جستجوی این وبلاگ

دی ۳۰، ۱۴۰۱

گزارش نرگس محمدی از بند عمومی زنان زندان اوین!

کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی

(جدول) نام زندانیان و احکام را در استوری ها ببینید در بند عمومی زنان زندان اوین ۶۱ زندانی زن حضور دارند که نام ۵۸ نفر از آنها در این گزارش آمده است. نگاهی اجمالی به محکومیتها تحمل سلول بندهای امنیت و سلول انفرادی بازجویی و پرونده سازیها و همچنین وضعیت نگهداری زندانیان از جمله دسترسی و امکان معالجه و درمان آنها بیانگر شدت سرکوب زنان زندانی توسط حکومت است.

حبس در سلول بندهای امنیت و سلول انفرادی حبس در سلول انفرادی بندهای امنیت از جمله موارد نقض فاحش حقوق بشر و اعمال شکنجه سفید است که متاسفانه ۵۷ نفر از ۵۸ زندانی (زن) تجربه این شکنجه هولناک ضد انسانی را دارند اغلب آنها از عوارض و بیماریهای ناشی از حبس در سلولهای انفرادی رنج میکشند؛ به ویژه افرادی که مدت زمانهای طولانی در سلولهای انفرادی حبس کشیده.اند مجموع مدت زمان حبس در سلول بندهای امنیت اطلاعات و سپاه پاسداران در دوره‌ها و بازداشتهای متعدد ۵۷ زندانی زن برای برخی طی چند نوبت و در بازداشتهای متعددشان بوده که جمع زده شده است بیش از ۸۳۵۰ روز است. برخی از زندانیان مدت زمانی طولانی در سلولهای انفرادی و بدون حضور هیچ فرد دیگری و تحت شرایطی غیر قابل باور محبوس بودەاند. در ادامه به مواردی از آنها اشاره میشود:

مريم حاج حسینی کل ۴۱۲ روز را در خانه امن و به شکل کاملا انفرادی و تنها محبوس بوده است.

فریبا عادلخواه ۴ ماه از ۹ ماه حبس خود را در سلول های بند امنیت -۲ الف سپاه در انفرادی و تنها بوده است.

مهوش شهریاری و فریبا کمال آبادی، ۸ ماه از ۳۶ ماه حبس خود را در سلولهای بند امنیت_ ۲۰۹ وزارت اطلاعات در انفرادی و شرایط سختی بودەاند.

نیلوفر بیانی ۹ ماه از ۲۴ ماه حبس خود را در سلولهای انفرادی بند امنیت -٢ الف سپاه در انفرادی و تنها گذارنده است

سپیده کاشانی ۸ ماه از ۲۴ ماه حبس خود را در سلولهای بند امنیت-۲ الف سپاه در انفرادی و تنها گذرانده است

ناهید تقوی ۶۸ ساله ۲۰۰ روز از ۲۲۰ روز حبس خود را در سلولهای بند امنیت_ ٢ الف را در سلول انفرادی بوده است.

زهرا زهتابچی تمام ۱۴ ماه حبس در سلولهای بند امنیت_ ۲۰۹ را در سلول انفرادی و در تنهایی سپری کرده است.

زهرا صفایی ۸ ماه از ۹ ماه حبس در سلول بندهای متعدد امنیت را در انفرادی و شرایط دشوار بوده است.

مریم محمدی تمام ۲۳ ماه حبس را در سلولهای بند امنیت در دورههای مختلف، در انفرادی و در شرایط غیرانسانی و طاقت فرسایی گذرانده است.

این ۱۰ زن تاکنون در پرونده‌های متعددشان متحمل ۱۹۶ ماه حبس در سلول بندهای امنیت سپاه و وزارت اطلاعات شده اند که ۱۰۲ ماه آن را در سلول انفرادی و به صورت تک نفره و در شرایط غیرانسانی بوده اند.

زنان و محکومیتها

دو نفر از ۵۸ نفر زن زندانی، بازداشتی بوده و هنوز حکمی نگرفته‌اند لذا ۵۶ زن زندانی اوین فقط و صرفاً در پرونده اخیرشان بدون احتساب زندانهای گذرانده در سالهای گذشته به موجب پرونده های پیشین‌شان به تحمل بیش از ۳۳۰۰ ماه، معادل ۱۰۰.۰۰۰ روز زندان محکوم شده اند.

محکومیتهای سنگین و طولانی زندان

برخی از زندانیان در پرونده های اخیرشان به حبسهای طولانی حدود ۱۰ سال محکوم شده اند از جمله مهوش شهریاری، فریبا کمال آبادی، مریم حاج حسینی، نیلوفر بیانی، ناهید تقوی، زهرا زهتابچی و نرگس محمدی همچنین فاطمه مثنی به ۱۵ سال زندان محکوم شده است.

ردیف سنی ۶۰ سال به بالا

در میان ۵۸ زن ،زندانی ۱۰ زن در ردیف سنی ۶۰ سال به بالا قرار دارند که به احکام سنگین زندان محکوم شده اند ۳ نفر از آنها به تحمل ۱۰ سال و ۷ نفرشان به

تحمل ۵ سال زندان محکوم شده‌اند.

مادران زندانی

۳۳ نفر از ۵۸ زن زندانی، مادر هستند که برخی از آنها از جمله ثمین احسانی، زهره داوری، زهره زیوری، فریبا اسدی و نرگس منصوری کودکان کم سن و سال دارند.

زندانیان بیمار

در میان ۵۸ زن زندانی برخی مبتلا به بیماریهای جدی و خطرناکی هستند که تحمل حبس را برایشان دشوار کرده و تحمل حبس شرایط بیماریشان را روز به روز حادتر میکند برای نمونه فرنگیس مظلوم عليرغم نامه های متعدد پزشکان به جهت بیماری قلب که تحت عمل جراحی قرار گرفته و لزوم تعویض مفاصل لگن که حرکت را برایشان بسیار دشوار کرده و همچنین بیماری کبد ماههاست که در زندان تحمل حبس میکند. و ۸ نفر از زندانیان مبتلا به بیماریهای قلبی هستند.

دی ۲۹، ۱۴۰۱

تداوم بازداشت؛ گزارشی از آخرین وضعیت آرمیتا عباسی در زندان کچویی کرج

هرانا

خبرگزاری هرانا – آرمیتا عباسی، از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری با گذشت بیش از ۹۰ روز از زمان دستگیری، همچنان در زندان کچویی کرج در بازداشت بسر میبرد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، آرمیتا عباسی در بازداشت و بلاتکلیفی بسر میبرد.

پدر خانم عباسی در خصوص آخرین وضعیت وی اعلام کرد: “تاریخ دادگاه دخترم، ۶ بهمن ماه اعلام شد. این در حالی است که تا این لحظه به عنوان پدر آرمیتا، هیچ گونه دسترسی به پرونده او ندارم و از اتهاماتش بی خبرم. با پذیرفتن وکیل و آزادی با قید وثیقه نیز، مخالفت کرده اند.”
اوایل مهرماه امسال، آرمیتا عباسی در رابطه با اعتراضات سراسری در کرج توسط نیروهای امنیتی بازداشت و سپس به زندان کچویی کرج منتقل شد.

گفته می شود که بازداشت خانم عباسی در پی انتشار مطالبی در فضای مجازی صورت گرفته است.

جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات این شهروند بازداشتی، روز پنجشنبه ۶ بهمن ماه برگزار خواهد شد.

دی ۲۸، ۱۴۰۱

درخواست غزاله شارمهد از مقام‌های آلمان: تلاش کنید بتوانم با پدرم تلفنی صحبت کنم

رادیو فردا

در تصاویری که از جلسات دادگاه جمشید شارمهد منتشر شده، وی به وضوح در شرایط روحی نامناسبی دیده می‌شود

در تصاویری که از جلسات دادگاه جمشید شارمهد منتشر شده، وی به وضوح در شرایط روحی نامناسبی دیده می‌شود

غزاله شارمهد، دختر جمشید شارمهد، شهروند ربوده شده ایرانی-آلمانی از مقام‌های بلندپایه آلمان خواست برای امکان برقراری تماس تلفنی وی با پدرش تلاش کنند.

وی در اظهارات خود به طور مشخص، اولاف شولتس صدراعظم آلمان و آنالنا بائربوک وزیر خارجه این کشور را مورد خطاب قرار داد و از آنها این درخواست را مطرح کرد.

خانم شارمهد به طور مشخص درخواست کرد دست‌کم قبل از اینکه «پدرش اعدام شود یا به قتل برسد»، او بتواند با او صحبت کند و گفته این «حداقل‌ کاری» است که آلمان می‌تواند انجام دهد.

وی خطاب به شولتش و بائربوک با لحنی انتقادی گفت چطور آنها در قبال نزدیک به یک‌هزار روز حبس انفرادی، شکنجه و احتمال اعدام پدرش به عنوان یک شهروند آلمانی، «سکوت» کرده‌اند؟

غزاله شارمهد هشدار داد تا روز چهارشنبه، ۲۸ دی‌ماه، امکان صدور حکم اعدام برای پدرش وجود دارد.

وی گفته در طول یک‌سال گذشته او صدای پدرش را نشنیده و تنها چیزی که خانواده درباره آن مطمئن هستند، این است که او به صورتی «شکنجه شده که دندان‌هایش افتاده‌اند، ۲۰ کیلو وزن کم کرده و قادر نیست به راحتی راه برود و تنفس کند».

شارمهد پدرش را روزنامه‌نگار و فعال مدنی معرفی کرد که طی ۱۶ سال گذشته، تلاش داشته صدای مردم ایران باشد.

وی از بائربوک و شولتس خواسته به طور فوری اقدامی درباره این پرونده انجام دهند؛ از جمله سپاه را به عنوان سازمانی تروریستی معرفی کرده و از قدرت اقتصادی آلمان در رابطه تجاری با ایران، برای آزادی پدرش و سایر زندان سیاسی در ایران استفاده کنند.

جمشید شارمهد مرداد سال ۱۳۹۹ در جریان سفری به امارات متحده عربی در دبی توسط ماموران امنیتی جمهوری اسلامی ربوده و به ایران منتقل شد.

رسانه‌های رسمی و نهادهای امنیتی با انتشار این خبر در روز ۱۱ مرداد ۹۹، این شهروند دوتابعیتی را به عنوان رئیس «گروه تندر» (رسانه منتسب به انجمن پادشاهی ایران در آمریکا) معرفی کردند.

عفو بین‌الملل پیشتر نحوه بازداشت جمشید شارمهد را «خودسرانه» و «ناپدیدسازی قهری» دانسته و خواستار آزادی فوری این شهروند دوتابعیتی ایرانی-آلمانی شده بود.

دو نماینده پارلمان ایالتی آلمان کفالت سیاسی ارمغان ذبیحی را پذیرفتند

ایران‌وایر

دو تن از اعضای پارلمان ایالتی آلمان به نام‌های فرانک شیفر و گونگور یلماز کفالت سیاسی این زندانی عقیدتی را به عهده گرفتند و خواستار آزادی بدون قید و شرط ارمغان ذبیحی شدند.

در آستانه برگزاری دادگاه «ارمغان ذبیحی مقدم»، دو تن از اعضای پارلمان ایالتی آلمان به نام‌های «فرانک شیفر» و «گونگور یلماز» کفالت سیاسی این زندانی عقیدتی را به عهده گرفتند و خواستار آزادی بدون قید و شرط ارمغان ذبیحی شدند.

دادگاه ارمغان ذبیحی قرار است در تاریخ اول بهمن ۱۴۰۱ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران برگزار شود.

از اتهامات مطروحه این شهروند بهایی اطلاع دقیقی در دست نیست. بنا به اظهار وکیل پرونده، هیچ عمل مجرمانه و خلاف قانون در پرونده ارمغان مشاهده نمی‌شود، تنها مورد، بهایی بودن او است که ممکن است قاضی از آن به عنوان اتهام نام ببرد.

ارمغان ذبیحی چهار ماه است که تحت بازداشت موقت قرار دارد. او و همسرش، «آرش زمانی» در ۲مهر۱۴۰۱ در منزل شخصی‌شان در تهران دستگیر شدند و از جمله بازداشت‌شدگان اخیر هستند که طولانی‌ترین دوره بازداشت را گذرانده‌اند. تاکنون، قاضی پرونده به دلیل این‌که تخفیفات قانونی شامل حال بهاییان نمی‌شود، از پذیرش درخواست وثیقه برای آزادی موقت ارمغان خودداری کرده است.

سارا سیاه‌پور فعال صنفی معلمان به ۶ سال زندان محکوم شد.

کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی

سارا سیاه‌پور فعال صنفی معلمان تهران به ۶ سال حبس، دو سال ممنوعیت خروج از کشور و محرومیت‌های اجتماعی محکوم شد.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، سارا سیاه‌پور فعال صنفی معلمان تهران از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی از بابت اتهام «اجتماع و تبانی» به ۵ سال حبس تعزیری و از بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس تعزیزی محکوم شده است. او همچنین به‌ عنوان مجازات تکمیلی به دو سال ممنوعیت خروج از کشور، ممنوعیت عضویت در احزاب و گروه‌‌های سیاسی و ممنوعیت فعالیت در فضای مجازی محکوم شده است.
در صورت تایید این حکم در مرحله تجدیدنظر، با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی ۵ سال حبس برای وی قابل اجرا خواهد بود.
خانم سیاه‌پور روز دوشنبه ۱۲ دی‌ماه 1401، به صورت تلفنی به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی صلواتی احضار و بدون حضور وکیل محاکمه شده بود و حکم صادره روز دوشنبه ۲۶ دی‌ماه 1401، به او ابلاغ شده است.
سارا سیاه‌پور ساعت ۷ صبح روز چهارشنبه دوم شهریورماه ١۴٠١، موقع بیرون رفتن از خانه توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شده بود. نیروهای امنیتی خانم سیاه‌پور را پس از بازداشت به خانه بازگردانده و منزل شخصی‌اش را نیز تفتیش کرده و وسایل شخصی ایشان را نیز با خود برده‌ بودند.
سرانجام این فعال صنفی معلمان تهران روز شنبه دوازدهم شهریورماه 1401، پس از ده روز بازداشت توسط نیروهای ثارالله سپاه با تودیع قرار وثیقه سیصد میلیون تومانی موقتاً و تا زمان پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شد.

دی ۲۷، ۱۴۰۱

محیا واحدی توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد

صدای بازداشت شدگان

محیا واحدی توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد

روز یکشنبه ۲۵ دی ۱۴۰۱، محیا واحدی، از اعضای داوطلب پیشین جمعیت امام علی، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. ماموران در زمان بازداشت، شماری از لوازم دیجیتال او را ضبط کرده اند.

طبق گزارش دریافتی و به نقل از منابع فعال حقوق بشر در ایران، محیا واحدی بازداشت شد.

بر اساس این گزارش، محیا واحدی، از اعضای داوطلب پیشین جمعیت امام علی، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. ماموران در زمان بازداشت، شماری از لوازم دیجیتال او را ضبط کرده اند.

میثم واحدی، برادر وی با انتشار مطلبی در صفحه شخصی خود نوشت: «امروز حوالی ظهر، خواهرم محیا واحدی در محل کارش بدون هیچ توضیحی بازداشت و وسایل الکترونیکی‌ اش هم ضبط شد.»

محیا واحدی، فعال حقوق زنان و کودکان و از اعضای داوطلب پیشین جمعیت امام علی است.

تا لحظه تنظیم این خبر از اتهامات مطروحه و محل نگهداری وی اطلاعی حاصل نشده است.

حسین‌زاده، فعال دانشجویی: در زندان عادل‌آباد جنایتی هولناک با قرص‌های اعصاب در جریان است

اینترنشنال

لیلا حسین‌زاده، فعال دانشجویی که به قید وثیقه از زندان آزاد شده در رشته توییتی وضعیت اسف‌بار بند زنان زندان عادل‌آباد شیراز توضیح داد و تجویز قرص‌های اعصاب بدون اسم به زندانیان را «جنایتی هولناک» خواند.

حسین‌زاده نوشت: «در اتاق خودمان زیاد می‌دیدم که فرد شاید به‌اندازه ۴ ساعت در روز بیدار بود. حتی یک بار دادن قرص‌های گویا اشتباه کار بچه‌های اتاق معترضین را به تشنج کشاند.»

او همچنین با اشاره به وضعیت فاجعه‌بار رسیدگی پزشکی نوشت که زندان‌بان‌ها در مواجهه با حال بد زندانیان برای آنها آرزوی مرگ می‌کردند.

به گفته او، وقتی الهام افکاری، برادر نوید افکاری، در دوران اعتصاب غذا، خون بالا آورده و نگران حالش بودند، زندان‌بان گفته: «بمیره، به درک».

حسین‌زاده با مثالی درباره غذاهای بی‌کیفیت این زندان گفت که در غذای بند «تخم مارمولک» پیدا کردند.

او به وضعیت نامناسب تهویه بند اشاره کرد و همچنین نوشت که چند اتاق بند زنان زندان عادل‌آباد به سالن اعدام چسبیده؛ «یعنی حبسشان با شنیدن مداوم صدای اعدام گره خورده» و چند اتاق بالای زیرزمینی است که احتمال دارد محل شکنجه باشد.

حسین‌زاده نوشته است: «تنفس زندانیان راهروی پایینی و گوش زندانیان راهروی بالایی تحت شکنجه مداوم است.»

این زندانی سیاسی همچنین درباره وضعیت بهداشت زندان نوشت: «ظرف را باید در آبخوری میشستیم که در محیط توالت و حمام است، هیچ سینک ظرفشویی در کار نیست (بجز اتاق نوجوان) همانجا که دست و پا و دماغمان را می‌شستیم و مادران کودکانشان را می‌شستند، ظرف می‌شستیم.»

او ادامه داد: «خود زندانیان سعی کرده بودند تفکیکی بگذارند، که مثلا دو شیر آب برای ظرف و دو شیر آب دیگر برای شستشوی دیگر، تفکیکی که در تراکم جمعیتی بالا اغلب شکست می‌خورد.»

حسین‌زاده درباره حمام کردن در زندان نیز نوشته است: «وقتی دمای آب «استخری» می‌شد، وقت حمام بود. سردمان بود و می‌گفتند به دلیل استفاده زیاد از مخزن آب فرصت نمی‌کند داغ شود!»

این فعال دانشجویی درباره ممنوعیت‌های اعمال شده در زندان نیز نوشته است: «بهایی و سنی را می‌نشاندند پای دعا برای ظهور امام زمان و بهترین بخشش این بود. چادر اجباری بود، بارها در طول هفته می‌گفتند فردا بازدیدکننده داریم، بجای ۷ صبح، ۶ صبح بیدارباش می‌دادند، زندانی‌ها باید سریع آماده می‌شدند: جوراب، آستین بلند، حجاب زیر چادر، چادر. و آماری می‌نشستند. تا می‌آمدند تکان بخورند، داد می‌زدند یاالله یاالله. و این حبس در حبس، این آماری نشستن در اتاق اغلب تا ظهر ادامه داشت و بازدیدکننده‌ای هم در کار نبود.»

او درباره رسیدگی‌های پزشکی نیز نوشت: «رسیدگی پزشکی بند بمعنای دقیق کلمه فاجعه بود. زندانی دیابتی با زخم پایی که هر دم گسترده‌تر می‌شد و پاسخ به او این بود: طبیعی است. بی هیچ تمهیداتی افراد را با اچ آی وی مثبت یا هپاتیت رها می‌کردند، بارها تقاضای تست هپاتیت دادم و وقعی ننهادند.»

این زندانی سیاسی تاکید کرد: «با خساست بهداری مواجه بودیم و گهگاه زندانیان بی دسترسی به مسکن درد می‌کشیدند.»

این اولین بار نیست که زندانیان زن سیاسی وضعیت بند زنان زندان‌های جمهوری اسلامی را توصیف می‌کنند.

پیشتر گروهی سایبری به نام «عدالت علی» ضمن هک دوربین‌های زندان اوین، تصاویری از رفتارخشونت‌آمیز ماموران زندان اوین با زندانیان منتشر کرد.

پس از این اتفاق تعداد بسیاری از زندانیان سیاسی سابق اقدام به انتشار فجایعی کردند که در زندان‌های سراسر ایران رخ داده و می‌دهد.

همچنین سپیده قلیان، فعال مدنی زندانی، در رشته توییتی وضعیت بند زنان زندان بوشهر و نقض شدید حقوق بشر در این زندان را تشریح کرده بود.

او در حساب توییترش نوشت: «زنان زندانی بند نسوان زندان بوشهر، به جرم زن بودن و زندانی بودن تحت وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها و ضدانسانی‌ترین شرایط ممکن نگهداری می‌شوند.»

قلیان در گزارشش با استفاده از اسامی مستعار صحنه‌هایی از شرایطی که زنان زندانی بوشهر در آن زندگی می‌کنند را تشریح کرد.

با وجود هشدارهای بین‌المللی و فعال‌های حقوق بشر، دستگاه قضایی جمهوری اسلامی گزارش‌ها درباره وضعیت ناگوار زندان‌ها را رد می‌کند.

نگهداری نوزاد هفت‌ماهه در اوین؛ بیش از ۴۵۰ روز بلاتکلیفی والدین

 نسیمه اسلام زهی و ارسلان شیخی، متهمان امنیتی سنی‌ مذهب، بیش از ۱۵ ماه است که بازداشت شدند و در بلاتکلیفی بسر میبرند. خانم اسلام زهی به همرا...