تمدید قرار بازداشت مژگان سلمان‌زاده شهروند بهایی در زندان ارومیه

 قرار بازداشت موقت مژگان سلمان‌زاده، شهروند بهایی و محقق حوزه مطالعات روانشناسی فیزیولوژیک، در دومین ماه بازداشت وی، بار دیگر تمدید شده است.

بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، اخیراً قرار بازداشت موقت مژگان سلمان‌زاده، شهروند بهایی ساکن تهران برای مدت دو هفته در زندان مرکزی ارومیه تمدید شده است.

مژگان سلمان‌زاده، ٤٧ روز اخیر را با بلاتکلیفی کامل در بازداشت سپری کرده و تاکنون از دلایل بازداشت و اتهامات انتسابی به وی، اطلاعی در دسترس نیست.

این شهروند بهایی، روز پنج‌شنبه ١٤ تیرماه ١٤٠٣ (٤ جولای ٢٠٢٤)، پس از اقامت دوهفته‌ای در شهر ماکو، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد.

وی کمی پس از بازداشت، در یک تماس تلفنی نزدیکان خود را مطلع کرد که به بخش عمومی زندان مرکزی ماکو منتقل شده است.

زنان تبریزی حق ورود به ورزشگاه بازی تراکتور – پرسپولیس را ندارند

 با اعلام باشگاه تراکتور، زنان حق ورود به ورزشگاه یادگار شهر تبریز برای تماشای دیدار تیم‌های تراکتور و پرسپولیس را نخواهند داشت. «امیر جابری»، مسئول سامانه بلیت فروشی تراکتور به رسانه‌ها گفته است که زنان حق ورود به ورزشگاه را ندارد و به این ترتیب جایگاه زنان تبریزی در این مسابقه در اختیار هواداران پرسپولیس خواهد بود. او هیچ اشاره‌ای به نهاد، سازمان یا فرد تصمیم گیرنده برای ممنوعیت دوباره حضور زنان در ورزشگاه‌ یادگار تبریز نکرده، اما با قاطعیت گفته است که زنان نباید برای تماشای بازی به ورزشگاه بیایند. براساس قوانین فیفا و کنفدراسیون آسیا، ممانعت از ورود زنان به ورزشگاه‌ها به هر دلیلی خلاف مقررات است. فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی و نهادهای امنیتی تلاش می‌کنند با عادی‌سازی ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه‌ها در برخی از هفته‌های لیگ و بازی‌های مهم، بار دیگر قانون ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه‌ها را به فوتبال ایران برگردانند. فیفا پس از خودسوزی «سحر خدایاری» ملقب به «دختر آبی» تصمیم گرفت اندکی فشارها به فدراسیون فوتبال و حکومت جمهوری اسلامی را برای ورود زنان افزایش دهد. دلیل این تصمیم هم اعتراض‌ها و واکنش‌های بین‌المللی و تلاش زنان ایرانی برای نشان دادن ممنوعیت و محدودیت‌های موجود در فوتبال ایران برای زنان بود. با این وجود فدراسیون فوتبال همچنان در بسیاری از مسابقات، زنان را از ورود به ورزشگاه‌ها منع می‌کند.

انتقال آرمیتا پاویر به سلول انفرادی زندان تبریز؛ رسانه‌های حقوق بشری: همه راههای ارتباطی او قطع شده است

 رسانه‌های حقوق بشری ایران اعلام کردند آرمیتا پاویر، زندانی سیاسی در تبریز از صبح روز ۳۰ مرداد ۱۴۰۳، از بند عمومی به انفرادی منتقل و همه راه‌های ارتباطی با او قطع شده است.به گزارش دادبان او از شهریور ۱۴۰۲ در زندان تبریز تحت شکنجه‌های روحی بوده است و با شدیدترین محدودیت‌ها حبس شده است.

آرمیتا پاویر از فعالان دانشجویی دانشگاه مدنی تبریز، توسط دادگاه انقلاب آذرشهر، با اتهام «توهین به رهبر و تبلیغ علیه نظام»، در مجموع به بیست و دو ماه و هفده روز حبس محکوم شده است.

آرمیتا پاویر، ۲۹ ساله، نخستین بار در روز ۹ آبان ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات سراسری بازداشت و روز ۱۷ آذر با قید وثیقه ۲۵۰ میلیون تومانی آزاد شده بود.

بر اساس دادنامه صادر شده از سوی دادگاه انقلاب اسلامی آذرشهر، انتساب اتهام توهین به رهبر، به دلیل «استوری کردن کاریکاتور» علی خامنه‌ای توسط این فعال دانشجویی در اینستاگرام بوده و اتهام «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» نیز بر اساس ادعای «لیدری تجمعات غیرقانونی در دانشگاه» و «در معرض نمایش گذاشتن مطالب مورد تشویش اذهان عمومی و تحریک‌آمیز در فضای مجازی و در صفحه شخصی خود» به آرمیتا پاویر نسبت داده شده است.

این فعال دانشجویی، در حالی که اجازه تعیین وکیل و امکان دفاع حقوقی نداشت، به صورت غیرحضوری، محاکمه شد.

قاسم بعدی، وکیل دادگستری، ۱۹ بهمن ۱۴۰۲ به صدای آمریکا گفت اتهاماتی که دادگاه انقلاب اسلامی به آرمیتا پاویر، نسبت داده و او را به نزدیک به دو سال حبس محکوم کرده است، «وجاهت قانونی» ندارد

بند زنان زندان اوین؛ محرومیت پانزده زندانی از تماس و ملاقات

 پخشان عزیزی، الهه فولادی، پریوش مسلمی، نسرین خضری جوادی، زهرا صفایی، نرگس محمدی، سمانه اصغری، آنیشا اسداللهی، محبوبه رضایی، وریشه مرادی، گلرخ ایرایی، ریحانه انصاری نژاد، مریم یحیوی، سارینا جهانی و ساناز یکتا، زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین، از تاریخ شانزدهم مردادماه، به دستور کمیته انضباطی این زندان از برقراری تماس و ملاقات با خانواده محروم هستندبه گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، پانزده زندانی زن محبوس در زندان اوین با محرومیت از تماس و ملاقات مواجه هستند. در تاریخ شانزدهم مردادماه، زندانیان زن زندان اوین پس از اطلاع از اجرای حکم اعدام رضا رسایی، دست به اعتراض زدند که منجر به درگیری میان آنها و گارد زندان شد. همان روز حدود سی تن از این زندانیان به دستور کمیته زندان از برقراری تماس تلفنی و ملاقات با خانواده محروم شدند. سپس این زندانیان به این محرومیتها نیز اعتراض کردند که پس از آن به برخی از این افراد امکان برقراری تماس و ملاقات، داده شد. با اینحال پانزده زندانی کماکان با این محرومیتها مواجه هستند. براساس اطلاعات دریافتی هرانا، پخشان عزیزی و الهه فولادی هر یک به مدت سه ماه، نرگس محمدی، گلرخ ایرایی، سمانه اصغری، آنیشا اسداللهی، محبوبه رضایی، وریشه مرادی و ریحانه انصاری نژاد نیز هر کدام به مدت دو ماه و پریوش مسلمی، نسرین خضری جوادی و زهرا صفایی، مریم یحیوی، سارینا جهانی و ساناز یکتا هر یک به مدت یک ماه از برقراری تماس تلفنی و ملاقات با خانواده محروم شده اند. لازم به ذکر است، برخی از این افراد همانند نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل از تاریخ یازدهم آذر ۱۴۰۲ تاکنون، پخشان عزیزی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام و الهه فولادی از تاریخ شانزدهم تیرماه سال جاری و وریشه مردای دیگر زندانی سیاسی از اواسط اردیبهشت ماه به دستور قاضی ابوالقاسم صلواتی، رئیس شعبه پانزدهم دادگاه انقلاب تهران از ملاقات و امکان برقراری تماس تلفنی با خانواده محروم هستند.

اعتصاب غذای سولماز حسن‌زاده در سلول انفرادی زندان مرکزی ارومیه و احضار و تهدید خانواده

 سولماز حسن‌زاده خواهر محمد حسن‌زاده از جان‌باختگان خیزش ژن ژیان ئازادی/ زن زندگی آزادی که در سالروز تولد برادرش در تاریخ ۹ مرداد ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی در منزل خانوادگی‌اش بازداشت شد .در هفتمین روز اعتصاب غذای خود در سلول انفرادی زندان مرکزی ارومیه به سر می‌برد. همزمان روز یکشنبه ۲۱ مرداد، دایه عظیمه و احمد حسن‌زاده ، مادر و پدر محمد حسن‌زاده به ستاد خبری اداره اطلاعات بوکان احضار و مورد بازجویی و تهدید قرار گرفته‌اند.بنا به اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، سولماز حسن‌زاده از تاریخ ۱۶ مرداد در اعتراض به ادامه بازداشت خود در سلول انفرادی زندان مرکزی ارومیه دست به اعتصاب غذا زده است. او در این مدت از حق دسترسی به وکیل و ملاقات با خانواده محروم بوده است. در ادامه فشار بر این خانواده دادخواه، روز یکشنبه ۲۱ مرداد، دایه عظیمه و احمد حسن‌زاده، مادر و پدر محمد و سولماز حسن‌زاده به صورت تلفنی به ستاد خبری اداره اطلاعات بوکان احضار و برای چند ساعت مورد بازجویی و تهدید ماموران امنیتی قرار گرفته‌اند. در تاریخ ۹ مرداد ۱۴۰۳، خانواده حسن‌زاده در تدارک برگزاری مراسم سالروز تولد محمد حسن‌زاده بودند که نیروهای امنیتی بدون ارائه حکم قضایی به منزل آنان یورش برده و ضمن ضرب و شتم اعضای خانواده، احمد حسن‌زاده و فرزندش سولماز حسن‌زاده را بازداشت کردند. دایه عظیمه، مادر محمد حسن‌زاده، نیز در جریان یورش نیروهای امنیتی مورد ضرب و شتم قرار گرفت و به بیمارستان قلی‌پور بوکان اعزام شد. نیروهای امنیتی همچنین ضمن بازرسی منزل، وسایل شخصی این خانواده از جمله تلفن و لپ‌تاپ با با خود بردند. روز ۱۰ مرداد، احمد حسن‌زاده با قرار وثیقه ۴ میلیارد تومانی به صورت موقت از زندان این شهر آزاد شد، اما سولماز حسن‌زاده به سلول انفرادی زندان مرکزی ارومیه انتقال یافت. محمد حسن‌زاده در تاریخ ۲۵ آبان ۱۴۰۱ در جریان خیزش ژن ژیان ئازادی / زن زندگی آزادی در بوکان در اثر ضربات چاقو کشته شد. نهادهای امنیتی از بازداشت فردی به اتهام قتل محمد حسن‌‌زاده خبر دادند اما خانواده وی، آن را سناریو نهادهای امنیتی دانسته و حکومت را مسئول کشته شدن فرزندشان می‌دانند. در یک سال گذشته بارها این خانواده دادخواه از سوی نهادهای امنیتی احضار و بازداشت شده‌اند.

عاطفه رنگریز از زندان شاهرود به مرخصی اعزام شد

 

عاطفه رنگریز، فعال حقوق زنان، از زندان شاهرود به مرخصی درمانی اعزام شد. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز سه شنبه سی مرداد ۱۴۰۳، عاطفه رنگریز از زندان شاهرود به مرخصی اعزام شد. خانم رنگریز ضمن انتشار این خبر اعلام کرد که به مدت دو روز به مرخصی درمانی اعزام شده است. عاطفه رنگریز، در تاریخ نوزدهم شهریور ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در دامغان بازداشت و نهایتاً در تاریخ بیست و نهم مهر ۱۴۰۲، با تودیع وثیقه از زندان شاهرود آزاد شد. این فعال حقوق زنان پس از چندی توسط دادگاه انقلاب شاهرود از بابت اتهام همکاری و عضویت در گروه‌های مخالف نظام به دو سال و هفت ماه و شانزده روز حبس و به اتهام تبلیغ علیه نظام به هفت ماه و شانزده روز زندان محکوم شد. عاطفه رنگریز در تاریخ نهم تیرماه امسال، پس از برگزاری جلسه دادگاه رسیدگی به اتهاماتش در پرونده‌ای دیگر در شعبه اول بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب دامغان بازداشت و به زندان شاهرود منتقل شد. خانم رنگریز پیش از این نیز به واسطه فعالیت های خود سابقه بازداشت و محکومیت را داشته است.

ممنوعیت تماس و ملاقات؛ گزارشی از آخرین وضعیت آنیشا اسداللهی در زندان اوین

 آنیشا اسداللهی، فعال کارگری که دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری می کند، به دستور مقامات ذیربط از برقراری تماس تلفنی و ملاقات با خانواده محروم مانده است. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، آنیشا اسداللهی، فعال کارگری محبوس در زندان اوین از برقراری تماس تلفنی و ملاقات با خانواده محروم مانده است. علی اسداللهی، برادر این زندانی سیاسی ضمن انتشار این خبر اعلام کرد که آنیشا اسداللهی از تاریخ شانزدهم مردادماه، از برقراری تماس تلفنی با خانواده محروم مانده است. همچنین، از شش هفته پیش تاکنون از ملاقات با خانواده و کیوان مهتدی، همسر او که در زندان اوین محبوس است، منع شده است. به گفته آقای اسداللهی، این محرومیتها به دلیل اعتراض آنیشا اسداللهی به صدور حکم اعدام علیه شریفه محمدی و پخشان عزیزی و اجرای حکم اعدام رضا رسایی صورت گرفته است. آنیشا اسداللهی در مرداد سال گذشته، جهت تحمل دوران محکومیت خود راهی زندان اوین شد. خانم اسداللهی پیشتر توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهام “اجتماع و تبانی” به پنج سال حبس تعزیری و به اتهام “تبلیغ علیه نظام” به هشت ماه حبس تعزیری، مجموعا به پنج سال و هشت ماه زندان محکوم شد. این حکم نهایتا توسط دادگاه تجدیدنظر استان تهران تایید و به شعبه یک اجرای احکام زندان اوین ارجاع داده شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی پنج سال حبس در خصوص وی قابل اجرا خواهد بود. وی سپس مورخ هشتم اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۲، در آستانه روز جهانی کارگر به همراه شماری از فعالین صنفی و کارگری توسط ماموران امنیتی در منزل محمد حبیبی، فعال صنفی معلمان، بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. خانم اسداللهی نهایتا در تاریخ هجدهم اردیبهشت ماه همان سال، با تودیع وثیقه یک میلیارد تومانی از زندان اوین آزاد شده بود. آنیشا اسدالهی، فعال کارگری، معلم و مترجم رسمی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی پیش از این نیز از بابت فعالیت های خود سابقه بازداشت و برخورد قضایی را داشته است.