جستجوی این وبلاگ

فروردین ۱۳، ۱۴۰۱

ادامه بازتاب حوادث جلوگیری از ورود زنان به ورزشگاه مشهد: «برابری وجود ندارد»

رادیو فردا

زنان نه تنها اجازه ورود به ورزشگاه امام رضا مشهد را پیدا نکردند بلکه با اسپری فلفل با آن‌ها برخورد شد

برخی بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران نسبت به رفتار خشونت‌آمیز با زنانی که برای تماشای بازی تیم ملی به ورزشگاه امام رضا مشهد آمده بودند، اعتراض کردند.

زنانی که روز ۹ فروردین بلیت در دست به ورزشگاه رفته بودند، نه تنها راهی به مسابقه تیم ملی فوتبال ایران نیافتند بلکه بیرون از ورزشگاه با حوادثی ناگوار مواجه شدند.

تصاویر به‌کارگیری گاز فلفل توسط مامورین، همچنین گریه کودکان وحشت‌زده، و حال نامساعد زنانی که نقش زمین شده بودند، واکنش گسترده ایرانیان را در پی داشت.

این تصاویر، در ابعاد جهانی هم خشم و اعتراض کاربران را به دنبال داشته است، اما مسئولین سیاسی و ورزشی جمهوری اسلامی در توجیه حوادث، صرفاً به ادعاهای غیر مرتبط و تایید نشده‌ای از قبیل فروش «بلیت‌های تقلبی» اشاره می‌کنند.

با گذشت دو روز از حوادث ورزشگاه امام رضا مشهد، کریم باقری و وحید هاشمیان مربیان تیم ملی، مانند دراگان اسکوچیچ سرمربی این تیم از هر واکنشی خودداری کرده‌اند.

این بی‌تفاوتی، نارضایتی و انتقاد هواداران فوتبال را در پی داشته است.

در بیانیه فدراسیون فوتبال نیز اثری از عذرخواهی دیده نمی‌شد. بیانیه‌ای طلبکارانه که با توجه به مستندات، حاوی ادعاهایی دروغ درباره حضور زنان و روند بلیت فروشی است.

فدراسیون مدعی است که از زنان دعوت نکرده بود به ورزشگاه بیایند. اما کامرانی‌فر دبیرکل فدراسیون فوتبال و احسان اصولی عضو هیئت رئیسه و سخنگوی فدراسیون در مصاحبه‌هایی که در روزهای پیش از بازی داشتند، با صراحت بر حضور زنان در ورزشگاه امام رضا تاکید کردند.

در این بین برخی بازیکنان تیم ملی ایران از جمله کاپیتان‌های این تیم، در پست‌های جداگانه نسبت به حوادث مشهد واکنش نشان داده‌اند.

کریم انصاری‌فرد که شب بازی به دلیل آسیب‌دیدگی از ناحیه چشم به بیمارستان منتقل شده بود، نوشته است به‌دلیل انجام عمل جراحی روی چشمش، همچون زنانی که بیرون ورزشگاه بودند، موفق به تماشای بازی نشد.

او تاکید کرد: «بابت حوادث تلخی که رخ داده بسیار ناراحتم و به نوبه خودم شرمنده‌ام. این اتفاقات به هیچ‌وجه در شان تیم ملی نیست. چرا باید زنانی که به احترام تیم ملی آمده بودند، با چنین برخوردهایی روبرو شوند؟»

مهاجم باشگاه آاک آتن یونان یادآور شد: «تیم ملی یعنی تیم همه مردم ایران. مردمی که شایسته احترامند. خواسته من این است که در بازی‌های بعدی، زنان سرزمین عزیزمان با احترام کامل از سوی عوامل برگزاری بازی‌ها وارد ورزشگاه‌ها شوند تا در امنیت و آرامش، تماشاگر مسابقات باشند».

علیرضا جهانبخش، زننده گل دوم ایران به لبنان، نیز نوشته است: «قبل از بازی به ما گفتن قراره بانوان به استادیوم بیان که تقریباً ده درصد از جمعیت آقایان هستن. اینم جالبه که چرا بیشتر نه؟! هنوز متوجه نشدم علت چی بود که در آخرین لحظه این اتفاق نیفتاد».

بازیکن باشگاه فاینورد روتردام می‌نویسد: «وقتی وارد زمین شدیم متاسفانه خبری از بانوان نبود. بعد از بازی و با دیدن صحنه‌ بی‌ احترامی‌ها، برد تیم‌ ملی به کام همه تلخ شد. همیشه گفتم در بخش بانوان خیلی ضعیف عمل کردیم و برابری وجود نداشته».

جهانبخش با انتقاد از مسئولین ورزش نوشت: «بی‌برنامگی و نبود علم کافی در تصمیم‌گیری، آسیب‌ جدی به تیم‌ ملی و باشگاه‌ها وارد می‌کنه. مثل حذف استقلال و پرسپولیس. خطراتی که می‌تونه برای تیم‌ ملی هم باشه. صحبت از حق ورود زنان به استادیوم در سال ۲۰۲۲ بسیار خنده‌دار و دردآوره».

جهانبخش که یکی از آقای گل‌های دور مقدماتی جام جهانی در آسیاست، در پایان نوشته است: «تیم‌ ملی، تیم همه‌ مردم ایرانه و همه حق دارند به استادیوم بیان».

در کنگره فیفا به میزبانی قطر که یک روز پیش از قرعه‌کشی جام جهانی برگزار شد، فدراسیون‌های زیمبابوه، کنیا و پاکستان به دلیل دخالت دولت در امور فوتبال، تعلیق شدند.

به این ترتیب، رسیدگی فیفا به تخلفات رخ داده در ایران به بعد از قرعه‌کشی موکول می‌شود که تاریخ آن هنوز اعلام نشده است.

مجتبی جباری از بازیکنان سابق تیم ملی نوشته است: «تا زمانی که زنان حق حضور آزادانه در ورزشگاه‌ را نداشته باشند، برای تماشای فوتبال به استادیوم نخواهم رفت».

سردار آزمون، تصویر یک هوادار مرد را منتشر کرده که در استادیوم امام رضا مشهد، بنر حمایت از ورود زنان را به دست گرفته است. روی بنر نوشته بود: «فیفا! جایگاه زنان در استادیوم‌های ایران، همچنان خالی است».

سردار آزمون زننده گل اول ایران به لبنان، عبارت انگلیسی «خجالت» را استوری کرده بود.

وریا غفوری هم که گفته می‌شود مقامات امنیتی اجازه نمی‌دهند به تیم ملی دعوت شود، نوشت: «اتفاقاتی که برای بانوان هوادار تیم ملی در مشهد رخ داد شرم‌آور بود. واقعاً شرمنده می‌شوم که در دورانی بازی می‌کنم که مادران و خواهران، حق ورود به ورزشگاه را ندارند».

بسیاری از کاربران ایرانی و غیر ایرانی در شبکه‌های اجتماعی با اشاره به وعده‌های دروغین مکرر جمهوری اسلامی به فیفا، از این ارگان خواسته‌اند که تیم ملی ایران را از حضور در جام جهانی محروم کند.

اعتراض سینماگران زن به «رواج» خشونت و آزار جنسی؛ خانه سینما «کمیته مستقل تشکیل دهد»

رادیو فردا

امضاکنندگان بیانیه بر لزوم تشکیل کمیته‌ای مستقل در خانه سینما برای بررسی جرایم خشونت جنسی و جنسیتی تاکید کرده‌اند

ده‌ها تن از زنان دست‌اندرکار سینما در ایران روز پنج‌شنبه با انتشار بیانیه‌ای به رواج «خشونت و آزار جنسی» در محیط‌ کار خود اعتراض کردند و خواستار مجازات متخلفان شدند.

این بیانیه که به امضای چهره‌هایی چون نیکی کریمی، هدیه تهرانی، پوران درخشنده، ترانه علیدوستی، هانیه توسلی، تهمینه میلانی و میترا حجار رسیده است، می‌گوید که در ساز و کار سینمای ایران «هر فرد صاحب قدرت و شهرتی» می‌تواند «از موقعیت خود برای قلدری، تهدید، توهین، تحقیر و تعرض به زنان بهره‌برداری کند، بی‌آن‌که نهادهای قانونی، اصناف خانه سینما، سینماگران و منتقدان آنها را وادار به پاسخ‌گویی و پذیرش مسئولیت کارشان کنند».

امضاکنندگان بیانیه با اشاره به جنبش اجتماعی «من هم» به فهرستی از آزارهایی که در سینمای ایران علیه زنان وجود دارد اشاره کرده‌اند، از جمله «هتک حرمت با الفاظ جنسی و جنسیت‌زده»، «سوء استفاده از سکوت و تحمل افراد با به گروگان گرفتن حق کار با دستمزد»، «اعمال خشونت جنسی به وسیله تهدید موقعیت کاری قربانی»، «تماس‌های بدنی ناخواسته»، «اصرار و اجبار به عمل جنسی» و در نهایت «خشونت جسمی و تجاوز».

بیانیه یادشده خشونت‌های جنسی علیه زنان سینماگر ایرانی را «سیستماتیک» می‌داند و تاکید می‌کند: «نه تنها سازوکاری برای بازداشتن فرد صاحب قدرت از ارتکاب به خشونت وجود ندارد، بلکه در یک توافق نانوشته اعمال خشونت بر زنان در محیط کاری، عادی‌سازی شده و هیچ عواقب جدی‌ای متوجه فرد خشونت‌گر نیست.»

این بیانیه سپس به بیان خواسته‌ اصلی امضاکنندگان آن می‌پردازد که «کار در فضایی امن و به دور از قلدری و خشونت و باج‌گیری جنسی است». بدین منظور امضاکنندگان بیانیه بر لزوم تشکیل کمیته‌ای مستقل در خانه سینما برای بررسی جرایم خشونت جنسی و جنسیتی تاکید کرده‌اند.

این بیانیه در نهایت بر ایستادگی زنان سینماگر ایران برای توقف این خشونت‌ها تاکید می‌کند و می‌گوید که پیشنهادهای یادشده گامی ابتدایی در جهت عملی کردن توقف خشونت جنسی در محیط کاری است.

اعتراض مکتوب سینماگران زن ایران به خشونت و آزار جنسی چند روز پس از آن منتشر می‌شود که انجمن صنفی برنامه‌ریزان و دستیاران کارگردان سینما در حمایت از سمیه میرشمسی، دستیار کارگران، و افشاگری‌ او درباره آزار کلامی و جنسی به دست فرهاد اصلانی، بازیگر مشهور ایرانی، بیانیه صادر کرد.

انجمن صنفی دستیاران کارگردان سینما از افشاگری خانم میرشمسی به عنوان «مشتی نمونه‌ی خروار» نام برده و اعلام کرده بود: «متاسفیم که اعلام کنیم، این نوع بداخلاقی‌ها و ایجاد ناامنی‌های روانی و حتی تهدید و برخورد فیزیکی در پشت صحنه تولید صنعت فیلم ایران، برای نخستین بار نیست که اتفاق می‌افتد و برای ریشه‌کن کردن این رویه غیر انسانی، برخورد ریشه‌ای، جدی و هماهنگی‌های بینا صنفی نیاز است.»

پیشتر نیز شماری از بازیگران زن سینما و تلویزیون ایران از وجود فساد اخلاقی در این عرصه که منجر
به بیکار شدن شمار قابل توجهی از زنان هنرمند شده است، انتقاد کرده بودند.

در پی شکل‌گیری جنبش «من هم» در ایران از تابستان ۱۳۹۹ که در پی آن قربانیان ایرانی تجربه‌‌ خود از آزار جنسی را در شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه توئیتر به اشتراک گذاشتند، نام‌های آشنایی از میان مردان عرصه سینما، تلویزیون و موسیقی و نقاشی مطرح شد.‎

از جمله دیگر امضاکنندگان بیانیه سینماگران زن می‌توان به ویشکا آسایش، فرشته حسینی، پریناز ایزدیار، لیلی رشیدی، شقایق دهقان، کتایون ریاحی، نگار جواهریان و ستاره اسکندری اشاره کرد.

یک کارشناس: مخالفت جمهوری اسلامی با ممنوعیت کودک همسری، معلول نظام مردسالار حاکم در ایران است

VOA PNN

در پنج سال گذشته بیش از ۱۳۱ هزار دختر زیر ۱۵ سال در ایران ازدواج کرده‌اند.

یک فعال حقوق کودک بر این باور است که نظام مردسالار حاکم در ایران یکی از دلایل مخالفت جمهوری اسلامی با لغو کودک همسری است و اختلاف آمار میان ازدواج پسران و دختران زیرسن قانونی را باید در همین نکته جست.

حامد فرمند، فعال حقوق کودکان از ویرجینیای آمریکا در گفت‌وگو با صدای آمریکا می‌گوید که دلیل مخالفت مقامات جمهوری اسلامی با ممنوعیت کودک همسری «نظام مردسالار» حاکم بر ایران است. فرمند می‌گوید که نگاه مردانه به این قوانین تسلط دارد و این نظام مردسالار است که تلاش می‌کند با مخالفت، جلوی از دست دادن قدرتش را بگیرد.

داده‌های مرکز آمار ایران نشان می‌دهد که در پنج سال گذشته بیش از ۱۳۱ هزار دختر زیر ۱۵ سال در ایران ازدواج کرده‌اند، که از این تعداد فقط بیش از هفت هزار و پانصد مورد مربوط به تابستان سال گذشته بوده است.

حامد فرمند با اشاره به داده‌های مرکز آمار ایران درباره افزایش تعداد ازدواج‌های زیرسن قانونی در سالهای اخیر، مسایل فرهنگی و اقتصادی را از عوامل موثر بر این پدیده عنوان کرد.

این فعال حقوق کودک می‌گوید که روند کودک همسری در ایران از سال ۱۳۹۲ تا سال ۱۳۹۸ روندی کاهشی داشت که نشان از کارگربودن تلاش‌‌ها در جهت جلوگیری از ازدواج کودکان داشت اما او معتقد است که این مهم به معنای واقعی نتیجه بخش نبود و روند کودک همسری در سال ۱۳۹۹ دوباره افزایش پیدا کرد.

با وجود تلاش‌های شماری از فعالان مدنی در سال‌های گذشته برای ممنوعیت کودک‌همسری در ایران، تا به امروز قانونی در تایید این ممنوعیت در ایران وضع نشده است و در سال ۱۳۹۷ نیز طرح مربوط به ممنوعیت کودک همسری مورد مخالفت کمیسیون قضایی مجلس قرار گرفت.

حسن نوروزی، نایب رئیس کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس شورای اسلامی ایران آذر ماه سال گذشته گفته بود، کودک همسری به موارد ازدواج بچه های ۹ یا ۱۰ ساله اطلاق شود و دختر ۱۳ ساله دیگر کودک همسر نیست.

آقای فرمند مسائل فرهنگی و اقتصادی را از عوامل اصلی کودک همسری در ایران عنوان کرد و در ادامه با اشاره به آموزش‌هایی حکومتی و آموزش‌های غیرمستقیم که توسط نمایش‌های خانگی، در شبکه‌های غیررسمی ایران پخش می‌شود افزود که آنچه که به صورت حکومتی و ساختارمند برای ترویج ازدواج با تاکید بر ازدواج کودکان در ایران آموزش داده می‌شود، باعث شده تلاش‌ها و هشدارهایی که برای کودک همسری داده می‌شود، کاملا موثر نباشد.

به گفته این فعال حقوق کودکان، مخالفت جمهوری اسلامی ایران با ممنوعیت ازدواج کودکان یکی از ابزارهای این نظام مردسالار است که به گفته او با افزایش سطح آگاهی زنان و ورود زنان به عرصه‌های اجتماعی این قدرت به مخاطره افتاده است.

بر اساس گزارشی که وب‌سایت تجارت‌نیوز روز سه‌شنبه ۹ فروردین ماه، از اطلاعات مرکز آمار ایران منتشر کرد، از سال ۱۳۹۶ به بعد متوسط ازدواج دختران زیر ۱۵ سال سالانه حدود ۳۰ هزار مورد بوده ،در حالی که از این میان فقط ۱۲۳ پسر زیر ۱۵ سال در پنج سال گذشته در شمار این آمار قرار گرفته‌اند.

سیستان و بلوچستان در صدر آمار ازدواج دختران ۱۰ تا ۱۴ ساله در ایران

کمپین فعالین بلوچ

سیستان و بلوچستان با تولد ۱۲۷ پسر و ۱۲۱ دختر از مادران ۱۰ تا ۱۴ ساله طی سال ۱۴۰۰ در صدر این آمار قرار دارد.

به گزارش کمپین فعالین بلوچ، داده های مرکز آمار نشان می دهد که تولد کودکان از مادران باردار ۱۰ تا ۱۴ ساله در سیستان و بلوچستان نسبت به سال های گذشته افزایش پیدا کرده است.

بر اساس داده‌های مرکز آمار ایران، ۳۳۳۷۱ نفر از دختران کمتر از ۱۵ سال در سال ۹۶ ازدواج کردند.

همچنین ۳۰۵۳۲ نفر، ۲۸۴۱۲ نفر، ۳۱۵۱۸ نفر، ۷۵۲۹ نفر از دختران کمتر از ۱۵ سال به ترتیب در سال ۹۷، ۹۸، ۹۹ و ۱۴۰۰ ازدواج کردند.

۴۲ نفر از پسران کمتر از ۱۵ سال در سال ۹۶ ازدواج کردند. ۲۹ نفر، ۲۳ نفر، ۲۱ نفر و هشت نفر از پسران کمتر از ۱۵ سال به ترتیب در سال ۹۷، ۹۸، ۹۹ و ۱۴۰۰ ازدواج کردند.

پیش‌تر نیز ایسنا در گزارشی در مورد ازدواج کودکان نوشته بود: «مطابق با آمار اولیه شمار موالید سال ۱۴۰۰ (بر حسب سن مادر در زمان تولد) که سازمان ثبت احوال کشور منتشر کرد، در شش ماه و ۱۶ روز نخست سال ۱۴۰۰، تعداد ۷۹۱ کودک از مادران ۱۰ تا ۱۴ ساله متولد شدند. بنابر اعلام سازمان ثبت احوال کشور این ارقام آمارهای اولیه هستند و ممکن است در بازبینی‌های بعدی تغییر کنند.»

در این میان ۴۲۱ کودک از مجموع ۷۹۱ کودک متولد شده از مادران ۱۰ تا ۱۴ ساله، پسر و ۳۷۰ کودک نیز دختر هستند.

سیستان و بلوچستان با تولد ۱۲۷ پسر و ۱۲۱ دختر از مادران ۱۰ تا ۱۴ ساله طی سال ۱۴۰۰ در صدر این آمار قرار دارد.

کریم انصاری فرد: چرا با زنانی که به احترام تیم‌ملی آمده بودند، چنین برخوردی شد؟

اینترنشنال

کریم انصاری فرد با انتشار عکسی از چشم آسیب دیده خود نوشت: ” تکه چوبی که داخل کیک جشن تولد بود، با یک میلیمتر فاصله بیشتر، به راحتی می‌توانست مرا از نعمت یک چشم محروم کند. خدا را شکر به خیر گذشت. بخاطر عمل جراحی، من هم مثل زنانی که بیرون ورزشگاه بودند، موفق به تماشای بازی نشدم.”

مهاجم تیم ملی فوتبال ایران در ادامه نوشت: بابت حوادث تلخی که رخ داده بسیار ناراحتم و به نوبه خودم شرمنده‌ام. این اتفاقات به هیچ وجه در شان تیم ملی نیست. چرا باید زنانی که به احترام تیم ملی و برای تشویق فرزندان ایران آمده بودند، با چنین برخوردهایی روبرو شوند؟ تیم ملی یعنی تیم همه مردم ایران. مردمی که شایسته عزت و احترامند. خواسته و تقاضای من این است در بازیهای بعدی، زنان سرزمین عزیزمان، با احترام کامل از سوی عوامل برگزاری بازیها وارد ورزشگاه‌ها شوند تا در امنیت و آرامش، تماشاگر مسابقات باشند.

فروردین ۱۲، ۱۴۰۱

زرخاتون ‍- زنی پای چوبه دار

IranWire

عکس تزیینی است. تلاش «ایران‌وایر» برای دست‌یابی به عکسی از «زرخاتون مزارزهی» تا این لحظه بی‌نتیجه مانده است

دهم اسفند ۱۴۰۰، دادگاه انقلاب کرمان «زرخاتون مزارزهی»، زن ۴۶ ساله بلوچ را با اتهام حمل مواد مخدر، به اعدام محکوم کرد. همان‌ زمان سازمان‌های حقوق‌بشری بلوچستان نوشتند که این شهروند بلوچ، مادر یک دختر و سرپرست خانواده است و به علت فقر از دسترسی به وکیل محروم مانده است. هم‌چنین گفته شده بود که این زن بارها به پلیس و مقامات قوه قضاییه اعلام کرده است بسته‌ای که نیروهای «ایست بازرسی» می‌گویند از او کشف کرده‌اند، متعلق به وی نیست.

«ایران‌وایر» در گفت‌وگو با یک منبع مطلع که نخواست نام و نسبت او با این شهروند محکوم به اعدام اعلام شود و «محمود امیری‌مقدم»، رییس «سازمان حقوق‌بشر ایران»، به جزییات این پرونده پرداخته است.

تلاش «ایران‌وایر» برای دست‌یابی به عکسی از زرخاتون مزارزهی تا این لحظه بی‌نتیجه مانده است

زرخاتون مزارزهی کیست و چرا به اعدام محکوم شده است؟

«زرخاتون مزارزهی» ساکن شهرستان خاش، متولد سال ۱۳۵۶ و اهل سراوان است. روز ۹ دی‌ ۱۳۹۶، ماموران «ایست بازرسی» در «قلعه زنگی»، نزدیکی شهر «راین» استان کرمان او را در حالی‌ که قصد عزیمت به شیراز داشت، بازداشت کردند.

از آن زمان، زرخاتون مزارزهی در زندان کرمان محبوس بوده تا روز ۲۴ اسفند ۱۴۰۰ که حکم اعدام در زندان به او ابلاغ شده است.

یک منبع مطلع درباره نحوه بازداشت این زن به «ایران‌وایر» می‌گوید: «زرخاتون مزارزهی را در ایست بازرسی راین کرمان بازداشت کردند. او سوار اتوبوسی بود که از کرمان به شیراز می‌رفت. ماموران او و چند نفر دیگر را بازرسی کرده بودند.»

این منبع نزدیک به خانواده مزارزهی ادامه می‌دهد: «به خاطر نیاز مالی، به شکمش مواد بسته بود. ولی مواد برای خودش نبود و یک نفر در ازای مقداری پول به او گفته بود که این مواد را با خودش به شیراز ببرد.»

بنا به گفته این فرد آگاه، زرخاتون حتی از این‌ که موادی که به بدن خود بسته، مخدر است، مطلع نبوده و به او گفته شده بوده که آن مواد، ماده اولیه لوازم آرایشی است. به همین دلیل هم این زن ۴۶ ساله بارها اتهام مالکیت و حمل مواد مخدر مکشوفه را رد و به ماموران، بازجوها و البته در دادگاه اعلام کرده که نمی‌دانسته است مواد مخدر حمل می‌کند.

این منبع مطلع در ادامه به «ایران‌وایر» می‌گوید: «زرخاتون حتی نام و مشخصات کسی که مواد را برای حمل به او داده بود، به ماموران داد ولی آن‌ها باور نکردند و گفته‌هایش را قبول نکرده‌اند.»

مزارزهی همسر خود را حدود پنج سال پیش در اثر ابتلا به بیماری سل از دست داده است. او مادر یک دختر است که به تازگی ازدواج کرده و خود صاحب فرزند شده است.

پدر و مادر این زن ۴۶ ساله بلوچ نیز سال‌ها پیش فوت کرده‌اند و او به همین‌دلیل حداقل پشتوانه مالی که در اغلب موارد زنان پس از مرگ همسران خود دارند، ندارد.

منبع مطلعی که درباره وضعیت این شهروند محکوم به اعدام با «ایران‌وایر» گفت‌وگو کرده است، درباره دلایل حمل قاچاقی مواد توسط او می‌گوید: «زرخاتون کسی را نداشت که از او و دخترش حمایت مالی کند. حتی وقتی شوهرش زنده بود هم فقیر بودند. ولی بعد از مرگ شوهرش، برای تامین هزینه‌های زندگی به هر دری می‌زد.»

او ادامه می‌دهد: «این‌که همین حالا هم با وجود حکم اعدام، وکیل ندارد، به‌خاطر نداری است. البته چند نفر از فامیل‌هایش قرار است پول جمع کنند و به یک وکیل بدهند که پی‌گیر تجدیدنظر در حکمش شود.»

این منبع مطلع و نزدیک به خانواده مزارزهی درباره نحوه بازجویی و چهار سالی که این شهروند محکوم به اعدام در زندان کرمان در بلاتکلیفی به سر برده است نیز می‌گوید: «در دوران بازجویی مدام تهدیدش می‌کردند که حکم اعدام می‌گیرد. از او می‌خواستند که مالکیت آن مواد مخدر را گردن بگیرد. خودشان هم می‌دانستند که زنی با وضعیت مالی او نمی‌تواند این همه مواد داشته باشد یا آن را جابه‌جا کند ولی حرفش را هم قبول نکردند و دادگاه با استناد به همان ادله که می‌گوید مواد مخدر را به خودش بسته بوده، برایش حکم اعدام صادر کرده است.»

چرا زنان تهی‌دست بیشتر قربانی اعدام می‌شوند؟

«محمود امیری‌مقدم»، رییس سازمان حقوق بشر ایران و فعال مخالف حکم اعدام معتقد است که اقشار تهی‌دست و به‌ویژه زنان قربانیان کم‌هزینه‌ای برای سیاست اعدام در نظام جمهوری اسلامی هستند.

او در توضیح این موضوع به «ایران‌وایر» می‌گوید: «به طور کلی، مجازات اعدام ضعیف‌ترین اقشار جامعه را هدف می‌گیرد. این نه‌تنها در ایران بلکه در تمام دنیا ثابت شده است. در مورد زنان، دلایلی که برای حکم اعدام اعلام می‌شود، عمدتا مواد مخدر و قانون قصاص است که با توجه به وضعیت فرودست‌تر زنان از نظر اقتصادی، محدودیت‌هایی که این زنان در اشتغال دارند، به‌خصوص در مناطق محروم، آن‌ها را طعمه‌های خوبی برای قاچاق‌چیان مواد مخدر می‌کند.»

این فعال حقوق بشر با اشاره به این‌ که اغلب زنانی که در ۱۲ سال گذشته در ایران اعدام شده‌اند، در ارتباط با جرایم مواد مخدر، به مرگ محکوم شده‌ بودند، می‌گوید: «اغلب این زنان از خانواده‌های بسیار تهی‌دست و مادر تنها بوده‌اند.»

او ادامه می‌دهد: «حوریه صباحی، لیلا حیاتی و رقیه خلج که همگی در سال ۲۰۱۱ در زندان همدان در ارتباط با اتهامات مرتبط با مواد مخدر اعدام شدند، مادر تنها و سرپرست فرزندان‌شان بودند.»

امیری‌مقدم با اشاره به برخی جزییات پرونده لیلا حیاتی، یکی از زنانی که در زندان همدان اعدام شد، می‌گوید: «به لیلا حیاتی اتهام فروش هفت کیلو هرویین زده بودند، در حالی‌ که او تا روز آخر این اتهام را رد کرد و می‌گفت که وضعیت زندگی من را ببینید، آیا به من می‌خورد که هفت کیلو هرویین فروخته باشم؟!»

اشاره محمود امیری مقدم به اعدام سه شهروند زن در اکتبر ۲۰۱۱ در زندان همدان است. در گزارشی که سازمان حقوق بشر ایران در «روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام» در سال ۲۰۲۱ منتشر کرد، عنوان شده بود که حوریه صباحی تنها سرپرست پنج فرزندش بوده که یکی از آن‌ها هم معلول است.

لیلا حیاتی هم یک دختر هشت ساله داشت و تنها سرپرست او بود. رقیه خلج نیز مادر تنهای دو کودک بود که همگی با اتهام مرتبط با مواد مخدر اعدام شدند.

در این گزارش آمده بود خانواده صباحی آن‌قدر تهی دست هستند که پس از اعدام، حتی توانایی پرداخت هزینه‌های مرتبط با تحویل پیکر و خاک‌سپاری او را نداشتند.

امیری‌مقدم در ادامه با اشاره به وضعیت شکننده زنان در مناطقی از استان سیستان و بلوچستان می‌گوید: «خانم مولاوردی چند سال پیش وقتی به بلوچستان سفر کرد، گفت روستاهایی را دیده است که تمام مردان آن اعدام شده‌اند. این واقعیت است که وقتی مردان خانواده را اعدام می‌کنند و زنان تنها سرپرست فرزندان خود می‌شوند، آن‌ها چاره‌ای ندارند جز این‌ که با مبلغ بسیار اندکی قبول کنند، مواد حمل کنند.»

اشاره این فعال حقوق‌بشر به بخشی از گفته‌های «شهیندخت مولاوردی»، معاون وقت دولت «حسن روحانی» در امور زنان و خانواده است که اسفند ۱۳۹۴، در انتقاد به حذف قوانین حمایت از خانواده‌های اعدامی در برنامه پنجم توسعه گفته بود: «ما روستایی را در سیستان و بلوچستان داریم که تمامی مردان آن روستا اعدام شده‌اند.»

او هم‌چنین به مواردی اشاره کرده بود که با اعدام یا حبس همسر و پدر چند فرزند، تنها سرپناه خانواده آن‌ها که یک آپارتمان کوچک بوده نیز مصادره شده است و زن و فرزند زندانی یا فرد محکوم به اعدام بدون سرپناه باقی مانده‌اند.

امیری مقدم با اشاره به پرونده زرخاتون مزارزهی، ادامه می‌دهد: «در مورد خانم مزارزهی، متاسفانه مقامات با این‌که او بارها گفته نمی‌دانسته موادی که با خود داشته است چیست، او را محکوم به مرگ کرده‌اند.»

به باور این فعال حقوق بشر، مقامات جمهوری اسلامی به خوبی می‌دانند که زرخاتون مزارزهی اصلا فرد کلیدی در قاچاق مواد مخدر نیست.

او در این باره توضیح می‌دهد: «قوه قضاییه جمهوری اسلامی بهتر از هر نهادی می‌داند که این افراد قاچاق‌چیان حرفه‌ای نیستند که با دستگیری و اعدام آن‌ها، ضربه‌ای به کارتل‌های مواد مخدر زده شود. ولی چون می‌دانند که در اغلب موارد این زنان گم‌نام باقی می‌مانند، آن‌ها را قربانیان مطلوبی برای سیاست اعدام و ارعاب خود می‌دانند.»

امیری مقدم در ادامه با اشاره به عدم اطلاع‌رسانی به‌ موقع درباره ۶۹ درصد از زنانی که در ۱۲ سال گذشته توسط نظام جمهوری اسلامی اعدام شده‌اند، می‌گوید: «معمولا به‌خاطر تهی‌دست بودن، فرهنگ خانواده و مسایل عرفی و سنتی، زنانی که محکوم به مجازات مرگ می‌شوند، بی‌سر و صدا اعدام می‌شوند. به همین خاطر هم کارزارهایی که برای زنان محکوم به اعدام راه می‌افتند، بسیار کمتر از مردان هستند.»

او در پایان نیز به چندین برابر شدن شمار اعدام‌های مرتبط با مواد مخدر در طی سال ۲۰۲۱ نسبت به سال‌های ۲۰۱۸، تا ۲۰۲۰ اشاره می‌کند و می‌گوید: «متاسفانه خانم مزارزهی تنها یکی از قربانیان است که به‌خاطر فعالیت‌های فعالان حقوق بشر در بلوچستان، خبر صدور حکم اعدام او به بیرون درز کرده است، وگرنه احتمالا ایشان هم در بی‌خبری مطلق، قربانی سیاست ارعاب و اعدام می‌شد.»

نظر رهبر انقلاب درباره ورود زنان به ورزشگاه

تازه نیوز

مطابق نامه‌ای که در فضای مجازی با عنوان نظر رهبر انقلاب درباره ورود زنان به ورزشگاه‌ها منتشر شده، ایشان با طرح محمود احمدی‌نژاد در این باره مخالف بودند.

به گزارش تازه‌نیوز، انتشار نامه‌ای به دستخط رهبر انقلاب در فضای مجازی خبرساز شد. برخی معتقدند این نامه جعلی است و برخی آن را برای اتفاقات سال ۸۵ و تذکر ویژه به احمدی‌نژاد بابت نقل قول غلط و هزینه‌کردن از رهبری می‌دانند و تعمیم آن به سال‌های بعد را نادرست می‌دانند. بویژه که در سال‌های اخیر و در دولت تدبیر و امید، زنان بارها به ورزشگاه‌ها راه یافتند و این امر حتی مختص به فوتبال نبود. به عبارتی اگر رهبر انقلاب مخالف حضور زنان در ورزشگاه‌ها بودند این اتفاق در سال‌های قبل رخ نمی‌داد. با این همه نامه رهبری به محمود احمدی‌نژاد که به طور قطعی تایید یا رد نشده است را در ادامه می‌خوانید و می‌بینید.

جناب آقای احمدی‌نژاد ریاست محترم جمهوری
با سلام
حضرت آقای مصباح نقل کرده‌اند که جنابعالی گفته‌اید رهبری با اقدام مربوط به ورزشگاه‌ها مخالفت نداشته است، در حالی که اینجانب عدم رضایت خود را صریحاً به جنابعالی گوشزد کردم، لکن چون این پس از اقدام شما بود لذا صلاح ندانستم دخالت کنم.
به‌هرحال لازم می‌دانم جنابعالی به نحو مناسبی آن اقدام را تصحیح فرمایید. ابراز مخالفت با نظر مراجع نیز به هیچ وجه درست نیست.
امید است روزبه‌روز موفق‌تر باشید، ان‌شاءالله.

سروناز احمدی از زندان اوین به مرخصی اعزام شد

 دقایقی پیش سروناز احمدی، فعال حقوق کودکان محبوس در زندان اوین به مرخصی درمانی اعزام شد. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان ح...