جستجوی این وبلاگ

مهر ۱۶، ۱۴۰۲

دومین زن ایرانی برنده جایزه صلح نوبل؛ تقدیر از «شجاعت تزلزل‌ناپذیر» نرگس محمدی

VOAPNN

کمیته نوبل صلح در نروژ روز جمعه ۱۴ مهرماه، جایزه صلح نوبل ۲۰۲۳ را به نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی در ایران، اهدا کرد.

این جایزه به دلیل نقش تعیین کننده نرگس محمدی در مقابله با سرکوب زنان در ایران و همچنین مبارزه او برای ارتقای حقوق بشر و آزادی برای همه، به وی اهدا شد.

او بعد از شیرین عبادی، دومین زنی ایرانی است که به این جایزه دست پیدا کرده است.

فهرست ۳۵۱ نفره‌ نامزدهای دریافت جایزه نوبل صلح امسال همانند گذشته محرمانه بود. با این حال، برخی ناظران آگاه پیش‌بینی می‌کردند که این جایزه امسال به فعالان اعتراضات سراسری مردم ایران اهدا شود. گروهی دیگر از ناظران نیز سازمان‌هایی که پیگیر جنایات جنگی در اوکراین هستند و یا فعالان حوزه محیط زیست را واجد شانس دریافت این جایزه می‌دانستند.

جایزه نوبل صلح سال ۲۰۲۲، به گروه حقوق بشر روسیِ «مموریال»، مرکز آزادی‌های مدنی اوکراین و الس بیالیاتسکی، مدافع بلاروسی حقوق بشر اهدا شده بود.

در پی موفقیت نرگس محمدی در دریافت این جایزه معتبر جهانی، جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، با انتشار بیانیه‌ای اهدای جایزه صلح نوبل سال ۲۰۲۳ به نرگس محمدی را تبریک گفت و از مقامات جمهوری اسلامی خواست او و دیگر فعالان برابری جنسیتی را فورا آزاد کنند.

رئیس جمهوری آمریکا نیرومندتر شدن عزم و تلاش خانم محمدی به رغم بازداشت‌ها، آزار و اذیت‌ها، و شکنجه‌ها مکرر و حبس ناعادلانه کنونی او در زندان اوین را یادآورد شد و گفت این جایزه قدردانی از او و نشانه‌ای از شنیده‌شدن دعوت او به آزادی و برابری از سوی جهانیان است.

وزیر امور خارجه آمریکا هم در واکنش به اهدای جایزه نوبل صلح به این فعال حقوق بشر زندانی در ایران، در رسانه اجتماعی «ایکس» نوشت: «این جایزه، برازنده نرگس محمدی است که حتی از پشت میله‌های زندان هم از دفاع از حقوق بشر و برابری جنسیتی دست برنداشته است.»

آنتونی بلینکن در ادامه تصریح کرد: «ما همچنان خواستار آزادی او و آزادی همه ایرانیانی هستیم که رژیم آنها را صرفاً به خاطر تلاش برای دستیابی به حقوق بشر در بازداشت نگه داشته است.»

عذرا ضیا، معاون وزیر خارجه آمریکا در امور امنیت غیرنظامی، دموکراسی و حقوق بشر نیز، با تبریک موفقیت نرگس محمدی در دریافت جایزه صلح نوبل، از مقامات جمهوری اسلامی خواست این فعال حقوق بشر و همه زندانیان «بی‌گناه» را از زندان آزاد کنند.

همزمان کمیته روابط خارجی سنای آمریکا در واکنش به اهدای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی، با صدور بیانیه‌ای در رسانه اجتماعی «ایکس» نوشت: «نرگس محمدی، قهرمان سرشناس حقوق بشر و الهام بخش میلیون‌ها نفر در داخل ایران و سراسر جهان است. جایزه صلح نوبل، برای نرگس محمدی، گواهی بر شجاعتش در رسا‌تر کردن صدای تمام زنان ایرانی و قدردانی از شجاعت هر ایرانی است که برای عدالت قیام و مبارزه می‌کند.»

جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، هم از تصمیم کمیته نوبل برای اعطای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی در ایران، استقبال کرد و در بیانیه‌ای گفت:«نرگس محمدی به عنوان یک مدافع برجسته حقوق بشر ایرانی، همواره برای حقوق زنان، لغو مجازات اعدام و بهبود شرایط زندان در داخل ایران تلاش کرده است او در حال حاضر در ایران زندانی و در حال گذراندن احکام متعدد به میزان ۱۲ سال حبس است، اما هرگز از استفاده از صدای خود برای حفظ کرامت انسانی و حقوق ایرانیان، حتی از سلول زندانش دست نمی‌کشد.»

مقامات دیگر کشورهای جهان از جمله آلمان، فرانسه، ایتالیا، کانادا و اسرائیل نیز اهدای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی را «نشانه‌ نیرومند» پشتیبانی از [اعتراضات] زن زندگی آزادی» دانستند و بر لزوم آزادی فوری او و تمامی زندانیان سیاسی در ایران تاکید کردند.

اهدای جایزه صلح نوبل سال ۲۰۲۳ به نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی، با استقبال گسترده ایرانیان هم روبرو شد.

شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل و رئیس کانون مدافعان حقوق بشر، در این باره به صدای آمریکا گفت: جایزه نوبل صلح نرگس محمدی یعنی دنیا مبارزه زنان ایرانی را دیده است.

شاهزاده رضا پهلوی نیز اعطای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی را «به رسمیت شناختن جنبش زن، زندگی، آزادی» توصیف و ابراز امیدواری کرد تا اهدای این جایزه به تغییر سیاست غرب به سمت ارائه ابزارهای ملموس برای حمایت حداکثری از مردم ایران و انقلاب ملی آنها منجر شود.

حامد اسماعیلیون، عضو انجمن خانواده‌های قربانیان پرواز پی‌اس۷۵۲، در واکنش به اعطای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی گفت: آن‌چه از شما می‌توان آموخت پیگیری و استقامت در مبارزه است. مسیح علینژاد، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی، هم در واکنش به اعطای این جایزه به خانم محمدی در کانال تلگرامی خود نوشت: «او از داخل زندان هم دست از تلاش برای حقوق بشر و دموکراسی برنداشت.»

نازنین بنیادی، فعال حقوق بشر و بازیگر سینما، عبدالله مهتدی، دبیرکل حزب کومله کردستان ایران، مژگان افتخاری، مادر مهسا امینی،امجد حسین‌پناهی، فعال سیاسی و برادر رامین حسین‌پناهی فعال سیاسی اعدام‌شده توسط جمهوری اسلامی، آرش صادقی، فعال حقوق بشر و زندانی سابق سیاسی،دریا صفایی، قانونگذار ایرانی‌تبار در پارلمان بلژیک،آتنا دائمی، فعال حقوق بشر و زندانی سابق سیاسی،ترانه علیدوستی و کتایون ریاحی بازیگران سینما که با برداشتن حجاب اجباری مورد غضب جمهوری اسلامی واقع شدند و دهها چهره مشهور و شخصیت اجتماعی و سیاسی دیگر از داخل و خارج ایران با ابراز خوشحالی از این موفقیت نرگس محمدی، نسبت به پیروزی جنبش «زن زندگی آزادی»، رساتر شدن این جنبش و برقراری نهایی عدالت ابراز امیدواری کردند.

از سوی دیگر اما مقامات و رسانه‌های حکومتی جمهوری اسلامی با تلاش برای «کوچک انگاری» یا «بی‌اهمیت» جلوه دادن این جایزه ناراحتی خود را از اهدای این جایزه معتبر جهانی به یک فعال سیاسی و حقوق بشری زن ابراز کردند.

حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی در واکنش به اهدای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی، قاسم سلیمانی را «لایق‌ترین» فرد برای دریافت این جایزه دانست و گفت:« او نماد صلح جهانی بود که دو دهه با تروریسم و خشن‌ترین جنایتکاران مبارزه کرد و امنیت منطقه و جهان را تضمین کرد.»

کاظم غریب‌آبادی دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضاییه جمهوری اسلامی هم با انتقاد از اهدای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی گفت :«قربانیان تروریسم و تحریم، مصدومان شیمیایی و شهدای جنگ تحمیلی از زنان و دختران، مادران شهدا، زنان نخبه و متخصص که زندگی خود را وقف توسعه و پیشرفت کشور و خدمت‌رسانی به مردم کرده‌اند، برندگان اصلی این جایزه هستند.»

نرگس محمدی متولد ۱۳۵۱ در زنجان است که در دو دهه اخیر بارها بازداشت و زندانی شده است. او هم اکنون نیز به خاطر فعالیت در حوزه حقوق بشر در ایران زندانی است.

نرگس محمدی در میانه دهه هفتاد به عنوان روزنامه‌نگار در نشریه پیام هاجر فعالیت می‌کرد. او در اواخر دهه هفتاد به عنوان فعال حقوق بشر به کانون مدافعان حقوق بشر پیوست که ریاست آن بر عهده شیرین عبادی بود. خانم عبادی در سال ۲۰۰۳ برنده جایزه صلح نوبل شد. نرگس محمدی بعدها نائب رئیس این کانون شد.

تداوم بازداشت و بلاتکلفی از سرنوشت دو شهروند در زندان‌های گرگان و زندان دولت آباد اصفهان

کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی

مریم رضوانی

مریم رضوانی علیرغم گذشت ۲۲ روز از تاریخ دستگیری در زندان گرگان و مریم ابراهیمی، با گذشت بیش از شش ماه از تاریخ دستگیری زندان دولت آباد اصفهان به صورت بلاتکلیف به سر می برند.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، روز شنبه ۱۵ مهر ماه ۱۴۰۲، مریم رضوانی، اهل گرگان مرکز استان گلستان، با توجه به گذشت بیش از ۲۲ روز از تاریخ دستگیری، به صورت بلاتکلیف در زندان امیرآباد گرگان، به سر می برد و از حقوق اوله یک متهم محروم است.

یک منبع مطلع در این‌باره گفت:”خانم رضوانی، به علت فعالیت در فضای مجازی و انتشار مطاللی در صفحه شخصی خود در خصوص وضعیت جاری کشور و اعتراض به حجاب اجباری، بازداشت شده و با توجه به گذشت ۲۲ روز از تاریخ دستگیری و اتمام بازجویی ها و تفهیم اتهام، در بلاتکلیفی به سر می برد.”

لازم به اشاره است، مریم رضوانی، در تاریخ ۲۴ شهریور ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران امنیتی در استان گلستان، دستگیر و پس از انتقال به بازداشتگاه پلیس امنیت و سپس دادسرا با صدور قرا بازداشت موقت به زندان امیرآباد منتقل شد.

در خبری دیگر، روز شنبه ۱۵ مهر ماه ۱۴۰۲، مریم ابراهیمی، ساکن استان اصفهان، محبوس و بلاتکلیف در زندان دولت آباد اصفهان، با توجه به اتمام بازجویی ها و تفهیم اتهام در پی گذشت بیش از شش ماه از تاریخ دستگیری، در بلاتکلیفی به سر می برد.

یک فرد نزدیک به خانواده مریم ایراهیمی در تشریح این خبر گفت:”با توجه به اینکه بیش از شش ماه از تاریخ دستگیری خانم ابراهیمی گذشته و مراحل بازجویی ها و بازپرسی از او به اتمام رسیده، اما در بلاتکلیفی به سر می برد و تداوم این شرایط منجر به نگرانی بیش از پیش خانواده او شده است.”

لازم به اشاره است، مریم ابراهیمی، در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران امنیتی در استان اصفهان، دستگیر و پس از طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام به زندان دولت آباد اصفهان، منتقل شد.

تا لحظه تنظیم این گزارش، از نهاد بازداشت کننده، محل نگهداری و یا اتهام‌های مطروحه علیه این دو شهروند اطلاعی در دست نیست.

مهر ۱۵، ۱۴۰۲

قتل فجیع شهین ابراهیم‌زاده زن جوان اهل سردشت بدست اعضای خانواده‌ش

هه‌نگاو

قتل فجیع شهین ابراهیم‌زاده زن جوان اهل سردشت بدست اعضای خانواده‌ش

یک زن جوان اهل شهر سردشت به نام شهین ابراهیم‌زاده (شیخانی)، توسط پدر و عموی خود به دلیل آنچه ” موضوع ناموسی “خوانده شده، به طرز فجیعی به قتل رسیده است.

بر اساس گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، غروب پنج‌شنبه ١٣ مهر ماه ١٤٠٢ (۵ اکتبر ٢٠٢٣)، شهین ابراهیم‌زاده، ٢١ ساله و اهل روستای “گولان” سردشت، توسط پدرش غفور و عمویش هَژار به خارج از روستا برده و متعاقبا به قتل رسیده است.

بر اساس اظهارات منابع هه‌نگاو، شهین ابراهیم‌زاده، ابتدا توسط این دو عضو خانواده خود خفه شده و سپس ضربات متعددی به بدن او وارد شده است.

این زن جوان قربانی، چند سال پیش علیرغم مخالفت پدرش با شخص مورن نظر خود ازدواج کرده بود. با این وجود متعاقب دو سال زندگی مشترک از همسرش جدا و به خانه مادری و پدری خود برگشته بود.
بنابر اظهارات منابع هه‌نگاو شهین ابراهیم‌زاده مجددا خواستگار داشته و به ظن داشتن رابطه با خواستگارش توسط اعضای خانواده‌اش به قتل رسیده است.

هه‌نگاو مطلع شده است که جسد شهین ابراهیم‌زاده جهت کالبد شکافی به ارومیه منتقل شده است.

با استناد به آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، با احتساب این مورد، دو دختر نوجوان دیگر به نام‌های هایده حسن‌زاده، ١۶ ساله و فاطمه محمدپناهی، ١٧ ساله طی کمتر از ٢٠ روز گذشته در سردشت تحت عنوان هرآنچه ناموس خوانده می‌شود به قتل رسیدند.

زندان دولت آباد اصفهان؛ گزارشی از آخرین وضعیت پرستو افشاری نژاد

هرانا

پرستو افشاری نژاد، شهروند ساکن اصفهان، علیرغم گذشت نوزده روز از زمان دستگیری، به صورت بلاتکلیف در زندان دولت آباد این شهر بسر میبرد. این شهروند به تازگی مورد تفهیم اتهام قرار گرفته است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، پرستو افشاری نژاد، علیرغم گذشت نوزده روز از زمان دستگیری، کماکان در بازداشت بسر میبرد.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده وی به هرانا اطلاع داد: “خانم افشاری نژاد از بابت اتهامات کشف حجاب، تبلیغ علیه نظام و دعوت مردم به جنگ و کشتار یکدیگر تفهیم اتهام شده است. برای آزادی موقت او، حدود پانصد میلیون تومان وثیقه تعیین شده اما نزدیکان او، قادر به تامین این مبلغ نیستند.”
این شهروند پیشتر در تاریخ بیست و پنجم شهریور ۱۴۰۲، همزمان با نخستین سالگرد جان باختن مهسا امینی، توسط نیروهای امنیتی در اصفهان دستگیر شد. بازداشت وی، همراه با ضرب و شتم صورت گرفته است.

پرستو افشاری نژاد، متولد ۱۳۶۸، شهروند ساکن اصفهان و مادر یک فرزند است.

حمایت از زنان ایران در واکنش‌های گسترده و جهانی به نوبل صلح نرگس محمدی

اینترنشنال

اهدای نوبل صلح به نرگس محمدی در روز جمعه ۱۴ مهر واکنش‌های متعددی را از سوی چهره‌های سیاسی و فعالان مدنی و اجتماعی در سراسر جهان به دنبال داشت. خود این فعال حقوق بشر در پیامی از زندان اوین که در روزهای گذشته آماده شده است، تاکید کرد: «هرچه بیشتر ما را محدود کنید، قوی‌تر می‌شویم.»

بر اساس متنی که در صفحه اینستاگرام نرگس محمدی منتشر شده، زندانیان زن سیاسی در اوین طی روزهای پنج‌شنبه و جمعه و محمدی نتوانسته پس از دریافت جایزه با خانواده و دوستانش در تماس باشد.

با این‌حال بیانیه‌ای از جانب سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر به نیویورک تایمز ارسال شده که به نظر می‌رسد تاریخ نوشتنش پیش از دریافت جایزه باشد.

در این بیانیه محمدی گفت حمایت جهانی و به رسمیت شناختن فعالیت‌هایش، او را «مصمم‌تر، مسوولیت‌پذیرتر، پرشورتر و امیدوارتر» می‌کند.

به گفته محمدی همچنین این اتفاق می‌تواند ایرانیانی را که برای تغییر اعتراض می‌کنند، قوی‌تر و سازمان‌یافته‌تر کند؛ چراکه «پیروزی نزدیک است».

این فعال حقوق بشر در این پیام با تاکید بر اینکه «زنان تسلیم نخواهند شد»، گفت: «ما از اراده‌ خود برای بقا تغذیه می‌شویم؛ چه در زندان باشیم و چه بیرون.»

بر اساس اعلام کمیته نوبل در روز ۱۴ مهر، نرگس محمدی به دلیل مبارزه‌اش با ظلم بر زنان ایرانی و تلاش برای ارتقای حقوق بشر و آزادی برای همه، شایسته دریافت این جایزه شناخته شد.

واکنش‌های بین‌المللی

این جایزه واکنش‌های فراوانی را هم از سوی نهادها، سازمان‌ها، سیاستمداران و کنش‌گران کشورهای مختلف در پی داشت.

مری لاولر، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر، در توییتی به فارسی نوشت: «حتی ۱۳ بار زندان و پنج محکومیت به مجموعا ۳۱ سال حبس، نتوانست او را از دفاع از حقوق بشر، به ویژه حقوق زنان باز دارد.»

سازمان عفو بین‌الملل نیز خواستار «آزادی فوری و بدون قید و شرط» نرگس محمدی شد.

این سازمان یادآور شد: «اعطای جایزه صلح نوبل به محمدی، پیام روشنی به مقام‌های ایرانی‌ست که سرکوب منتقدان صلح‌طلب و مدافع حقوق بشر بدون چالش نخواهد بود.»

سازمان گزارشگران بدون مرز هم ضمن استقبال از اهدای جایزه نوبل صلح به نرگس محمدی، از جمهوری اسلامی خواست او را که سال گذشته نیز برنده جایزه شجاعت این سازمان شده بود، آزاد کند.

انجمن قلم آمریکا (پن) ‌ضمن انتشار گزارشی از زندان‌های متعدد این فعال حقوق بشر، او را زنی الهام‌بخش خواند.

این انجمن امسال نیز جایزه «آزادی نگارش پن باربی» را به محمدی اهدا کرده بود.

شورای دمکراسی هنگ‌کنگ مستقر در واشینگتن هم در پیامی نوشت کهما در کنار نرگس محمدی و همه ایرانیانی ایستاده‌ایم که برای آزادی، دمکراسی و حقوق بشر مبارزه‌ می‌کنند.

روز جمعه همچنین آلین برست، رییس‌جمهوری سوئیس در شبکه اجتماعی ایکس از قرار گرفتن حقوق بشر و دمکراسی تحت «فشاری فزاینده» نوشت و یادآور شد در ایران و سراسر جهان، زنان شجاعی چون نرگس محمدی برای شنیده شدن صدایشان و رعایت حقوق‌شان مبارزه می‌کنند.

به گفته او جایزه نوبل پیامی است آشکار برای پاسداشت تعهد به چنین پیکاری.

روبرتا متسولا، رییس پارلمان اروپا هم در پیامی خاطرنشان کرد نرگس محمدی از زندان همراه با دیگر زنان و مردان مصمم و شجاع، به دفاع از آزادی، دموکراسی و برابری ادامه می‌دهد.

او با اشاره به سخنان تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی ادامه داد: «ما در کنار مردم ایران خواهیم ماند.»

اورزولا فن در لاین، رییس کمیسیون اروپا نیز اعطای این جایزه را به محمدی نشانگر به رسمیت شناختن «مبارزه شجاعانه و شرافتمندانه زنان ایرانی را که در معرض خطر ظلم و ستم هستند» دانست.

او یادآور شد: «آن‌ها الهام‌بخش زنان در سراسر جهان برای آزادی و حقوق خود هستند؛ ما در کنار شما ایستاده‌ایم.»

اولاف شولتس، صدراعظم آلمان شبکه اجتماعی اکس نوشت: «۱۳ بار دستگیر شد، مجموعا به ۳۱ سال زندان محکوم شد… احترام من به برنده جایزه صلح نوبل امسال، به خاطر شجاعت و مبارزه او برای حقوق زنان ایرانی: نرگس محمدی.»

شارل میشل، رییس شورای اروپا از نرگس محمدی با عنوان «چراغ امیدی برای همه زنان تحت ستم» یاد رکد.

میشل نوشت که مبارزه او برای حقوق بشر و آزادی الهام‌بخش همه ماست و یادآوری کرد: «وقتی زنان در امنیت باشند، همه در امان خواهند بود.»

آنالنا بربوک، وزیر خارجه آلمان در پستی نوشت که اهدای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی و زنان ایران، نشانگر قدرت زنان برای آزادی است و به همه کسانی که برای حقوق بشر فعالیت می‌کنند «قدرت می‌‌بخشد».

بربوک پیامی نیز با همین مضمون اما به زبان فارسی منتشر کرد: «صدای شجاعانه نرگس محمدی حبس شدنی نیست؛ آینده ایران، زنانش هستند.»

آنیکن هویتفلد، وزیر خارجه نروژ در شبکه اجتماعی ایکس، نوشت که نرگس محمدی به مبارزه شجاعانه و استوار خود برای حقوق زنان، حتی به قیمت از دست دادن آزادی خویش ادامه می‌دهد.

صفحه ایکس وزارت خارجه اتریش نیز در پیامی، اهدای جایزه صلح نوبل به این فعال حقوق بشر زندانی را نشانه مهمی از حمایت از او و بسیاری دیگر دانست که علیه تبعیض علیه زنان در ایران و برای ترویج حقوق بشر و آزادی ایستاده‌اند.

علیرضا آخوندی، نماینده ایرانی‌تبار پارلمان سوئد هم روز چهاردهم مهر، اعطای جایزه نوبل صلح به نرگس محمدی را به او و همه مردم «شجاع» ایران تبریک گفت.

دریا صفایی، نماینده ایرانی‌تبار پارلمان بلژیک هم گفت جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی و همه زنان ایرانی اعطا شد.

زنان شجاعی که به گفته او، با دست خالی با «هیولاهای آیت‌الله می‌جنگند»، با شجاعت خود جهان را متحیر می‌کنند و تا پیروزی ادامه خواهند داد.

در پیامی دیگر، عبیر السحلانی نماینده پارلمان اروپا گفت انتخاب نرگس محمدی به عنوان برنده جایزه نوبل صلح «یک انتخاب خوب» خوانده و نوشته است: «خشم ما بزرگتر از ستمگران خواهد بود.»

او در پست خود از هشتگ‌های «زن‌، زندگی، آزادی» و «سپاه ‌پاسداران تروریست» استفاده کرده است.

هانا نویمن، عضو پارلمان اروپا نیز در نخستین دقایق اعلام جایزه نرگس محمدی، اهدای جایزه نوبل صلح را به او نشانه‌ای قوی در حمایت از جنبش «زن، زندگی، آزادی» خواند و گفت همه باید در سراسر جهان برای مبارزه با سرکوب، کنار هم بایستند.

او همچنین با تبریک به نرگس محمدی به‌عنوان «دوست عزیز» خود، متن نامه او را به خودش منتشر کرد که در آن حمایت‌های نویمن از مبارزان ایرانی و تلاشش برای آگاه‌سازی جامعه جهانی از جنایات جمهوری اسلامی را ستوده است.

نویمن گفت او از جمله حامیان نامزدی نرگس محمدی برای دریافت جایزه نوبل صلح بوده است.

در میان دیگر سیاستمداران، تام توگنهات، معاون امنیتی وزیر کشور بریتانیا هم نرگس محمدی را «فانوس شجاعت» خواند.

توگنهات ادامه داد: «ظالمان ایران در خانه می‌کشند و شکنجه می‌کنند و نفرت و بدبختی گسترش می‌دهند. کسانی که با شجاعت، در برابر آن‌ها ایستادگی می‌کنند، شایسته ستایش هستند.»

آنتون گراشچنکو، مشاور وزیر کشور اوکراین هم در پیامی، نرگس محمدی را منبعی الهام‌بخش برای همگان خواند تا به مبارزه علیه همه نابرابری‌ها برای هدفی که با تمام وجود به آن اعتقاد داریم، ادامه دهیم.

بازخورد جایزه نوبل در میان ایرانیان

در میان ایرانیان هم علاوه بر کاربران شبکه‌های اجتماعی، شماری از چهره‌های سیاسی، کنش‌گران اجتماعی، حقوق بشری و مدنی و نیز هنرمندان و بازیگران به دریافت جایزه نوبل صلح نرگس محمدی واکنش نشان دادند.

شیرین عبادی، که خود دو دهه پیش برنده جایزه نوبل صلح شده بود، گفت نرگس محمدی به‌درستی سزاوار دریافت این جایزه بود.

به گفته عبادی، او سال‌ها عمر و زندگی خود را برای مبارزه در راه آزادی‌خواهی، برابری طلبی و پاسداری از حقوق بشر صرف کرد و امروز به جای این که بتواند دستاوردهای مبارزه‌اش را ببیند پشت میله‌های زندان است.

حامد اسماعیلیون، از خانواده‌های دادخواه هواپیمای اوکراینی که با شلیک سپاه سقوط کرد در شبکه اجتماعی ایکس خطاب به محمدی نوشت: «آن‌چه از شما می‌توان آموخت پیگیری و استقامت در مبارزه است. حاکمان تاریک‌اندیش کشور ما نتوانستند و نمی‌توانند مبارزه‌ شما را برای حقوق بشر به ویژه حقوق زنان، برای آزادی و عدالت و شان و کرامت آدمی، با درفش و زندان متوقف کنند.»

به گفته اسماعیلیون، حاکمان ایران نمی‌توانند فعالیت‌های او را علیه تبعیض با سرکوب و سانسور متوقف کنند. چراکه امروز صدای محمدی رساتر از گذشته در ایران و در سراسر دنیا شنیده می‌شود.

اسماعیلیون ادامه داد: «افکار عمومی خواهان آزادی نرگس محمدی و تمام زندانیان سیاسی و عقیدتی است و وظیفه‌ همه دولت‌های دموکراتیک است که با فشار سیاسی به جمهوری اسلامی، آزادی محمدی را از زندان ممکن کنند و امکان حضور او برای دریافت جایزه فراهم شود.»

مسیح علی‌نژاد، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی نیز با اشاره به فعالیت‌های نرگس محمدی نوشت: «اگر اهدای صلح نوبل به یک زن ایرانی به معنای به رسمیت شناختن رنج و مبارزه زنان در مقابل یک حکومت ضد زن است، باید به جهان گفت جایزه اصلی برای مردم ایران، به رسمیت نشناختن جمهوری آپارتایدی توسط کشورهای دموکراتیک است.»

شماری از هنرمندان مانند ترانه علیدوستی، کتایون ریاحی و هنگامه قاضیانی که طی خیزش انقلابی ایرانیان به دلیل همراهی با اعتراضات مردمی و از سر بر داشتن حجاب اجباری بازداشت، زندانی و تحت تعقیب قضایی قرار گرفتند نیز در پیام‌هایی دریافت جایزه نوبل صلح را به محمدی تبریک گفتند.

گلشیفته فراهانی، بازیگر سینما نیز در اینستاگرام خود نوشت:‌ «جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی، یکی از شجاع‌ترین زنان ایران و جهان که امروز آن را به دست آورد، مبارک باشد.»

نازنین بنیادی، بازیگر و فعال حقوق بشر هم ضمن تبریک به نرگس محمدی، او را «یک مدافع سرسخت و مصر حقوق بشر در ایران» خواند که در حال حاضر به دلیل کار شجاعانه‌اش در زندان محبوس است.

نرگس محمدی دومین ایرانی برنده این جایزه پس از شیرین عبادی است که در سال ۲۰۰۲ نوبل صلح را از آن خود کرد.

ظهر جمعه، ۱۴ مهر بریت ریس اندرسن، رییس کمیته نوبل صلح پیش از نام بردن از نرگس محمدی به عنوان برنده جایزه امسال نوبل صلح، سخنان خود را با شعار «زن، زندگی، آزادی» به زبان فارسی آغاز کرد.

او در ادامه به قدردانی از صدها هزار شهروند ایرانی پرداخت که در جریان خیزش انقلابی دست به تظاهراتی گسترده علیه سیاست‌های تبعیض‌آمیز و ظالمانه جمهوری اسلامی علیه زنان زدند.

ریس اندرسن از نرگس محمدی به عنوان «مبارز آزادی» یاد کرد که نبرد شجاعانه‌اش هزینه‌های شخصی بسیاری برای او به همراه داشته است.

نرگس محمدی طی سال‌های گذشته بارها با عناوین اتهامی مختلف به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری‌اش بازداشت، محاکمه و زندانی شده است.

او آخرین بار در آبان ۱۴۰۰ بازداشت شد و از آن‌ زمان تاکنون در زندان اوین محبوس است.

گاردین از قول شاهد عینی: یک مامور زن در واگن مترو آرمیتا گراوند را با خشونت هل داد

اینترنشنال

گاردین روز پنج‌شنبه ۱۳ مهر به نقل از شاهدانی عینی به شرح وقایع روز بی‌هوش شدن آرمیتا گراوند پرداخت. این روزنامه به نقل از شاهدی نوشت یکی از زنان مامور حجاب‌بان، آرمیتا را پس از ورود به واگن مترو به دلیل بر سر نداشتن حجاب اجباری «محکم هل داده» است.

یکی از شاهدان عینی به گاردین گفت که اندکی پس از ورود آرمیتا به واگن مترو در روز نهم مهر، یک زن چادری و مجری طرح حجاب اجباری با او به دلیل نپوشاندن موهایش شروع به مشاجره کرد.

بر اساس این گزارش، زن با فریاد از آرمیتا پرسیده است چرا روسری (مقنعه) بر سر ندارد و این دختر نوجوان پاسخ داده: «مگر من از تو می‌خواهم که چادرت را برداری؟»

در ادامه، بحث آن دو به خشونت کشیده و زن حجاب‌‌بان با حمله فیزیکی به آرمیتا، او را به شدت هل داده است.

شاهد عینی دیگری به گاردین گفت که آرمیتا وقتی روی زمین افتاد «هنوز هوشیار بود».

شاهدان گفته‌اند در ادامه همان زن چادری حجاب‌بان را دیده‌اند که پشت آمبولانسی منتظر ایستاده که برای بردن آرمیتا به بیمارستان آمده بوده.

گاردین در ادامه گزارش خود یادآور شد رسانه‌های حکومتی تا این لحظه هیچ فیلمی از داخل واگن منتشر نکرده‌اند.

خبرگزاری دولتی ایرنا روز پنج‌شنبه در واکنش به این ابهام که پیش‌تر هم کاربران شبکه‌های اجتماعی مطرحش کرده بودند، مدعی شد داخل قطار ۱۳۴ هیچ دوربینی وجود ندارد.

ایرنا ادعای خود را در مصاحبه‌ای ویدیویی که به اعترافات اجباری شبیه است از زبان راهبر و عوامل اجرایی مترو مطرح کرد که مدعی شدند در روز بی‌هوش شدن آرمیتا در «ایستگاه شهدا» حضور داشتند.

با این‌ حال به گفته برخی کاربران مانند بهنام قلی‌پور، روزنامه‌نگار، آرمیتا سوار واگن سری ۱۲۰۰ شده بود که همگی دوربین‌دار هستند.

گزارش گاردین همچنین به صحبت‌های اپوزیسیون مخالف جمهوری اسلامی درباره دروغ و پروپاگاندای حکومت در مورد آرمیتا و اتفاقاتی پرداخت که در مترو برایش رخ داده است.

این گزارش با اشاره به خبرهای منتشر شده درباره بازداشت شهین احمدی، مادر آرمیتا و تکذیب آن از سوی رسانه‌های وابسته به سپاه پاسداران و حکومت نوشت که این دستگیری نشان می‌دهد مقام‌های جمهوری اسلامی می‌ترسند او روایت رسمی را درباره اتفاقی که برای دخترش افتاده باور نکرده باشد.

طبق اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، مادر آرمیتا گراوند از عصر چهارشنبه در بازداشت است.

پدر و مادر او آخرین بار ظهر چهارشنبه ۱۲ مهر برای دقایقی از پشت شیشه و در حضور ماموران امنیتی موفق به دیدنش شدند و بعد از آن دیگر حتی اجازه همین ملاقات را هم پیدا نکردند.

شهین احمدی، مادر آرمیتا گراوند پس از ممانعت ماموران از حضورش در اتاقی که دخترش در آن بستری است، به فریاد و اعتراض پرداخته و ماموران امنیتی مستقر در بیمارستان او را بازداشت کرده‌اند.

گاردین همچنین به نقل از یک شاهد عینی نوشت: «دوستان و خانواده او تحت فشارند. من انتظار ندارم بعد از اتفاقی که برای خانواده مهسا (امینی) افتاد، آن‌ها بتوانند حقیقت را فاش کنند.»

این موضوع پیش‌تر هم از سوی برخی چهره‌ها و سازمان‌های حقوق بشری مطرح شده بود.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران خبر داد رییس حراست وزارت آموزش و پرورش روز ۱۲ مهر در دبیرستان «عروه‌الوثقی» که محل تحصیل آرمیتا گراوند است حاضر شده و معلمان و هم‌کلاسی‌های او را تهدید کرده است.

بر اساس این گزارش به آن‌ها گفته شده است انتشار هر گونه خبر یا حتی عکسی از آرمیتا در صفحات مجازی، جریمه سنگینی خواهد داشت و خاطی، اخراج خواهد شد.

سازمان حقوق بشری هه‌نگاو نیز در روایتی مشابه گفت که نیروهای حراست آموزش و پرورش همراه ماموران امنیتی به هنرستان محل تحصیل آرمیتا گراوند رفته و دانش‌آموزان و دوستان او را تهدید کرده‌اند.

یک منبع نزدیک به خانواده گراوند به ایران‌اینترنشنال گفت در همان روز ۹ مهر که آرمیتا به بیمارستان منتقل شده است، پدر و مادرش دست‌کم سه ساعت به یک نهاد امنیتی منتقل و تحت فشار و هدف تهدید قرار گرفتند.

همچنین دو دوست همراه آرمیتا گراوند در مترو، دست‌کم پنج ساعت در بازداشت بوده‌اند و هم اکنون نیز برای سکوت درباره علت اصلی آسیب وارد شده به آرمیتا و تکرار روایت حکومت مقابل دوربین تحت فشار هستند.

خواهر بزرگ‌تر آرمیتا نیز هنوز اجازه دیدار با او را در بیمارستان پیدا نکرده است.

همچنین روز چهارشنبه علاوه ‌بر ممانعت از ملاقات تعدادی از نزدیکان خانواده گراوند، جلوی بعضی مراجعان بیماران دیگر بیمارستان فجر را هم گرفته‌اند.

بر اساس گزارش‌ها، بیمارستان نظامی فجر تهران که وابسته به نیروی هوایی ارتش و محل بستری شدن آرمیتا است، از روز یک‌شنبه نهم مهر در محاصره کامل نیروهای امنیتی است.

ماجرای رخ داده برای این دختر نوجوان با گذشت پنج روز همچنان در کانون توجه کاربران ایرانی، رسانه‌ها و حتی سیاستمداران خارجی است.

افراد بسیاری ماجرای پیش آمده برای آرمیتا و سرنوشت او را با قتل حکومتی مهسا ژینا امینی در شهریور سال گذشته، پس از بازداشتش از سوی ماموران گشت ارشاد مقایسه می‌کنند.

رفع بازداشت مادر آرمیتا، تشدید حفاظت بیمارستان و بازرسی بدنی کادر درمان

اینترنشنال

بر اساس اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، شهین احمدی، مادر آرمیتا گراوند، پیش از ظهر روز جمعه ۱۴ مهر به شرط سکوت و صحبت نکردن با افراد و رسانه‌ها، از بازداشت خارج شده است.

پدر و مادر این دختر نوجوان آخرین بار ظهر چهارشنبه ۱۲ مهر موفق شده بودند برای دقایقی در حضور ماموران امنیتی او را از پشت شیشه ببینند و بعد از آن دیگر حتی اجازه همین شکل از ملاقات را هم پیدا نکردند.

شهین احمدی به دلیل اعتراض به همین موضوع بازداشت شده بود.

او پس از ممانعت ماموران از حضورش در اتاقی که دخترش در آن بستری است، به فریاد و اعتراض پرداخته و ماموران امنیتی مستقر در بیمارستان او را بازداشت کردند.

مرکز اطلاع‌رسانی قوه قضاییه و خبرگزاری امنیتی تسنیم این خبر را تکذیب کردند اما همچنان و با وجود کسب خبر آزادی او از منابع معتبر، امکان دسترسی منابع مستقل به مادر آرمیتا گراوند وجود ندارد.

از سوی دیگر اطلاعات اختصاصی رسیده به ایران‌اینترنشنال درباره وضعیت آرمیتا حاکی از آن است که در تمامی مراحل درمان و ویزیت او ماموران امنیتی حضور دارند و پزشک و پرستارانی که برای رسیدگی به اتاق او می‌روند، به‌طور مداوم بازرسی بدنی می‌شوند تا موبایل یا دوربین همراه خود نداشته باشند.

همچنین بر اساس اطلاعات به دست آمده، ماموران امنیتی گفته‌اند پزشک و پرستاران آرمیتا باید افرادی ثابت و بی‌تغییر باشند تا احتمال «نشت خبر از وضعیت او» پایین بیاید.

دوربین‌های مداربسته اتاق محل بستری این دختر نوجوان نیز به دلیل جلوگیری از هک یا درز تصاویر به بیرون قطع شده و او یک «مراقب دائمی» دارد.

اما سایت دید‌ه‌بان ایران گزارش داد که سایت بیمارستان فجر، متعلق به نیروی هوایی که محل بستری آرمیتا گرواند است، دسترسی مراجعه‌کنندگان به دو لینک «بخش‌های بیمارستان» و «آشنایی با بیمارستان» را از دسترس خارج کرده است.

دیده‌بان ایران برای بررسی این‌ که چرا در دو روز گذشته دسترسی به لینک بخش‌های بیمارستان محدود شده، با بیمارستان فجر تماس گرفته اما پاسخی دریافت نکرده است.

حضور گسترده ماموران امنیتی در بیمارستان و محوطه اطراف آن همچنان پابرجاست و در عین حال از عصر روز پنج‌شنبه ۱۳ مهر، تعداد زیادی نیروی ضد شورش با «آمبولانس» وارد بیمارستان فجر شده‌اند.

اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال درباره وضعیت سلامتی آرمیتا نیز حکایت از آن دارد که او بدون وجود نشانه‌هایی از بهبود، کماکان در کماست و نگرانی از شرایطش ادامه دارد.

روز پنج‌شنبه گاردین در گزارشی به نقل از شاهدی عینی نوشت که یکی از زنان مامور حجاب‌بان، آرمیتا را پس از ورود به واگن مترو به دلیل بر سر نداشتن حجاب اجباری «محکم هل داده» است.

یکی از شاهدان عینی هم به گاردین گفته است اندکی پس از ورود آرمیتا به واگن مترو در روز نهم مهر، یک زن چادری و مجری طرح حجاب اجباری با او به دلیل نپوشاندن موهایش شروع به مشاجره کرد.

بر اساس این گزارش، زن با فریاد از آرمیتا پرسیده است چرا روسری (مقنعه) بر سر ندارد و این دختر نوجوان پاسخ داده: «مگر من از تو می‌خواهم که چادرت را برداری؟»

در ادامه، بحث آن دو به خشونت کشیده و زن حجاب‌‌بان با حمله فیزیکی به آرمیتا، او را به شدت هل داده است.

شاهد عینی دیگری به گاردین گفت که آرمیتا وقتی روی زمین افتاد «هنوز هوشیار بود».

گاردین همچنین به صحبت‌های اپوزیسیون مخالف جمهوری اسلامی درباره دروغ و پروپاگاندای حکومت در مورد آرمیتا و اتفاقاتی پرداخت که در مترو برایش رخ داده است.

این گزارش با اشاره به خبرهای منتشر شده درباره بازداشت شهین احمدی، مادر آرمیتا و تکذیب آن از سوی رسانه‌های وابسته به سپاه پاسداران و حکومت نوشت که این دستگیری نشان می‌دهد مقام‌های جمهوری اسلامی می‌ترسند او روایت رسمی را درباره اتفاقی که برای دخترش افتاده باور نکرده باشد.

پیش‌تر اطلاعاتی به ایران‌اینترنشنال رسیده بود که نشان می‌داد مادر آرمیتا گراوند از عصر چهارشنبه در بازداشت است.

پنج روز پس از به کما رفتن آرمیتا گراوند در روز نهم مهر، واکنش‌ها در ایران و جهان به احتمال ضرب و جرح او از سوی ماموران موسوم به حجاب‌بان ادامه دارد. ویدیوهای منتشر شده از ایران نشان می‌دهند شهروندان نام آرمیتا را بر دیوارها نوشته و سرنوشت او را با مهسا ژینا امینی مقایسه می‌کنند.

یکی از این ویدیوها مربوط به شامگاه ۱۲ مهر است از بنری اعتراضی در کرج که روی آن نوشته شده: «آرمیتا گراوند، مهسای دیگری است.»

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی هم در نامه‌ای رفتار حکومت در مواجهه با مساله این دختر نوجوان را نشان از «تلاش سراسیمه» برای «ممانعت از آشکار شدن حقیقت» دانست.

به گفته او، بازداشت روزنامه‌نگار پیگیر این ماجرا، مصاحبه پر ابهام ایرنا با پدر و مادر آرمیتا، تحت فشار قرار گرفتن دوستان همراه این دختر نوجوان و محاصره بیمارستان از سوی نیروهای امنیتی مصداق رفتارهای متناقض و به شدت امنیتی و تحت کنترل حکومت است.

سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر در ادامه از تمام جهانیان خواست «به حکم انسان بودن» در برابر این اتفاق سکوت نکنند.

در مقابل واکنش‌های حمایتی متعددی که از این دختر نوجوان شکل گرفته، رسانه‌ها و چهره‌های وابسته به حکومت هم در حال پرونده‌سازی جدید برای خبرنگارانی هستند که درباره ماجرای بی‌هوش شدن آرمیتا اطلاع‌رسانی کردند.

یکی از کاربران موسوم به «ارزشی» در شبکه اجتماعی ایکس مدعی شد فعالیت «جاسوس-خبرنگاران داخلی در تولید اغتشاشات» الگویی مشخص دارد.

او با اتهام زدن به مریم لطفی، خبرنگار شرق در بیمارستان فجر و مصاحبه‌اش با مادر آرمیتا، آن را با پوشش اخبار مربوط به قتل حکومتی مهسا ژینا امینی از سوی نیلوفر حامدی و الهه محمدی مقایسه کرد و بار دیگر آن‌ها را «جاسوس-خبرنگار» نامید.

بی‌خبری از وضعیت آرمیتا و حذف مصاحبه پدر او

از وضعیت آرمیتا گراوند در بیمارستان اطلاعات دقیقی در دسترس نیست و به نظر می‌رسد خانواده او هم از حال و اوضاعش در بیمارستان نظامی فجر متعلق به نیروی هوایی بی‌خبرند.

روزنامه اینترنتی فراز مصاحبه‌ای با احمد گراوند، پدر آرمیتا منتشر کرد که خیلی زود از خروجی این رسانه حذف و برداشته شد.

مازیار خسروی، سردبیر این روزنامه اینترنتی در شبکه اجتماعی ایکس در توضیح حذف این گزارش نوشت: «در خبری که به نقل از پدر آرمیتا گراوند منتشر شد، اشتباهی بزرگ رخ داد و منجر به اطلاع‌رسانی غلط شد.»

پدر آرمیتا در این مصاحبه گفته بود: «حقیقتا من اطلاع چندانی از وضعیت آرمیتا ندارم. در بیمارستان نیستم. سر کارم. چند روزی است که از آرمیتا خبری ندارم. من در جریان نیستم. تا جایی که خبر دارم در کماست. فقط همین را می‌دانم.»

آرمیتا در بیمارستان نظامی فجر متعلق به نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی و در محاصره نیروهای امنیتی بستری است.

هر چند که این بیمارستان به محل بی‌هوش شدن آرمیتا در ایستگاه متروی میدان شهدا نسبتا نزدیک است اما جز این بیمارستان، دست‌کم دو بیمارستان نزدیک‌تر (شفا یحیاییان و معیری) نیز به محل حادثه وجود داشتند.

خبرگزاری‌های حکومتی در ایران به نقل از اسماعیل فراهانی، معاون عملیات اورژانس استان تهران درباره دلیل انتقال آرمیتا به بیمارستان فجر نوشتند: «مناسب‌ترین مرکز درمانی، نزدیک‌ترین بیمارستان نیست.»

فراهانی مدعی شد بیمارستان فجر چون دارای بخش‌های جراحی عمومی و جراحی مغز و اعصاب است، برای آرمیتا گزینه مناسب‌تری بود.

ابهام در ویدیوهای منتسب به آرمیتا در داخل ایستگاه مترو

ابهام و تردید درباره ماجرای آرمیتا گراوند تنها به محل بستری شدن او خلاصه نمی‌شود.

روز چهارشنبه ویدیویی از حضور این نوجوان در متروی تهران منتشر شد که بنا بر ادعای حکومت مربوط به تمام لحظات ورود او به ایستگاه شهدا تا ورودش به داخل واگن است.

در این ویدیو اما خبری از تصاویر داخل واگن و اتفاقاتی که ممکن است آن‌جا رخ داده باشد، نیست.

علاوه بر این کاربران شبکه‌های اجتماعی به تقطیع و حذف دقایقی از این ویدیوها اشاره کردند و حتی این احتمال را به میان آوردند که دختر در ویدیوها می‌تواند آرمیتا نباشد.

برخی کاربران نیز یادآور شدند ایستگاه مترو شهدا مسیر همیشگی آرمیتا برای رفتن به مدرسه است و احتمال دارد ویدیوی منتشر شده مربوط به روز دیگری باشد؛ کما اینکه به نظر می‌رسد جزییاتی در پوشش و لباس‌های این دختر نوجوان با لحظه بی‌هوش شدنش مطابقت ندارد.

گزارش‌های منتشر شده درباره تهدید و اعمال فشار به دوستان، هم‌کلاسی‌های آرمیتا و نیز خانواده این دختر نوجوان، به ابهام‌ها درباره روایت مشکوک حکومت در مورد این ماجرا دامن زده است.

واکنش تهران به نگرانی کشورهای غربی درباره آرمیتا

در روزهای گذشته مقام‌های شماری از کشورهای غربی مانند آمریکا، بریتانیا، آلمان و استرالیا درباره آرمیتا گراوند و ضرب و جرح او به دلیل حجاب اجباری اظهارنظر و ابراز نگرانی کردند.

در واکنش، ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی روز پنج‌شنبه ۱۳ مهر ابراز نگرانی کشورهای غربی درباره وضعیت زنان ایرانی را «مداخله‌جویانه، مغرضانه و غیر‌صادقانه» خواند.

او در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «بهتر است نگران پرسنل بهداشتی و درمانی آمریکا، آلمان و بریتانیا و بیماران باشید و به وضعیت آن‌ها رسیدگی کنید.»

یکی از این اظهارنظرها اما از سوی میشل تیلور، سفیر آمریکا در شورای حقوق بشر سازمان ملل بود که به حمایت کشورش از بیانیه گروهی از کشورها در نشست این شورا علیه تصویب قانون «حجاب و عفاف» در مجلس ایران اشاره کرد.

او با تاکید بر اینکه این قانون شرایط سخت کنونی زنان ایران را وخیم‌تر می‌کند، خاطرنشان کرد: «تحمیل مجازات سنگین و محاصره اقتصادی علیه زنانی که حجاب اجباری را رعایت نمی‌کنند قابل پذیرش نیست.»

تیلور از جمهوری اسلامی خواست به خواسته‌های مشروع معترضان توجه کرده و به تعهدات بین‌المللی خود پای‌بند باشد.

پیش از او نیز آبرام پیلی، قائم مقام نماینده ویژه آمریکا در امور ایران، گزارش‌های منتشر شده درباره آرمیتا گراوند را «شوکه‌کننده» خوانده و ضمن ابراز نگرانی گفته بود واشینگتن خبرها درباره وضعیت آرمیتا را دنبال می‌کند.

نگهداری نوزاد هفت‌ماهه در اوین؛ بیش از ۴۵۰ روز بلاتکلیفی والدین

 نسیمه اسلام زهی و ارسلان شیخی، متهمان امنیتی سنی‌ مذهب، بیش از ۱۵ ماه است که بازداشت شدند و در بلاتکلیفی بسر میبرند. خانم اسلام زهی به همرا...