط تلفن، خانواده او ساعت ۱۱ صبح موفق به برقراری تماس با مرکز بهداشت باغچه بان میشوند.
عموی این دختر در خصوص ماجرا گفت: ساعت ۱۱ موضوع را به اطلاع مرکز بهداشت رساندیم ولی ساعت ۱۷ آمبولانس به روستای لیوس رسید؛ با توجه به مسیر ناهموار آمبولانس اعلام کرد تحویل بیمار از مقابل منزل در روستای سزار ممکن نیست، به ناچار اهالی دختر ۲۲ ساله را به آمبولانس در ۹ کیلومتری روستا تحویل دادند.
او با بیان اینکه آمبولانس اقدام درمانی لازم را حین حرکت به سمت بهداشت باغچه بان انجام نداده است، افزود: وقتی به بهداشت باغچه بان رسیدیم هیچ اقدامی انجام نشد، زیرا بیمار باید به بیمارستان بزرگ دزفول منتقل میشد.
طبق گفته عموی این دختر، بیمار عقرب گزیده توسط بردار ۱۸ سالهاش با موتورسیکلت از بهداشت باغچهبان به بیمارستان بزرگ دزفول منتقل شد ولی به دلیل تاخیر زیاد در رسیدن به بیمارستان، زهر در تمام بدن او پخش میشود.
عموی این شهروند در پایان گفت: این موضوع از طریق مراجع قضایی توسط خانوادهاش در حال پیگیری است.
عوامل اورژانس شهرستان دزفول میگویند هیچ گونه کوتاهی درخصوص این ماموریت صورت نگرفته، با این وجود پرونده این بیمار توسط کمیسیون پزشکی بیمارستان بزرگ دزفول در حال بررسی است و به دستور رئیس دانشگاه علوم پزشکی این شهر، تمام زوایای ماموریت بررسی خواهند شد.
رضا پورآیین رییس مرکز بهداشت دزفول نیز درخصوص نحوه عملکرد بهداشت در این مورد با بیان اینکه تزریق پادزهر عقرب طبق دستورالعمل وظیفه بهداشت نیست، میگوید: گزشها یک موضوع اورژانسی هستند و بیماران باید در کمترین زمان ممکن به مراکز درمانی منتقل شوند.
بنا به گفته او هنگام گزشها، باید قبل از گذشت ۶ ساعت نسبت به تزریق پادزهر اقدام شود؛ خبردهی و اطلاع رسانی درخصوص این مورد دیر انجام شده و کاری از پرسنل بهداشت هم برنمیآمد.
توسعه نیافتگی بسیاری از مناطق در ایران خصوصا نواحی روستایی دور افتاده در استانهای خوزستان، سیستان و بلوچستان، کرمان و هرمزگان تبعات تلخی چون مرگ کودکان را به دنبال داشته است. کودکانی که در روستاهای دورافتاده زندگی می کنند و به راحتی می توانند مورد گزش مار یا عقرب قرار بگیرند. آمارهای چند سال اخیر نشان می دهد در این مناطق کودکان زیادی به علت اینکه در بازه زمانی مورد نیاز برای رسیدگی درمانی به پزشک و دارو دسترسی نداشته اند جان خود را از دست داده اند. از معضلات زیرساختی این مناطق می توان به نبود جاده، عدم دسترسی به آنتن های مخابراتی و نبود پزشکان متخصص و تجهیزات لازم بیمارستانی در کنار فقر افسار گسیخته ساکنان اشاره کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر