جستجوی این وبلاگ

خرداد ۰۸، ۱۴۰۳

مرگ ابراهیم رئیسی؛ بازداشت سودابه وهابی در چالوس


 یک شهروند با هویت سودابه وهابی، اهل شهرستان چالوس از توابع استان مازندران به دلیل واکنش به مرگ ابراهیم رئیسی و پخش شیرینی توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران بازداشت شده است.


بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، طی روزهای اخیر سودابه وهابی، اهل چالوس توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده است.


به گفته منابع مطلع، بازداشت سودابه وهابی به دلیل “پخش شیرینی” همزمان با مرگ ابراهیم رئیسی توسط نیروهای امنیتی انجام گرفته است.


تا زمان تنظیم این خبر، اطلاع دقیقی از نهاد بازداشت‌کننده این زن و همچنین سرنوشت و محل نگهداریش در دسترس نیست و پیگیری‌های خانواده‌اش در این زمینه بی‌نتیجه مانده است.(هه‌نگاو؛ ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ )

خرداد ۰۶، ۱۴۰۳

مشهد؛ بازداشت مرضیه مومنی از فعالین مخالف حجاب اجباری


 هەنگاو؛ ۳ خرداد ۱۴۰۳


مرضیه مومنی به اتهام عدم رعایت حجاب اجباری در ورودی باب الجواد حرم مشهد بازداشت و به زندان وکیل‌آباد این شهر منتقل شد. براساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز پنجشنبه ۲۷ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ (۱۶ مه ۲۰۲۴)، مرضیه مومنی، کارشناس رشته مامایی، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان وکیل‌آباد این شهر منتقل شده است. به گفته منابع آگاه، این شهروند علی‌رغم داشتن حجاب بازداشت شده است و در گذشته نیز با پلمپ محل کار و انسداد حسابهای بانکی‌اش مواجه شده بود. وی همچنین دارای بیماری قلبی و آسم بوده و طی مدت بازداشت از دسترسی به داروهایش محروم مانده است. تا زمان تنظیم این گزارش، اطلاع دقیقی از اتهامات وارده علیه این شهروند در دسترس نیست

زن کشی در مشهد؛ الهه میرزایی یکی دیگر از قربانیان خشونت خانگی


 زن جوانی به نام الهه میرزایی متولد ۱۳۷۳ در شهر مشهد در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ کشته شده است.


الهه میرزایی پس از دیپلم با مردی که کارمند بانک بود ازدواج کرده و مدت کوتاهی پس از ازدواج متوجه شد که همسرش به مواد مخدر اعتیاد دارد.


این زن جوان برای گذراندن زندگی با خودرویی که داشتند در اسنپ مشغول کار شد تا به اقتصاد خانواده کمک کند اما همسرش که گویی خیالش از بابت مخارج تاحدی راحت شده بود بیشتر خود را در اعتیاد غرق کرد و تمامی حقوقی که دریافت می‌کرد را برای اعتیاد خود خرج می‌کرد.


به گفته یک منبع آگاه همسر الهه مدتی بعد به دلیل اعتیاد از بانک اخراج شد: «اولین تصمیمی که بعد از اخراج گرفت فروختن سمند بود و خریدن یک وانت برای باربری و امرار معاش. اما فایده نداشت. مواد مخدر قوه عقل و اختیار همسر الهه را کاملا سلب کرده بود و هر چه در می‌آورد خرج مواد می‌کرد و هیچ برای اجاره‌خانه نمی‌ماند. الهه نیز که از این وضعیت به ستوه آمده بود به قهر به منزل پدرش رفت.»


شامگاه ۱۵ اردیبهشت سال جاری الهه و خواهر و برادرش در منزل بودند. با همسرش قرار گذاشته بود بصورت توافقی جدا شوند و قرار بود فردای آن شب به دادگاه بروند برای درخواست طلاق اما همسر الهه با او تماس می‌گیرد و می‌گوید قبل از اعلام رسمی درخواست جدایی می‌خواهد با او صحبت کند: «گفته بود شیرینی خریده‌ام برای آشتی‌کنان. بیا سر کوچه. الهه اما نپذیرفت و چون چند سال پیش هم سابقه داشت که رضا بر رویش چاقو بکشد و به ران پایش جراحت عمیقی وارد کند، به او گفت تنها در صورتی می‌پذیرم مرا ببینی که بیایی دم خانه پدرم. رضا هم قبول می‌کند و زنگ در را می‌زند. الهه به محض اینکه در را باز می‌کند رضا با خشونت هر چه تمام‌تر به سمت الهه یورش می‌برد و با چند ضربه چاقو او را زخمی می‌کند.»


بر اساس آنچه این فرد آگاه به ایران‌وایر گفته همسر الهه خواهر و برادر او را با چاقو زخمی کرده تا مبادا به الهه نزدیک شوند و او را نجات دهند. سپس چندین ضربه‌ی عمیق‌تر به بدن الهه زده و متواری می‌شود.»


الهه بر اثر شدت جراحات درجا جان خود را از دست داده و الناز خواهر کوچکترش دچار مشکلات جدی شده است. به گفته منبع آگاهی که با ایران‌وایر گفتگو کرده است پزشکان ناچار شده‌اند بخشی از روده الناز خواهر کوچک الهه را خارج کنند: « با اینکه آن شب الهه و خواهر و برادرش در خانه بوده‌اند همسرش در اعترافاتش گفته الهه را با دوست‌پسرهایش در خانه‌ی پدرش دیدم. دروغی که هوشیارانه یا تحت تاثیر مواد بافته تا قتل و جنایت خود را توجیه کند. رسانه‌های داخلی هم که این خبر را بازتاب داده‌اند انگیزه‌ی قتل را خیانت الهه عنوان کرده‌اند در صورتی که چنین چیزی اساسا واقعیت ندارد.»


از ابتدای سال ۱۴۰۳ تا کنون نزدیک به ۳۰ زن به دلایل ناموسی به قتل رسیده یا قربانی خشونت‌های خانگی شده‌اند. اغلب این زنان به دست مردان خانواده‌ی خود کشته شده یا تحت فشارهای روحی و روانی دست به خودکشی زده‌اند.( ایران وایر ۶ خرداد ۱۴۰۳)

ژینا مدرس گرجی به حبس و تبعید محکوم شد

 


ژینا مدرس‌گرجی، اهل سنندج، از سوی دادگاه انقلاب اسلامی این شهر، به ریاست قاضی کرمی، در‌مجموع به ۲۱ سال حبس محکوم شد.



جمهوری اسلامی این روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان را با اتهام‌ «تشکیل دسته و گروه غیرقانونی با هدف براندازی نظام» به ۱۰ سال حبس تعزیری، «همکاری با گروه‌ها و دول متخاصم» به ۱۰ سال حبس تعزیری و «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری محکوم کرده است. بر مبنای قانون «ادغام و تجمیع احکام»، از مجموع ۲۱ سال حکم صادره، اشد مجازات یعنی ۱۰ سال حبس تعزیری همراه با تبعید به زندان همدان قابل اجرا است.


وکلای مدرس‌گرجی اعتراض خود به این حکم سنگین را رسماً ثبت و پرونده برای بررسی مجدد به دادگاه تجدیدنظر ارسال می کنند. طبق حکم صادره، مصادیق اتهامات مطرح‌شده علیه ژینا مدرس‌گرجی «تاسیس انجمن ژیوانو با ایدئولوژی فمینیستی و با هدف براندازی»، «شرکت هدفمند در تجمعات و بیان نمودن شعارهای ساختار شکنانه»، « ارتباط با عناصر ضدانقلاب»، «شرکت در کنفرانس ها و کارگاه‌های آموزشی بین‌المللی »، «نشر مطالب در فضای مجازی و انجام مصاحبه با رسانه‌های خارج از کشور در جهت سیاه‌نمایی اوضاع کشور و متشنج کردن فضای جامعه در برهه حساس پس از فوت مهسا امینی» عنوان شده است.


دادگاه انقلاب اسلامی همچنین در رابطه با اتهام «نشر اکاذیب و تحریک مردم به اعمال خشونت‌آمیز» دادگاه کیفری را مسئول دانسته و پرونده را به شعبه ۲ دادگاه کیفری سنندج ارسال کرده است. استناد دادگاه انقلاب اسلامی در انتساب اتهامات مذکور و مجرم شناختن مدرس‌گرجی به گزارش‌های وزارت اطلاعات بوده است.


این دادگاه همچنین اجرای حکمِ حبسِ این فعال حقوق زنان در زندان سنندج را به‌دلیل «احتمال فعالیت‌های مخرب امنیتی» مصداق «مفسده امنیتی» دانسته و با استناد به ماده ۵۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری، حکم به گذراندن دوره محکومیت در زندان همدان داده است.


ژینا مدرس‌گرجی، روزنامه‌نگار و از فعالان باسابقه و شناخته شده جنبش زنان در کردستان و ایران، اولین بار در جریان خیزش ژن، ژیان، ئازادی در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ توسط مأموران امنیتی اداره اطلاعات در یکی از خیابان‌های سنندج به شیوه‌ای خشونت‌آمیز بازداشت و پس از ۴۰ روز در ۸ آبان با قرار وثیقه به صورت موقت آزاد شد. میزان وثیقه بعدتر با تفهیم اتهامات جدید به مبلغ یک میلیارد تومان افزایش یافت.( رادیوزمانه ۵ خرداد ۱۴۰۳)

خرداد ۰۳، ۱۴۰۳

بند زنان زندان اوین؛ تداوم محرومیت و محدودیت اعمالی بر پنج زن زندانی عقیدتی


 آتنا فرقدانی، نرگس منصوری، وریشه مرادی، سپیده قلیان و نرگس محمدی، پنج زندانی زن محبوس در زندان اوین با محدودیت‌ها و محرومیت‌هایی از قبیل عدم امکان برقراری تماس تلفنی و ملاقات با خانواده خود مواجه هستند.



آتنا فرقدانی، نرگس منصوری، وریشه مرادی، سپیده قلیان و نرگس محمدی، از جمله زندانیانی هستند که به دستور مسئولان مربوطه، امکان برقراری تماس تلفنی و یا ملاقات با خانواده از آنها سلب شده است.


امروز یکشنبه سی ام اردیبهشت ماه، آتنا فرقدانی، کارتونیست و فعال مدنی که بیش از یک ماه است در زندان مذکور در بازداشت و بلاتکلیفی بسر میبرد، با حکم کمیته انضباطی زندان به دلیل اعتراض به وضعیت یکی از هم بندی های خود، به مدت سه هفته از ملاقات با خانواده محروم شده است.

خانم فرقدانی در تاریخ بیست و پنجم فروردین ماه، توسط نیروهای امنیتی با اعمال خشونت بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. وی با اتهاماتی از جمله اهانت به مقدسات، تبلیغ علیه نظام و اخلال در نظم عمومی مواجه شده و کماکان بلاتکلیف است.


نرگس منصوری، دیگر زندانی ساکن این بند زندان اوین است که علیرغم حال نامساعد جسمانی، در بیست و ششمین روز از اعتصاب خود بسر میبرد، خانم منصوری از امروز با حکم کمیته انضباطی زندان اوین، از برقراری تماس و ملاقات با خانواده به مدت سه هفته محروم شد.

نرگس منصوری نیز در تاریخ دهم آذرماه سال گذشته توسط نیروهای امنیتی در شهرستان خوی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. وی در دو پرونده مجزا با اتهامات یکسان از جمله اجتماع و تبانی بر علیه امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام به ۹ سال حبس محکوم شده است.


در بند زنان زندان اوین، وریشه مرادی که به بغی متهم است و با گذشت بیش از ۲۹۰ روز از زمان دستگیری کماکان بلاتکلیف است، از اواسط اردیبهشت ماه سال جاری، با حکم قاضی ابوالقاسم صلواتی، رئیس شعبه پانزدهم دادگاه انقلاب تهران از ملاقات و امکان برقراری تماس تلفنی با خانواده محروم شده است. محرومیت هایی که علیرغم گذشت زمان پابرجا مانده اند.

خانم مرادی در تاریخ دهم مردادماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در حومه سنندج بازداشت شد. او نهایتا در تاریخ پنجم دی ماه ۱۴۰۲، به بند زنان زندان اوین منتقل شد. وی در بهمن ماه سال گذشته، در دادسرای عمومی و انقلاب تهران تفهیم اتهام و پرونده وی به ظن عضویت در یکی از گروه های اپوزیسیون از بابت اتهام بغی به شعبه پانزدهم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی ارجاع شده است. تاکنون حکمی برای او صادر نشده است.


سپیده قلیان، فعال مدنی محبوس، دیگر زندانی است که با دستور کمیته انضباطی زندان از اوایل اردیبهشت ماه به دلیل اینکه کارت تماس خود را در اختیار زندانی دیگری قرار داده بود، از برقراری تماس تلفنی با خانواده خود محروم شده است.

سپیده قلیان در تاریخ بیست و چهارم اسفندماه ۱۴۰۱، ساعاتی پس از آزادی در پی صدور بخشنامه عفو، در مسیر تهران به دزفول توسط نیروهای امنیتی بازداشت و سپس به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. او در تاریخ بیست و هشتم اسفندماه همان سال، به بند زنان زندان اوین انتقال داده شد. این فعال مدنی در دو پرونده مجزا با اتهامات توهین به رهبری، کشف حجاب و فراهم آوردن موحبات فساد و فحشا و اصرار بر ارتکاب جرم موصوف در جلسات دادگاه مجموعا به ۳ سال و ۳ ماه حبس و مجازات تکمیلی محکوم شده است.


نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل دیگر زندانی این بند است که محدودیت های مضاعفی را تحمل می کند، که این زندانی از تاریخ یازدهم آذر ۱۴۰۲ تاکنون، با دستور وزارت اطلاعات از برقراری تماس تلفنی و ملاقات با خانواده محروم مانده است.

خانم محمدی، در آبان‌ماه ۱۴۰۰، در جریان برگزاری مراسم یادبود دومین سالگرد جانباختن ابراهیم کتابدار، از جانباختگان اعتراضات آبان ۹۸ توسط نیروهای امنیتی در کرج بازداشت شد. این زندانی سیاسی در چهار پرونده مجزا با اتهاماتی از جمله فعالیت تبلیغی علیه نظام از طریق انتشار بیانیه، به هم زدن نظم زندان از طریق تحصن، تمرد از ریاست و مقامات زندان، تخریب شیشه‌ها، افترا و ایراد ضرب و جرح مجموعا به مجموعا ۱۲ سال و ۶ ماه حبس، ۸۰ ضربه شلاق، پرداخت ۲ فقره جزای نقدی و مجازات های تکمیلی محکوم شد. وی اخیرا با گشایش پرونده جدیدی رو به رو شده است.


در سال ۲۰۲۳ میلادی جایزهٔ صلح نوبل توسط کمیته نوبل نروژ “به خاطر مبارزه شجاعانه‌اش برای آزادی و حقوق بشر در طول سه دهه” به نرگس محمدی اهدا شد.( هرانا ۱۴۰۳/۰۲/۳۰)



زن‌کشی: وقوع قتل با انگیزه ناموسی در ایوان‌غرب


 یک زن با هویت آرزو حسنی توسط همسرش در ایوان‌غرب (ایوان) از توابع استان ایلام با انگیزه ناموسی توسط همسرش به طرز فاجعه‌باری کشته شد.


براساس گزارش‌های رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز یکشنبه ۳۰ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ (۱۹ مه ۲۰۲۴)، یک زن با هویت آرزو حسنی، با ۱۰۰ ضربه متعدد چاقو و به طرز تکان‌دهنده‌ای توسط همسرش در ایوانغرب از توابع استان ایلام به قتل رسید .


به‌ گفته منابع آگاه به هه‌نگاو، قاتل با هویت جواد جعفری ۴۰ ساله خود را به نیروهای نظامی تحویل داده است. رسانه‌های حکومتی عبارت مبهم “اختلافات خانوادگی” را برای قتل این زن عنوان کرده‌اند. اما هه‌نگاو از طریق منابع موثق مطلع شده است که آرزو حسنی با انگیزه‌های ناموسی توسط جواد جعفری، همسر خود، به قتل رسیده است. هه‌نگاو مطلع شده است که فرد قاتل پیکر همسرش را به صندوق عقب ماشینش انداخته و به کلانتری برده است.( هه‌نگاو ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳)

واکنش به جانباختن رئیسی؛ منیژه موذن با گشایش پرونده قضایی مواجه شد


 منیژه موذن، مترجم و روزنامه نگار با گشایش پرونده قضایی در دادسرای فرهنگ و رسانه مواجه شد. این پرونده در پی انتشار مطلبی در رابطه با واقعه سقوط بالگرد حامل ابراهیم رئیسی، علیه این روزنامه نگار گشوده شده است.



این روزنامه نگار با انتشار مطلبی در این خصوص نوشت: “به دلیل نحوه اطلاع‌ رسانی و واکنش به کشته شدن ابراهیم رئیسی، پرونده جدیدی برای من گشوده و به دادسرای فرهنگ و رسانه ارسال شده است.”

خانم موذن همچنین اعلام کرد که پرونده پیشین وی با سه عنوان اتهامی همچنان در حال رسیدگی است و در خصوص این پرونده تاکنون دادگاهی برای وی برگزار نشده است.


منیژه موذن، مترجم و روزنامه نگار در آبان ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از نوزده روز با تودیع وثیقه آزاد شد.منیژه موذن، مترجم و روزنامه نگار با رسانه اکو ایران و هفته‌ نامه تجارت‌ فردا همکاری می‌ کند.

( هرانا ۱۴۰۳/۰۳/۰۱ )

سروناز احمدی از زندان اوین به مرخصی اعزام شد

 دقایقی پیش سروناز احمدی، فعال حقوق کودکان محبوس در زندان اوین به مرخصی درمانی اعزام شد. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان ح...