سپیده رشنو، از فعالان مخالف حجاب اجباری، با انتشار یک نامه صوتی خطاب به سروناز احمدی، زندانی و فعال حقوق کودکان، از «بند نسوان اوین» با عنوان «زندان در زندان» و «خط مقدم زن، زندگی، آزادی» یاد کرده است.
سپیده رشنو با اشاره به قطع تماس‌ها و ملاقات‌ها و ناکامی مادر خانم احمدی برای تماس با او می‌گوید: «مقاومت در زن‌ها جور دیگریست.»
سپیده رشنو در ادامه نامه با اشاره به شجاعت‌های زنان زندانی می‌گوید: «برای من خط مقدم زن، زندگی، آزادی بند نسوان اوین است. بیخ بیخ گوش استبداد. خط مقدم همه نشدن‌ها، نداشتن‌ها، و اجبارها. خط مقدم جنگیدن برای ذره‌ای بیشتر توی حیاط ماندن و آسمان را دیدن. برای گرفتن قرصی و ذره‌ای از درد آرام شدن.
خانم رشنو در ادامه نامه خود به سروناز احمدی می‌گوید: «این روزها برای تو و دیگر خواهرانم، زندان در زندان است و برای من برهوت بلاتکلیفی. روی میز احکام سه پرونده روی هم است که نام من رویشان نوشته شده [است].»
او فشارهای جمهوری اسلامی بر زنان را یادآوردی روزانه آن می‌داند که «در این جغرافیا زن زاده شدن چه جرم سنگینی بود.»
خانم رشنو در ادامه ابراز امیدواری میکند که نامه‌اش به دست خانم احمدی برسد اما می‌افزاید که شاید خودش پیش از نامه‌اش به زندان برسد.
او می‌افزاید: «به اندازه سروهای بند نسوان لاک آماده کرده‌ام. امیدوارم به دست همه‌تان برسد. شاید هم با خودم آوردمشان.»
سپیده رشنو در پایان نامه‌اش به «سروناز و چشمی که باز است» از او می‌خواهد: «دست نرگس خانم محمدی باشکوه، سپیده (قلیان)، بهاره (هدایت)، سها (مرتضایی)، گلرخ (ایرائی)، الهه (محمدی)، نیلوفر (حامدی)، آنیشا (اسداللهی)، و همه خواهرانی که در خط مقدمند و نام‌شان را نمی‌دانم یا نمی‌خواهند نامی ازشان اینجا آورده شود» را بفشارد.
سروناز احمدی، مددکار اجتماعی و فعال حقوق کودکان است که در جریان اعتراضات به کشته‌شدن مهسا (ژینا) امینی به همراه همسرش کامیار فکور، روزنامه‌نگار و فعال کارگری، بازداشت شد و پس از آزادی با وثیقه ۵۰۰ تومانی، اردیبهشت سال جاری بار دیگر بازداشت شد و از آن زمان در زندان اوین است.
بر اساس گزارش‌ها، خانم احمدی هم‌اینک با محدودیت‌هایی از جمله ممنوعیت تماس و ملاقات‌ها مواجه است.
سپیده رشنو به دلیل مخالفت با حجاب اجباری به چهار سال حبس محکوم شده است.
او محکومیت «چهار سال حبس به خاطر داشتن مو» را «بلاهت محض» دستگاه قضایی جمهوری اسلامی خوانده است و تاکید کرد «چهار سال اسارتِ سیاه نمی‌تواند تغییری در حقیقت ایجاد کند.»
سپیده رشنو در تیر ماه ۱۴۰۱، در پی اعتراض به «حجاب اجباری» و مقاومت در برابر دخالت‌های یک زن «آمر به معروف» به نام «رایحه ربیعی» به نوع پوشش او، دستگیر و وادار به «اعتراف اجباری» در مقابل دوربین صدا و سیمای جمهوری اسلامی شد.
نام سپیده رشنو در فهرست صد زن الهام‌بخش و تأثیرگذار سال ۲۰۲۳ میلادی که بی‌بی‌سی منتشر کرده به چشم می‌خورد.(صدای آمریکا ۱۸ دی ۱۴۰۲)
