زخمی شدن زن عشایر در پی انفجار مین در قصرشیرین

 فرمانده انتظامی قصرشیرین از مصدومیت یک شهروند زن در پی انفجار یک مین برجای مانده از جنگ ایران و عراق در این شهرستان، خبر داد.

محمد محمدی اظهار کرد: یک زن ۵۰ ساله عشایر در مراتع منطقه گندم بان قصرشیرین، زمانی که حین پخت نان در خارج از چادر بوده، بر اثر انفجار یک قبضه مین به جا مانده از از جنگ ایران و عراق، دچار مصدومیت شد.

به گفته محمدی، وی جهت مداوا به بیمارستان منتقل شده و هم اکنون تحت درمان قرار دارد.

در این گزارش اشاره ای به هویت این شهروند نشده است.

مین‌های برجای‌ مانده از دوران جنگ همه ساله موجب مرگ و مصدومیت تعدادی از هموطنان در مناطق مرزی می‌شود.

در حدود ۴۲۰۰۰ کیلومتر مربع از اراضی ایران آلوده به مین های به جا مانده و عمل نکرده جنگ ایران و عراق است.

دولت ایران نیز همچنان به تولید و کاشت مین های ضد نفر ادامه می‌دهد و برخلاف مقاوله نامه های بین‌المللی، معتقد است استفاده از این مین‌ها تنها راه مؤثر برای تأمین امنیت مرزهای طولانی این کشور است.

بر همین اساس بخش‌هایی از مرزهای ایران با افغانستان، پاکستان و عراق مین‌گذاری شده است؛ در جریان درگیری‌های دهه ۱۳۶۰ در کردستان هم بسیاری از اراضی این منطقه مین‌گذاری شدند.

دادگاه تجدیدنظر؛ منیژه اعظمیان، شهروند بهائی به ۱ سال حبس محکوم شد

 

دادگاه تجدیدنظر استان مازندران محکومیت منیژه اعظمیان، شهروند بهائی ساکن بابل را عینا تایید کرد.

بر اساس این حکم که توسط شعبه ۲ دادگاه تجدیدنظر استان مازندران صادر و ابلاغ شده است، منیژه اعظمیان از بابت اتهام “تبلیغ علیه نظام” به ۱ سال حبس تعزیری محکوم شده است.

خانم اعظمیان پیشتر توسط شعبه ۱ دادگاه انقلاب بابل به ۱ سال حبس تعزیری محکوم شده بود.

منیژه اعظمیان در تاریخ ۲۴ فروردین‌ماه امسال توسط ماموران اداره اطلاعات این شهرستان بازداشت و پس از یک روز با تودیع قرار وثیقه ۵۰ میلیون تومانی از زندان بابل آزاد شد. نیروهای امنیتی چند روز پیش از بازداشت در تاریخ ۲۱ فروردین ماه، ضمن تفتیش منزل خانم اعظمیان (ایقانی)، برخی از لوازم شخصی او از جمله تلفن های همراه، هارد کامپیوتر، فلش ها و همچنین تصاویر، کتب و آثار مربوط به آئین بهائی را ضبط کرده و با خود برده بودند.

ماموران پس از تفتیش منزل خانم اعظمیان از او خواستند بعد از ظهر همان روز جهت بازجویی به اداره اطلاعات بابل مراجعه کند. این شهروند بهایی پس از تفتیش منزل و تا روز بازداشت در چند مرحله توسط ماموران اداره اطلاعات تحت بازجویی چند ساعته قرار گرفته است. یک منبع نزدیک به خانواده خانم اعظمیان در این خصوص به گزارشگر هرانا گفته بود: “ماموران اداره اطلاعات پس از ضبط تلفن همراه خانم اعظمیان، با تعدادی از شماره های موجود در تلفن همراه وی تماس گرفته و از این میان دستکم ۳ خانواده غیربهائی را که از دوستان و همسایگان او بودند احضار کرده و در خصوص ارتباط با این شهروند تحت بازجویی قرار دادند”.

منیژه اعظمیان، شهروند بهائی ساکن بابل و ۵۲ ساله است.

شهروندان بهائی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.

بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار شهروند بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهائیان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.

قتل یک زن در سنقر توسط همسرش به دلیل مشکلات مالی

 یک زن جوان اهل شهرستان سنقر و کلیائی از توابع استان کرمانشاه با هویت آسیه اکبری ۳۵ ساله توسط همسرش با هویت سیدنبی حسینی ۴۰ ساله به قتل رسید.

به گفته یک منبع مطلع، همسر آسیه اکبری با چوب ضربه محکمی به سر وی وارد نموده و در دم جانش را از دست داده است. فرد قاتل ساعاتی پس از وقوع قتل توسط نیروهای انتظامی بازداشت شده است.

با پیگیریهایی که  انجام داده است معلوم شده که این زن و مرد اهل روستای "یوسفجرد" از توابع بخش باوله شهرستان سنقر بوده و به دلیل عدم توانایی این خانواده برای پرداخت پول بیمه سالانه جهت ثبت نام دو فرزندشان در مدرسه روستا، با هم مشاجره لفظی پیداه کردهاند که نهایتاً منجر به مرگ آسیه اکبری شده است.

یکی از ساکنین روستا در اینباره  گفت: " سیدنبی حسینی از بیماری صرع رنج میبرد و طی دو سال گذشته بیماری وی عودت کرده بود و به خاطر این بیماری هیچ نهاد یا ادارهای استخدام نشده و مشغول کارگری بوده است. وی طی دو سال گذشته و پس از شیوع ویروس کرونا نتوانسته کارگری هم بکند و به همین دلیل حتی از تامین مایحتاج روزانه زندگیش هم عاجز بوده است".

گفتنیست که آسیه اکبری مادر دو فرزند ۱۳ و ١١ بوده است.

مرگ مشکوک زن جوان پیرانشهری در اردبیل

 گلاله دهار ۳۴ ساله و اهل پیرانشهر در اثر شدت جراحات در یکی از بیمارستان‌های اردبیل جانباخته است. مراسم ختم این زن روز دوشنبه ۳ آبان در زادگاهش برگزار شد.

به گفته یکی از نزدیکان خانواده دهار، گلاله دهار روز چهارشنبه ۲۱ مهر (۱۳ اکتبر)، در یکی از جادەهای اردبیل توسط همسرش با هویت کامبیز فرجی از داخل کامیون به پایین پرت شده و از ناحیه گردن دچار شکستگی و همچنین مرگ مغزی شده است.

یکی از برادران کامبیز طی گفتگویی موضوع قتل گلاله توسط برادرش را تکذیب کرده و اظهار داشت: “وی به دلیل اینکه در را به طور کامل نسبته در حین حرکت به پایین پرتاب شده است”.

 یکی از خواهران گلاله طی گفتگویی گفت: “ خواهرم پیشتر هم به ما گفته بود که کامبیز چندین بار در این سفرهای کاری که همراهیش کردەام مرا به مرگ تهدید کرده و حتی یک بار هم به روی من اسلحه کشیده است”. گفتنیست که کامبیز و گلاله مستاجر خواهر گلاله بوده و او تایید کرد که بارها شاهد خشونت‌های اعمال شده بر خواهرش بوده است.

شماری از سایت‌های خبری گزارش داده‌اند که کامبیز فرجی از روز حادثه متواری است. این خبر توسط منابع هه‌نگاو تکذیب و گفته شده که وی در مراسم ختم حضور داشته است. با این حال خانواده‌های آنها دو اعلامیه متفاوت منتشر کرده‌اند که در اعلامیه خانواده گلاله اسمی از شوهرش برده نشده است.

خواهر گلاله در ادامه اعلام کرد ما از کامبیز شکایت کرده‌ایم، اما برادر کامبیز موضوع شکایت را رد کرد.

گلاله مرادی ۱۴ سال پیش با کامبیز فرجی ازدواج کرده و مادر دو فرزند ۱۳ و ۲ ساله است که درروز حادثه کودک ۲ ساله همراه آنها بوده است.

خانواده گلاله دهار پس از مرگ وی درخواست کرده‌اند که اعضای بدن گلاله اهدا شود، اما مسئولین بیمارستان گفته‌اند که گلاله قبل از مرگ به ویروس کرونا مبتلا شده و به همین جهت امکان اهداء اعضای بدن ایشان وجود ندارد.

بازداشت دو متهم به قتل همسر در ایلام و کرمانشاه

 یک مرد در یکی از محلات شهر ایلام که متهم است همسر خود را به قتل رسانده بازداشت شد.

فرمانده انتظامی سرپل‌ذهاب در این خصوص گفت: “در پی شناسایی و دستگیری یک نفر متردد مرزی با هویت (م- ر) اهل و ساکن ایلام در نقطه صفر مرزی میان قاپی بخش دشت ذهاب توسط دلاور مردان تیپ ۱۱۶ قزوین مستقر در منطقه سرپل‌ذهاب، متهم با تشکیل پرونده به پلیس آگاهی شهرستان منتقل شد”.

سرهنگ منوچهر رضایی افزود: “متهم در بازجویی و تحقیقات محوله علت مراجعه به شهرستان را فرار و خروج از مرز و عزیمت به کشور عراق اعلام کرد و گفت در روزهای گذشته با انگیزه اختلاف خانوادگی، همسرش به هویت (ز- ر) را در شهر ایلام خیابان استقلال با سلاح سرد (چاقو) به قتل رسانده سپس متواری شده است”.

بر اساس این گزارش،متهم جهت سیر مراحل قانونی و ادامه روند پرونده قضایی تحویل ماموران اعزامی استان ایلام شد.

در گزارش دیگر به نقل از فارس، بازپرس ویژه قتل شهرستان سنقر و کلیایی از بازداشت یک مرد که متهم است همسر خود را به دلیل اختلافات خانوادگی به قتل رسانده است، خبر داد.

بنی عامریان در این خصوص گفت: “در جریان کشته شدن زنی جوان به دست همسر خود در یکی از روستاهای شهرستان سنقر وکلیایی که ساعت ۵ صبح امروز حادثه ساز شد، شخصا در محل حضور پیدا کرده و ابعاد حادثه مورد بررسی قرار گرفت. بعد از بررسی‌های انجام گرفته و شناسایی ضارب، با صدور حکم قضایی مبنی بر شناسایی و دستگیری فرد متهم در دستور کار پلیس قرار گرفت”.

وی افزود: کمتر از یک ساعت متهم دستگیر و جهت سیر مراحل قانونی به مراجع قضایی تحویل داده شد.

بازپرس ویژه قتل شهرستان در ادامه افزود: متهم همسر خود را با ضربات جسم سخت به قتل رسانده و علت اصلی قتل اختلافات خانوادگی بوده است”.

ممنوع الملاقاتی سهیلا حجاب در زندان قرچک ورامین

 از تاریخ ۱۱ مهرماه ۱۴۰۰ سهیلا حجاب، زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین از ملاقات و تماس با خانواده محروم شده است.

یکی منبع نزدیک به خانواده حجاب در خصوص آخرین وی گفت: “دستور ممنوع الملاقاتی و ممنوع تماس بودن سهیلا توسط امین وزیری دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی و نماینده دادستان دادگاه های انقلاب صادر شده است.”

شنبه شب ۱۰ مهرماه ۱۴۰۰، سهیلا حجاب، در حالی که در اعتصاب غذا و تحصن بسر می‌برد، توسط شماری از زندانیان متهم به جرائم خشن مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

یک منبع مطلع در خصوص این رخداد به هرانا گفته بود: «یکی از افسران شیفت، در بند ۳ که محل نگهداری زندانیان متهم به سرقت است را باز کرده و تعدادی از زندانیان با تحریک او به سراغ سهیلا رفته، به زور سهیلا حجاب را به بند ۳ برده و کفنی که زمان تحصن به تن کرده بود را بر تنش پاره کرده و سعی کرده بودند به او غذا دهند. وقتی که با مقاومت سهیلا روبرو شدند، او را مورد ضرب و شتم قرار داده و مجددا او را بر روی زمین کشیده و مقابل بند ۸ رهایش می‌کنند.»

خانم حجاب از تاریخ ۲۸ شهریورماه در اعتراض به افزایش فشارهای امنیتی بر زندانیان سیاسی و همچنین در اعتراض به اعمال نفوذ بازجو و ضابطین قضایی در پرونده زندانیان سیاسی در دادگاه دست به اعتصاب غذا زده و در تاریخ ۱۱ مهرماه در پی وعده مساعد مسئولین به اعتصاب غذای خود پایان داد.

سهیلا حجاب خردادماه ۹۸ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و در تاریخ ۲۴ اسفندماه ۹۸ با تودیع قرار وثیقه ۳ میلیارد تومانی تا پایان مراحل دادرسی از زندان اوین آزاد شد.

شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه او را از بابت اتهاماتی ازجمله “تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی، تشویش اذعان عمومی به قصد آشوب و تشکیل گروه غیرقانونی” مجموعا به ۱۸ سال حبس محکوم کرد. با اعمال ماده ۱۳۴، مجازات اشد یعنی ۵ سال حبس تعزیری برای وی قابل اجرا است. (خبرگزاری فارس از رسانه‌های نزدیک به نهادهای امنیتی در تاریخ ۱۷ تیرماه با انتشار گزارشی میزان محکومیت خانم حجاب را ۱۲ سال حبس عنوان کرد).

خانم حجاب، روز شنبه ۳ خردادماه ۱۳۹۹، پس از مراجعه به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ریاست قاضی احمد زرگر و اعلام اینکه حکم او عینا تایید شده، توسط ماموران اطلاعات سپاه بازداشت و جهت تحمل حبس به زندان قرچک ورامین منتقل شد.

آذرماه سال گذشته جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات سهیلا حجاب از بابت پرونده جدیدی که در ایام حبس علیه وی گشوده شده، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری برگزار شد. اتهامات وی تبلیغ علیه نظام و تشویش اذهان عمومی عنوان شده است. صحبت‌های وی در تماس‌های تلفنی با خارج از زندان و انتشار آن در فضای مجازی از مصادیق این اتهامات عنوان شده بود.

این شهروند پیشتر نیز در دیماه ۹۷ در شیراز بازداشت و پس از تحمل ۵ ماه حبس در زندان عادل آباد شیراز با اعمال عفو آزاد شد.

سهیلا حجاب، مجرد و متولد سال ۱۳۶۹ است.

تداوم محرومیت‌ها؛ بی‌خبری و افزایش نگرانی از وضعیت آتنا دائمی در زندان لاکان رشت

 آتنا دائمی، کنشگر مدنی محبوس در زندان لاکان رشت کماکان از داشتن کارت تلفن و حق برقراری تماس تلفنی محروم است.

خانواده این فعال مدنی زندانی از حدود دو هفته قبل تاکنون از وضعیت او بی‌خبر هستند و این امر موجب افزایش نگرانی آنان در خصوص وضعیت فرزندشان شده است.

خانم دائمی پیشتر از تاریخ ۲۱ مردادماه در اعتراض به قطعی مکرر تلفن و مدیریت ناکارآمد زندان دست به اعتصاب غذا زده و نهایتا در تاریخ ۲۶ مردادماه پس از برقراری تلفن زندان و آزادی شماری از زندانیانی که آزادیشان در پی عدم حضور ۴ هفته‌ای رئیس زندان به تعویق افتاده بود، به اعتصاب خود پایان داد. به گفته یک منبع مطلع به خانم دائمی گفته شده بود که تنها به مدت ۵ دقیقه آن هم در حضور یکی از ماموران زندان و در دفتر رئیس زندان حق برقراری تماس تلفنی دارد. امری که با مخالفت خانم دائمی روبرو شد. همچنین در تمام مدت ملاقات کابینی با خانواده نیز یک مامور کنار او حضور دارد. این منبع در این خصوص افزود: «حتی کابینی که می‌توانند از آن استفاده کنند هم از قبل مشخص می‌شود گویا آن تماس هم در حال شنود شدن است.»

به گفته این منبع پیشتر سایر زندانیان با جرائم عمومی در زندان برای شهادت علیه آتنا دائمی تحت فشار قرار گرفته‌ بودند. به آنها گفته شده بود که باید مدعی شوند صحبت‌های آتنا دائمی درباره کمبودها و شرایط زندان لاکان رشت صحت نداشته است. این در صورتی که اخیرا به دلیل تخلفات صورت گرفته رئیس پیشین بند زنان زندان اخراج شده و فرد دیگری جایگزین او شده است.

آتنا (فاطمه) دائمی در تاریخ ۲۹ مهر ۹۳ بازداشت در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۹۴ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه از بابت اتهامات “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری” به ۱۴ سال حبس محکوم شد. حکم وی توسط دادگاه تجدیدنظر به ۷ سال تقلیل یافت و نهایتا با اعمال ماده ۱۳۴، ۵ سال آن قابل اجرا بود. خانم دائمی نهایتا در بهمن‌ماه ۹۴ با تودیع قرار وثیقه تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شد.

این زندانی سیاسی از آذرماه ۹۵ دوره محکومیت خود را آغاز کرد و سال ۹۷ زمانی که در حال سپری کردن دوران محکومیت خود در بند زنان زندان اوین بود، به همراه گلرخ ابراهیمی ایرایی با گشایش پرونده دیگری مواجه و نهایتا توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال و ۷ ماه حبس تعزیری محکوم شد. دادگاه همچنین علاوه بر این هر یک از این دو شهروند را به ۲ سال محرومیت از عضویت در گروه ها و احزاب محکوم کرد. این حکم مدتی بعد در مرحله تجدید نظر بدون تشکیل جلسه دادگاه عینا تائید شد. با اعمال ماده ۱۳۴ مدت ۲ سال و ۱ ماه از این حبس برای هر یک از آنها قابل اجرا است.

خانم دائمی تیرماه ۹۹، همچنین از بابت پرونده‌ای دیگر که برای دومین بار در دوران حبس علیه او گشوده شد توسط شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمدرضا عموزاد به ۲ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد. این پرونده با شکایت وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه علیه وی گشوده شده بود. اسفندماه ۹۹ دیوان عالی کشور درخواست اعاده دادرسی وکلای آتنا دائمی را رد کرد. آتنا دائمی و اعضای خانواده او علاوه بر این نیز بارها با پرونده‌ها و فشارهای امنیتی و قضایی دیگر روبرو بوده اند. آتنا دائمی نهایتا ظهر روز سه‌شنبه ۲۶ اسفندماه ۹۹، با پابند و دستبند از زندان اوین خارج و ساعت ۸ شب از زندان اوین به زندان لاکان رشت تبعید شد.