زندانیان محبوس در بند زنان کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه مانند دیگر زندان های کشور با مشکلات بسیاری در زمینه‌های مختلف روبرو هستند که در گزارش پیش رو به گوشه ای از این مشکلات اشاره شده است.
هرچند حبس به خودی خود مشکلات بسیاری را برای زندانی و خانواده او ایجاد می‌کند و آثار آن همواره بر زندگی پس از زندان نیز تاثیر مستقیم دارد، بی توجهی مسئولان به شرایط زندانی و نقض حقوق آن شرایط تحمل حبس را بیش از پیش دشوار می‌کند.
زندانیان زن استان کرمانشاه که پیش از این در زندان دیزل آباد نگهداری می شدند، در پی تصمیم مسئولان مربوطه مبنی بر توسعه زندان دیزل آباد برای نگهداری زندانیان مرد، به مرکزی تحت عنوان کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه که در بخش دیگری از آن پسران کودک مجرم نگهداری می شوند، منتقل شده اند.
در بند زنان کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه بیش از ۱۵۰ زندانی بدون رعایت اصل تفکیک جرائم با اتهاماتی از جمله قتل، سرقت مسلحانه و اتهامات مرتبط با مواد مخدر نگهداری می شوند. این بند شامل پنج اتاق، تعدادی سلول انفرادی و یک قرنطینه است. تعداد تخت های تعبیه شده در هر اتاق متناسب با جمعیت نیست و شمار بالایی از زندانیان به ناچار کف خواب هستند. اصل تفکیک جرائم در این اندرزگاه رعایت نشده و به گفته یک منبع مطلع «کودک مجرمان در اتاق نگهداری زندانیان متهم به جرائم خشن دیده شده اند. همچنین سهیلا حجاب، زندانی سیاسی در اتاق زندانیان متهم به قتل منتقل شده است.»
شماری از زندانیان از رفتارهای خشن و برخوردهای نامناسب ماموران زندان به ویژه افسرنگهبان ثریا سیف و افسر نگهبان هاجر کُرانی شکایت کرده اند.
بهداشت و بهداری زندان
بوی فاضلاب، شدت گازهای ناشی از آن و نبود تهویه علیرغم تراکم بالای جمعیت زندگی را برای زندانیان دشوار کرده و موجب بروز ناراحتی های تنفسی در برخی از ساکنین اندرزگاه شده است. شرایط بهداشتی نامناسب موجب افزایش هجوم جانواران موذی ازجمله موش، مارمولک و مار در این اندرزگاه شده که امنیت و سلامت جسمانی و روانی زندانیان را به خطر انداخته است.
از سوی دیگر تنها چهار سرویس بهداشتی و حمام به زندانیان محبوس در این اندرزگاه اختصاص داده شده است. یک زندانی که اخیرا از زندان آزاد شده در این خصوص به هرانا گفت: «تعدادی از زندانیان به دلیل همین محدودیت از فضای بین تخت ها به عنوان “سرویس بهداشتی” استفاده می کنند. این مساله باعث افزایش آلودگی و بوی تعفن در بند شده است. همچنین وجود موش های بزرگ صحرایی در بند زندانیان را عاصی کرده است.» به علاوه زندانیان مجبور به شستن لباس ها و ظرف ها در سرویس های بهداشتی هستند.
عدم فعالیت شبانه روزی و نبود پزشک عمومی در بهداری زندان از دیگر مشکلات زندانیان محبوس در این زندان است. گفته می شود در بهداری این بند تنها یک ماما حضور دارد. پس از بسته شدن بهداری زندان اگر یک زندانی در هر ساعتی از شبانه روز از بابت هرگونه درد و بیماری نیازمند مراقبت پزشکی باشد، باید تا زمان باز شدن بهداری منتظر بماند.
این منبع در این باره گفت: «قبلا به دلیل بی توجهی مسئولان زندان به وضعیت سلامت زندانیان در زمان ریاست سهیلا ظهیری یکی از زندانیان متهم به قتل، جان خود را از دست داد.»
تغذیه و آب شرب زندان
از دیگر مشکلات زندانیان محبوس در این زندان می توان به غیراستاندارد بودن کیفیت آب آشامیدنی و غذا اشاره کرد. همچنین گفته می شود وعده های غذایی به طور مرتب بین زندانیان توزیع نمی شود و جیره غذایی طی هفته های گذشته کاهش چشمگیری داشته است؛ به نحوی که در مواردی برخی زندانیان از دریافت جیره غذایی که آن ها را سیر نگه دارد محروم میمانند.
یک منبع مطلع در این خصوص به هرانا گفت: «گوشت قرمز و گوشت مرغ در برنامه غذایی زندانیان بسیار کم شده است به گونه ای که دو عدد مرغ برای ۵۰ تا ۶۰ نفر در نظر گرفته شده. سازمان زندانها در توضیح دلایل کم شدن میزان مرغ از برنامه غذایی زندانیان مدعی شده که بودجه کافی ندارد. از جمله غذاهایی که برای زندانیان آماده می شود برنج نیمه پخته بی کیفیت درجه چندم به همراه سیب زمینی، قیمه با لپه نیمپز است.»
وی همچنین افزود: «در غذاهای زندان شن و گاهی پر کبوترهایی که تعدادشان هم بسیار زیاد است و عموما این پرندگان حامل انواع بیماری ها هستند، دیده شده است. غذا نه در فضای بسته با شرایط بهداشتی و استاندارد بلکه در حیاط کوچک زندان و در شرایطی که پرندگان در اطراف قابلمه ی غذا درحال پرواز هستند توزیع می شود.»
تماس تلفنی زندانیان
تنها دو کابین تلفن برای زندانیان این بند در نظر گرفته شده است. گفته می شود این تلفن ها دچار نقص فنی بوده و اغلب عدم رسیدگی مسئولان به وضعیت خرابی و پوسیدگی کابل تلفن ها موجب ایجاد اختلال در تماس و محروم شدن زندانیان از برقراری ارتباط با خانواده هایشان می شود.
طی دفعات متعدد اعتراض زندانیان در خصوص نقص فنی تلفن ها و محروم ماندن آن ها از برقراری تماس، با سرکوب، انتقال به سلول انفرادی و تهدید آن ها از سوی مسئولان همراه بوده است.
امکانات فرهنگی زندان
دسته بندی کتب کتابخانه این زندان بسیار محدود بوده و از میان ده قفسه موجود در این کتابخانه، هشت قفسه آن شامل کتاب های دینی از جمله قرآن، مفاتیح و نهج البلاغه است.
ادریس عبدی، رئیس سابق حفاظت اطلاعات زندان سنقر، ریاست کل این مرکز را بر عهده دارد. ریاست اندرزگاه زنان نیز برعهده فروغ امیری است که گفته می شود زندانیان را مورد آزار و اذیت قرار می دهد.
همچنین به گفته زندانیان؛ اگر یک زندانی نسبت به شرایط اسفناک زندان دست به اعتراض بزند با پرونده سازی از سوی لیلا حسینی فر مسئول بازرسی زندان زنان استان کرمانشاه و تحریک سایر زندانیان علیه او روبرو خواهد شد. خانم حسینی و یلدا تیرانداز مسئول بخش فرهنگی زندان، زندانیان را مورد تفتیش عقاید قرار می دهند. آن ها زندانیان با اعتقادات متفاوت همچون اقلیت های مذهبی را مجبور به حضور در نمازخانه زندان و پاسخ به سوالات مذهبی و شرکت در کلاس های عقیدتی سیاسی کرده و زندانیان در صورت عدم حضور در این جلسات از حق تماس و ملاقات محروم می شوند.
